Ἕνα θαυμάσιο ἁγιοπατερικὸ ἄρθρο τοῦ π. Παΐσιου Παπαδόπουλου(ἐδῶ), ἐπειδὴ θίγει τὸν ἐπισκοποκεντρισμὸ καὶ τοὺς ὑπηρέτες του ἱερεῖς, δέχτηκε κακόβουλες ἐπιθέσεις ἀπὸ τὸν μέγα σιγονταροΟἰκουμενιστὴ τῆς Παναίρεσης καὶ ὑβριστὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων Παναγιώτη Τελεβάντο, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ κάποιον ἱερέα τῆς Μητροπόλεως Φλωρίνης.
Ἑτοιμάζαμε μιὰ ἀπάντηση, ἀλλὰ μᾶς πρόλαβε ὁ σύλλογος “ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ” μὲ ἕνα φιλάδελφο λόγο-ἀπάντηση πρὸς τὴν ἀνάδελφη ἐπιστολή καὶ τὸν κακόδοξο λόγο περὶ διακοπῆς μνημοσύνου τοῦ ἱερέως π. Σωτηρίου Παρδάλη.
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ,
ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟ.
ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ “ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ”
Αδελφοί, αγωνιστείτε ίνα φύγωμεν του στίγματος της ατιμίας.
Σεβαστέ πάτερ Σωτήριε,
Η κατάθεση του λόγου σας[1](δημοσιεύεται στὸ τέλος), η σχετική με τον π. Παΐσιο Παπαδόπουλο, τον πραγματικώς και «νομίμως» Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, (και «κανονικώς» εφημέριο Αγίου Ιωάννου Πτολεμαΐδος), έρχεται να προστεθεί κατά πρώτον στα όσα αλλότρια συμβαίνουν μέσα από τα τείχη της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως. Το πρώτο που θα πρέπει (και παρακαλώ υιικός γι’ αυτό) να έχουμε όλοι μας υπόψη, είναι ότι· Ποιμένας δίχως Λογικά Πρόβατα δεν υφίσταται, όπως και δάσκαλος χωρίς μαθητές, όπως και Υιός άνευ Πατρός. Ο αληθινός ποιμήν πρέπει και είναι το κατεξοχήν λογικό πρόβατο της ποίμνης των Αποστολικών και αγίων Πατέρων μας, ειδάλλως ουκ έστι ποιμήν προβάτων αλλά φονεύς ανθρώπων!
Ο άνθρωπος που είναι «χωρισμένος – σχισμένος» από τους μαθητές Του, δεν μπορεί να νοηθεί ως «Δάσκαλος» παρά μόνο ως «Μισθωτός Λειτουργός», και αυτό ως «ΑΧΡΙ ΚΑΙΡΟΥ»…! Ο ποιμένας πάλι που δεν ανήκει «Νομίμως και Κανονικώς» στην Ποίμνη του Χριστούς μας (π.χ. ο Πάπας και κάθε αιρετικός), δεν δύναται -ούτε χαριστικά- να νοείται ως ευλογημένος «Ποιμήν».
Αλλά, και ο «Νομίμως και Κανονικώς» Επίσκοπος, που ακολουθεί αυτόν που «γλείφει» τα ξερά οστά της Αίρεσης, δεν δύναται να αναστήσει ταύτα δίχως ο ίδιος να μένει μονίμως ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, δηλαδή αν δεν είναι εσαεί ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΣ, περιτριγυρισμένος, από τους Αποστολικούς Κανόνες και αυτών των Οικουμενικών, Τοπικών (και υπό-λοιπον) Ορθόδοξων Συνόδων!
Ως ποιμενόμενοι, υπό του π. Παϊσίου, και πιεζόμενοι από το μέγεθος του Οικουμενιστικού οικοδομήματος, του οποίου το βάρος μετετέθει εις τους ώμους όσων αγωνιούν και μαζί αγωνίζονται κατά του αιρετικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου και των οπαδών επισκόπων του, βγάζουμε από την ασπούδαστη καρδιά μας λόγο διαμαρτυρίας -χάριτι Θεού- και αληθείας, και παρακαλούμε μην λάβεται αυτόν ως επίθεση κατά του προσώπου σας.
