Ἐπειδή τελευταίως ἔγινε πολύς λόγος γιά τήν “Τουρκική Ἕνωση Ξάνθης” καί τή νομιμότητα ἤ μή τῆς λειτουργίας της, ἄς πάρουμε ἄλλη μία γεύση ἀπό τό τί πουλάει αὐτό τό μαγαζάκι στήν περιοχή.
Στή φωτογραφία ὁ μουσικός τῆς ΤΕΞ (ἀριστερά μέ τήν κόκκινη μπλούζα) τραγουδάει – πάλι! – τό τραγούδι “Πεθαίνω γιά σένα Τουρκία μου”, ἐνώπιον τοῦ Τούρκου ὑποπροξένου ἐπί τῶν θρησκευτικῶν ὑποθέσεων καί μπροστά στό πομακικό κοινό τοῦ χωριοῦ Ὡραῖον στήν Ξάνθη (22/10/2017).
Εἶναι αὐτός λόγος γιά νά παρεξηγηθοῦμε ἐμεῖς πού ἀσκοῦμε κυριαρχία (…) στή Θράκη; Τί λέτε;

Την περασμένη Κυριακή έλαβε χώρα στο χωριό Ωραίον της ορεινής Ξάνθης μια εκδήλωση (Kermes) φιλανθρωπική, υποτίθεται, που είχε και το μουσικοχορευτικό της κομμάτι. Οργανώθηκε από τον Αθλητικό και πολιτιστικό σύλλογο Ωραίου αλλά ουσιαστικά ήταν μια εκδήλωση “καπελωμένη” από την Τουρκική Ένωση Ξάνθης (ΤΕΞ). Χορευτικό συγκρότημα της ΤΕΞ, χορωδία της ΤΕΞ, μουσικό σχήμα της ΤΕΞ κ.λ.π.
Στο κοινό διακρίναμε τον υποπρόξενο και αρμόδιο της Diyanet Οσμάν Σαχίν, τον πρόεδρο της ΤΕΞ Οζάν Αχμέτογλου, τον βοηθό του τουρκομουφτή Χράλογλου, τον αρχιφασίστα και ιμάμη στα Βαφέικα Χατζησαλή κ.α.
Εντοπίσαμε όμως και κάτι που χρήζει της προσοχής μας.
Μεταξύ των ασμάτων που ακούστηκαν ήταν και το “Μέσα στο Τσανάκκαλε” (Çanakkale içinde), γνωστό τόπο όπου εξυμνείται η γενναιότητα των Τούρκων αλλά και το γνωστό εθνικιστικό τραγούδι “Πεθαίνω για σένα Τουρκία μου”, που έχει τους εξής στίχους:

Τουρκία μου, πεθαίνω για σένα
αφιέρωσα το κεφάλι μου για σένα
Αφιέρωσα το κεφάλι μου στο δρόμο της Τουρκίας μου,
πεθαίνω για τις πεδιάδες και τις ανηφοριές σου,
εδώ και αιώνες πότισα το γκρι άλογο μου,
Πεθαίνω για την ροή των ποταμιών σου
Είμαι ερωτευμένος (μαζί σου) έχω φωτιά στην ψυχή μου,
Η επί 90 χρόνια συνεχώς βασανισμένη γιαγιά μου η Εμινέ
γεμίζει νερά από τις πηγές της
Πεθαίνω για το φόρεμα σου με τις μπλε χάντρες Τουρκία μου
Είμαι ο γάμος, είμαι η χαρά, είμαι ο χορός,
είμαι η κληρονομιά, είμαι το χώμα, είμαι το ψωμί,
είμαι η τιμή, είμαι η θλίψη στα μοτίβα των χαλιών,
πεθαίνω για τα σχήματα που υπάρχουν στις σέλες σου!

Άραγε αυτός που έχει αφιερώσει το κεφάλι του στην Τουρκία, τι θα μπορούσε να κάνει για τον έρωτά του; Μήπως μας αφορά, μια που τυγχάνει και συντοπίτης μας;

ΠΗΓΗ