του Παναγιώτη Στάθη
Η απόσταση μεταξύ της δόξας της δεκαετίας του 2000, όταν έγινε συνώνυμο της εισαγγελικής “πυγμής” που οδήγησε στην εξάρθρωση την μέχρι τότε απόρθητη “17 Νοέμβρη” και της στιγμής (προχθές) που άκουσε πως κρίνεται ένοχος και καταδικάζεται σε κάθειρξη 10 ετών, προφανώς μοιάζει τεράστια για τον Γιάννη Διώτη.
Είχαν μεσολαβήσει αναρίθμητες στιγμές αναγνώρισης και καταξίωσης, διθυραμβικά σχόλια και δημοσιεύματα, σκληρή κριτική και αμφισβήτηση (κυρίως από αυτούς που καταδικάστηκαν εξαιτίας του), περιπέτειες υγείας και προσωπικές – παρολίγον- τραγωδίες.
Η “αποστρατεία” (συνταξιοδότηση) από τον εισαγγελικό κλάδο έγινε νωρίς αφού πολλοί πίστευαν πως θα μπορούσε να φτάσει πολύ ψηλά. Τότε ήρθε όμως η επιλογή από την κυβέρνηση Παπανδρέου, που θεωρήθηκε -πιθανόν- κορωνίδα στην πολύχρονη καριέρα του.
Η επιλογή για τη θέση του διευθυντή του ΣΔΟΕ. Τότε, τον Μάιο του 2011, ουδείς πίστευε πως τα συγχαρητήρια που δεχόταν για τη θέση που ανέλαβε, δε θα είχαν ουσιαστικό αντίκρυσμα, αντίθετα θα ήταν αυτή ακριβώς η θέση, ο επίλογος πιθανότατα μιας μακρόχρονης καριέρας, γραμμένος όμως με μια καταδίκη.
Κι αν αναρωτηθεί κανείς “μα είναι τόσο σημαντικό το γεγονός ότι καταδικάστηκε;”, υπενθυμίζοντας πως αφέθηκε ελεύθερος με αναστολή, σίγουρα δεν έχει γνωρίσει εισαγγελικό λειτουργό αυτής της εμβέλειας και σίγουρα – επίσης- δεν γνωρίζει τον αξιακό κώδικα του Διώτη.
Διότι εν προκειμένω σημασία δεν έχει το μέγεθος της ποινής (άλλωστε η εισαγγελέας της έδρας είχε ζητήσει την απαλλαγή του και σε δεύτερο βαθμό αυτό μπορεί κάλλιστα να συμβεί) αλλά το ηθικό στίγμα.
10 χρόνια
Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων καταδικάσε ομόφωνα τον πρωην εισαγγελέα φυλάκιση δέκα ετών με αναστολή για την υπόθεση της λίστας Lagarde, την οποία χειρίστηκε ως επικεφαλής του ΣΔΟΕ.
Tο δικαστήριο τον έκρινε ένοχο επειδή, έκρινε πως, δεν αξιοποίησε τα στοιχεία που περιελάμβανε η λίστα των Ελλήνων καταθετών στην τράπεζα HSBC της Γενεύης, αναγνωρίζοντας πως οι ενέργειές του έγιναν για να ωφεληθούν, δηλαδή για να μην ελεγχθούν, τα 2.059 πρόσωπα της λίστας.
Σημειώνεται πως η εισαγγελέας Έδρας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, ζήτησε προ ημερών την απαλλαγή του πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ, η οποία υποστήριξε πως η παράδοση του αρχείου με τα στοιχεία της λίστας Lagarde στον τότε υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο, αναιρεί οποιονδήποτε δόλο για τον κατηγορούμενο.
Η εισαγγελική λειτουργός, στην αγόρευση της υποστήριξε, πως ο χειρισμός του πρώην συναδέλφου της κ. Διώτη στην υπόθεση της λίστας καταθετών στην ελβετική HSBC, δεν προκάλεσε καμία ζημιά στο Δημόσιο και έτσι δεν στοιχειοθετείται η κατηγορία της απιστίας που του έχει αποδοθεί.
Ανακοίνωση Ιωάννη Διώτη
Ο ιδιος ο κ. Διώτης αμεσως μετα την αποφαση εξεδοςε μια οργισμένη ανακοινωση:
“Σήμερα είναι μία μαύρη μέρα. Όχι για εμένα, γιατί είμαι αθώος και οπωσδήποτε αυτό θα αποδειχθεί και θα δικαιωθώ.
Για τη Δικαιοσύνη είναι μαύρη η μέρα.
Αισθάνομαι ντροπή και οργή για την εκδοθείσα απόφαση, που μόνο προϊόν της αποδεικτικής διαδικασίας δεν είναι. Δεν υπήρξε ούτε μία μαρτυρία, ούτε ένα έγγραφο που να πιθανολογούσε έστω την ύπαρξη ενδείξεων ενοχής. Και όμως αυτό το δικαστήριο διαπίστωσε τη βεβαιότητα τέλεσης του αδικήματος της απιστίας, παρά την εισαγγελική αθωωτική πρόταση, παρά την αποδεικτική διαδικασία, κλείνοντας τα μάτια και τα αυτιά στην αλήθεια και τη νόμιμη διαδικασία.
Η συγκεκριμένη απόφαση αποτελεί απροκάλυπτη καταπάτηση κάθε έννοιας νομιμότητας και κράτους δικαίου.
Δεν μετανιώνω που ανάλωσα τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου και έδωσα την ψυχή μου, για την απονομή της Δικαιοσύνης.
Ας τα βρουν με τη συνείδησή τους, αυτοί που εξέδωσαν την απόφαση αυτή.”
Πηγή: http://www.capital.gr