Πάτερ Σωτήριε, είμαστε σίγουροι πως δεν αγνοείται -πλέον- ότι τετράκις ο π. Παΐσιος επισκέφτηκε το Άγιον Όρος και κατά προτροπή αγιορειτών γερόντων (με πτυχία) ανέλαβε (όχι εργολαβικά και υπερήφανα) τον αγώνα αυτό με την δεδομένη μορφή και τρόπο, αλλ’ όπως άλλοτε και ο Άγιος Παΐσιος ο αγιορείτης έπραξε επί εποχής του άλλου Πατριάρχη! Είναι επίσης γνωστό ότι αρκετοί από αυτούς[2] ήδη έχουν παύσει το «μνημόσυνο» των «Νεκρών» επισκόπων μας που ζουν «κανονικώς» εν τη Εκκλησία και διδάσκουν «ανόμως» έξω Αυτής εις ποικίλα συνέδρια… Επίσκοποι, που συγκινούνται δήθεν επί της Σωτηρίας του «Κόσμου των θρησκειών», την στιγμή που ο αιρετικός πατριάρχης μας, τους αναγνωρίζει «Χάρη», αφού υποστηρίζει ότι και «οι άλλες θρησκείες αποτελούν οδοί ΣΩΤΗΡΙΑΣ»! π. Σωτήριε, αυτό λέγεται και είναι άρνηση της «Αποστολικής Εκκλησίας» μας ή όχι;
Πάτερ Σωτήριε, είμαστε σίγουροι πως δεν αγνοείται -πλέον- ό,τι ο αείμνηστος π. Ιωάννης Ρωμανίδης βεβαιώνει, ότι δηλαδή εδώ και πολλά χρόνια το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν επιτρέπει στις (ευρώπης) ελληνικές Εκκλησίες μας να υποδέχονται τους «μεταστρεφομένους», γιατί-όπως υποστηρίζει ο ίδιος πατήρ-η Εκκλησία του Φαναρίου δεν παραδέχεται ότι οι άνθρωποι αυτοί επιστρέφουν από κάποια ΑΙΡΕΣΗ! Αίρεση δηλαδή δεν υπάρχει, ΥΠΑΡΧΕΙ μόνον ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΠΙΣΤΕΩΝ, εντός και εκτός χριστιανισμού! Αν αυτό τώρα δεν είναι “εωσφορισμός”, αντιχριστιανισμός, τότε παρακαλώ τι είναι; Μπορείτε σεις να το ορίσετε, να του δώσετε όνομα;
Αδελφέ, και πατέρα μας, π. Σωτήριε,
Πού; πού οι επιστολές σας «ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ», για το θέμα του παναιρετικού και ακάθαρτου Οικουμενισμού (σύμφωνα με τον αείμνηστο π. Εφραίμ τον Κατουνακιώτη), που φωλιάζει και μέσα στον «Οίκο» της Μητροπόλεώς μας; Πού, οι «Ανοιχτές επιστολές» σας «Προς τον παναιρετικόν κ. Βαρθολομαίον»; (Εννοείστε, βεβαίως, ότι σεβόμεθα πλήρως το ποιμαντικό-λειτουργικό σας έργο εις Σωτηρία των εν Χριστώ αδελφών μας!).
Πού πήγε η Καντιωτική ικμάδα της Μητροπόλεώς μας; Μήπως χρόνια τώρα η σιωπή του μητροπολίτη μας επί θεμάτων αιρέσεων, και η έλλειψη των «δύο άκρων» (ενν. των χεριών που μας έδωσε ο Θεός), φταίει που δεν μπορούμε να βρούμε την “μέση οδό”, την βασιλική, ώστε όλοι μαζί να πολεμήσουμε το κακό;;; Ποιά, η βασιλική οδός που θα έπρεπε να βαδίζει σήμερα η Μητρόπολίς μας; Πού, όλα τούτα;
Τον μακαριστό π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο τον εμνημονεύσατε, τον επίσκοπο Αυγουστίνο Καντιώτη και τις «Ανοιχτές επιστολές» του, προς τον Οικουμενικό της Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και «Προς τον Βασιλέα» Παύλο -που απλά ο άνθρωπος, σε ταξίδι του εις το Βατικανό, επισκέφτηκε και απλά και μονότατα «φίλησε» το χέρι του Πάπα… πού; Αυτά όλα δεν είναι άξια μνημόνευσης;
Να λοιπόν πάτερ ποιος φταίει για τα «άκρα» (όπως σεις υποστηρίζεται), αλλά και ποιος αληθινά παρίσταται ενώπιον Θεού, ως «μέσον» αγαθόν (Μεσίτης), για να γίνει ίλεως δια τα «δογματικά μας σφάλματα και ελλείψης», α) τόσο των 10 Αρχιερέων μας που συμμετείχαν στην εν Κολυμπαρίω Σύνοδο, όπως επίσης και της Ιεράς ημών Συνόδου της Εκκλησίας μας που επικαιροποίησε την ψευτοσύνοδο… όσο β) και ημών των λαϊκών «θεολόγων» του κακού καιρού, που φτάσαμε και στο σημείο να λέμε ότι:
«Η ένσταση της εκκλησίας στην αλλαγή φύλου έγκειται στην αξία και την ομορφιά του ανθρωπίνου σώματος ως εικόνας Θεού» [ΚΑΙ ΟΧΙ “ΩΣ ΣΩΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ”;], και, «Ας πάψουμε να βλέπουμε ιδεολογικά και επιδερμικά κάθε θέμα, ίσως αξίζει να κοιτάξουμε πιο βαθιά………»[3]… ΠΟΙΟ «ΒΑΘΙΑ» ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ; Ε, πάει πολύ!
Αγαπητέ πάτερ, ο π. Παΐσιος σύνταξε κείμενο με τίτλο: «Η ευσέβειά μας στην Ορθοδοξία δεν εκφράζεται με την γνώμη του Κάιν». Μη λοιπόν είμεθα υποκριτές. Ας αφήσουμε τους «τίτλους» και τις «Ετικέτες», αφού όλοι μας ακολουθούμε τον ταπεινό Ιησού και Κύριό μας, και ας βάλουμε ένα χεράκι όλοι μας, για να υψώσουμε τον Σταυρό του Κυρίου μας, αφού οι πατριαρχάδες μας έχουν γκρεμίσει, ως «τείχη του αίσχους», κάθε έννοια «ιερού κανόνα», και «Κανονικότητας»! Δεν βλέπεις;
Εδώ, πάτερ μου είναι Μακεδονία, και «Μακεδόνιους Πνευματομάχους» πατριαρχάδες δεν τους μπορούμε. Να πάρουν το αερόπλανο (αν θέλουν να ΄χουν το δικό τους πλανεμοπλάνο) και ας πάνε να ντυθούν στα «κόκκινα», αφού νιώθουν ως «Σωτήρες της οικουμένης». Από την στιγμή που «γυμνή τη κεφαλή» παραδέχονται «μυστήρια-χάρη» στους Άχαρους, Ακοινώνητους, Αιρετικούς, και Αλλόθρησκους, αλλά και σε κάθε άλλου νέου είδους «θρησκεία», τι θέλετε να ποιήσουμε; Ποιά η γνώμη και ποιά τα φάρμακα; Η σιωπή; Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έλεγε: Γρηγορείτε, προσεύχεσθε, και ενεργείτε!
Τέλος πάτερ, και εν Χριστώ αδελφοί, κατά την ταπεινή μας γνώμη, ο όρος «γυμνή τη κεφαλή» δεν έχει να κάνει μόνο με τα «Λόγια», αλλά κυρίως με τα «Έργα». Από τα «έργα τους» μας λέγει ο Κύριος θα καταλάβετε ποιοι συνεχίζουν να τιμούν το «Μαύρο ράσο», και ποιοι τα «κόκκινα», τα δήθεν «αιματοβαμμένα»! Όσοι τώρα «βλέποντες»! που δεν βλέπουν! τον πατριάρχη μας ανεβασμένο εις τους ώμους του θηρίου (ενν. του Οικουμενισμού), και που δεν «βλέπουν» πάλι, το πόσο «κόλακες και συκοφάντες» καταντήσαμε (εμείς οι Ορθόδοξοι!) … ας έχουν υπόψη τους την μαρτυρία μας τούτη:
-Ό π. Παΐσιος Παπαδόπουλος συνεχίζει να φορεί «ΜΑΥΡΑ» ράσα, τουτέστιν ΟΡΘΟΔΟΞΑ!
Πάτερ Σωτήριε,
ο λόγος περί «Άχρι καιρού», έχει κι αυτός τα όριά του! Έγκριτοι πανεπιστημιακοί θεολόγοι, Ηγούμενοι και (νουνεχείς) Επίσκοποι της Εκκλησίας μας, είπαν προ πολλών ετών, ότι θα πρέπει να περιμένουμε, να περιμένουμε την δήθεν όπως αποδείχτηκε «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» να νομιμοποιήσει ή όχι, όσα διεστραμμένα ετοιμάστηκαν από Οικουμενιστές θεολόγους, ιερείς και Αρχιερείς, και Πατριάρχες εδώ και έναν αιώνα… κι έπειτα όλοι μαζί να προβούμε εις την “νόμιμη άθληση” της ΔΙΑΚΟΠΗΣ (ΟΧΙ ΤΗΣ ΑΠΟΚΟΠΗΣ ΤΟΥΣ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΗΜΑΙΝΕ “ΣΧΙΣΜΑ”!)… Έπειτα πάλι, να περιμένουμε (Οικονομία, υπομονή έως τέλους…) την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας μας να πάρει θέση επί της Κολυμπαρίω «Συνόδου»… και το αυτό πράξαμε.Έπειτα πάλι, την Δ.Ι.Σ., που θα εξέταζε τα πρακτικά της «Συνόδου»….Και αυτό το πράξαμε, και πού φτάσαμε; Στο ΜΗΝΥΜΑ ΤΟ «ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ», που τί μας είπε;
Μας είπε ότι οι επίσκοποι όλοι αγρυπνούν, και εκεί πάνω ψηλά στο φυλάκιο που βρίσκονται δεν «Βλέπουν» ουδέ έναν λύκο ερχόμενον! Και ενώ δεν βλέπουν καμιά αίρεση και κανένα αιρετικό να επιτίθεται «ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ», βλέπουν, ω, της ανοησίας, τον Πάπα ως «ευλογημένο», αλλά και ως «ερχόμενον εν ονόματι κυρίου»…. Απίστευτο! Αντί να καλούν τον λαό για τίμιους αγώνες, τον φασκιώνουν!
Και όπως λέγει η Αγία Γραφή, κι’ αυτοί δεν σώζονται και τους οπαδούς τους, τους παίρνουν στο λαιμό τους! Πουθενά -λένε- κίνδυνος, κι όπου κι αν υπάρχει -διότι μόνον αυτοί οι ευλογημένοι τον βλέπουν, ως βλέποντες!- και πάλι με μια επιστολή τους τα λύνουν όλα! Ο λαός να κοιμάται ήσυχος. [Αυτό κάτι θυμίζει από την καταδικασμένη αίρεση του “Εφησυχασμού”, ή όχι;]
Τίμιε πάτερ, με το «ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ», οι Ιεράρχες μας άνοιξαν
όχι την πόρτα στην Παναίρεση του Οικουμενισμού, αλλά κάναν κάτι χειρότερο· Γκρέμισαν κάθε έννοια «Τείχους» και εισάγουν επί των ημερών μας, ακόμη και τον Σοδομισμό (μερικές φορές απαντάται και ωςσοδομία!). Βεβαίως για το «μήνυμα» του μηνύματος που μοιράστηκε στους αδελφούς μας, περιμένουν, πάλι, την επίσημη τοποθέτηση ενός εκάστου των Μητροπολιτών μας, γιατί είναι σίγουρο πλέον! ότι οι επίσκοποί μας «Συμφωνούν» Διαφωνούντες (Προτεσταντικώ τω τρόπω!), εις πολλά ζητήματα όπως π.χ. ο Μητροπολίτης Ιερόθεος Ναυπάκτου που στο άρθρο του με τίτλο ”Ο όρος «Εκκλησίες» ως «τεχνικός όρος», λέγει:
«[…]Φυσικά ἔχω διαφορετική ἄποψη, τήν ὁποία θά ἤθελα νά διατυπώσω στό κείµενο αὐτό…»[4]. Αλήθεια υπάρχει “διαφορετική ἄποψη” μέσα στην Εκκλησία του Χριστού; Την αίρεση των “Διαφορετικών”, ποιος θα την καταδικάσει (ενν. των “Πρώτων” ορθοδόξων της Ανατολής, και των “Αλαθήτων” παπικών της Δύσεως);
Δυστυχώς εδώ επιβεβαιώνεται ο λόγος του αγίου Παϊσίου που μιλάει για την μία έλλειψη «σοβαρών Ιεραρχών», αλλά και αυτός πολλών άλλων γερόντων που μιλούν για τον «πονηρό» τρόπω εκλογής των επισκόπων μας! Προσοχή, όμως αδελφοί! όταν οι σχεδιαστές της «καινούργιας εποχής» μας τα φανερώσουν όλα ή και τα μισά (για τα “εν σώμα” ποιόντα των Δεσποτάδων μας), τότες να δούμε σε ποια «τείχη» θα ζητήσουν, αυτοί, καταφυγή! οι δήθεν ποιμένες μας!
Φυσικά δεν παύουμε να τους τιμούμε όλους “άχρι καιρού”, και ιδιαίτερα τους ιερείς της μητροπόλεώς μας που πλην ελαχίστων εξαιρέσεων είναι «Άγιοι» και άξιοι.
Αδελφοί, αγωνιστείτε ίνα φύγωμεν του στίγματος της ατιμίας. Άλλοι άντρες, ζητούν να ασελγήσουν πάνω στα σώματα των αγοριών μας, και άλλοι-και με τον πιο επίσημο τρόπο- πάνω στο άγιο “Σώμα” της Εκκλησίας μας….
ΜΕ ΤΙΜΗ
Το Δ.Σ.
ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ
9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2017, Αγίου Νικηφόρου*
“[…]ο Νικηφόρος, τρέχει και τον παρακαλεί να ανακαλέσει την άρνησή του. Εκνευρισμένοι τότε οι δήμιοι, αποκεφαλίζουν τον Νικηφόρο και έτσι αξιώνεται εκείνος το στέφανο του μαρτυρίου, ενώ ο Σαπρίκιος το στίγμα της ατιμίας.”
Υ.Γ.
Όσο για τον λόγο σας:
-Ο Μ. Φώτιος, που γιορτάσαμε σήμερα, όχι μόνο ανέχονταν επί μακρόν να μνημονεύει στα Δίπτυχα του κακοδόξου Πάπα, αλλά το έτος 855 έγραψε εγκωμιαστικά για τον πριν τριετίας αποθανόντος Πάπα Ιωάννου Η΄…,
Ευχόμεθα, μαζί με την πρακτική του Θεοφόρου ημών πατρός, που μιμείσθε, να του μοιάσετε και σε τούτο· ότι δηλαδή «διεξήγαγε μεγάλους και επιτυχείς αγώνες υπέρ της Ορθοδόξου πίστεωςεναντίον των Μανιχαίων, των Εικονομάχων και άλλων αιρετικών και επανέφερε στους κόλπους της Καθολικής Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας πολλούς από αυτούς… […]Ο μεγάλος αυτός πατέρας της Εκκλησίας ιερούργησε, ως άλλος Απόστολος Παύλος, το Ευαγγέλιο. Αγωνίσθηκε για την αναζωπύρωση της ιεραποστολικής συνειδήσεως, που περιφρουρεί την πνευματική ανεξαρτησία και αυτονομία των ορθοδόξων λαών από εισαγωγές εθίμων ξένων προς την ιδιοσυγκρασία τους, με σκοπό την αλλοίωση της ταυτότητος και της πνευματικής τους ζωής. Διότι γνώριζε ότι ο μέγιστος εχθρός ενός λαού είναι η απώλεια της αυτοσυνειδησίας του, η φθορά της πολιτισμικής του ιδιοπροσωπίας και η αλλοίωση του ήθους του» [5]…
ΑΔΕΛΦΟΙ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ, ΑΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ! ΟΤΙ Η ”ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ” ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ “ΚΑΝΟΝΑ”!
ΚΑΙ, όπως είπε ο π. Σωτήριος! «Ο Κανόνας αυτός, αδελφέ μου, δεν νομοθετεί υποχρέωση, αλλά απλά παρέχει δικαίωμα» (άχρι καιρού!). ΑΜΗΝ.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
[1] «Ανοιχτή επιστολή» [http://neaflorina.gr/2017/02/anichti-epistoli/] [2] «Αυτοί είναι οι Αγιορείτες Πατέρες που διέκοψαν το μνημόσυνο του Πατριάρχη Βαρθολομαίου – Υπογράφουν όλοι την Ομολογία Ορθοδόξου Πίστεως» [ http://www.pentapostagma.gr/2017/01/αυτοί-είναι-οι-αγιορείτες-πατέρες-που ] [3] «Εκκλησία και γυναίκα…» (Γ. Τρυφωνόπουλος, Θεολόγος, Εκπαιδευτικός) [ https://kosmosekkl.blogspot.gr/2017/01/blog-post_28.html] [4] Ναυπάκτου Ιερόθεος: ”Ο όρος «Εκκλησίες» ως «τεχνικός όρος» [http://aktines.blogspot.gr/2017/02/blog-post_68.html ] [5] «Βιογραφία: Ο Μέγας Φώτιος έζησε κατά τους χρόνους που βασίλευσαν οι αυτοκράτορες Μιχαήλ (842 – 867 μ.Χ.), υιός του Θεοφίλου, Βασίλειος Α’ ο Μακεδών (867 – 886 μ.Χ.)..» [http://www.saint.gr/3608/saint.aspx]* “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ” [http://www.saint.gr/3628/saint.aspx]
Σημ. “Πατερικῆς Παραδόσεως”: Δὲν συμφωνοῦμε μὲ τὴν τοποθέτηση τῶν ἀδελφῶν περὶ μὴ δυνητικοῦ τῆς ἀποτειχίσεως, ἀφοῦ πρὸς τοῦτο βοᾶ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ἡ Ἁγία Γραφὴ μὲ ἐκεῖνο τὸ βροντερὸ “ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν”. Τὸ ἀποδείξαμε δεκάδες φορές, παραθέσαμε ἑκατοντάδες κείμενα, ἀλλὰ οἱ ἀδελφοὶ “οὐκ ἠβουλήθησαν συνιέναι”! Θύμα αὐτῆς τῆς λογικῆς εἶναι καὶ ὁ π. Σωτήριος, πρὸς τὸν ὁποῖο τώρα ἀντιτίθενται, ἀλλὰ παραμένουν δέσμιοι τῆς ἴδιας ἐπισκοποκεντρικῆς λογικής του! Νὰ σημειώσουμε καὶ πάλι: εἶναι ἄλλο πρᾶγμα ἂν κάποιος δὲν θέλει νὰ ἐφαρμόσει ἐκεῖνα ποὺ μᾶς δίδαξαν καὶ ἐφάρμοσαν οἱ Ἅγιοι (ἐδῶ εἶναι τὸ δυνητικό), καὶ ἄλλο νὰ διδάσκει ὅτι δὲν ὑποχρεούμαστε νὰ ἀπομακρυνόμαστε ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ὅταν μάλιστα αὐτοὶ νομοθέτησαν Συνοδικὰ τὶς αἱρέσεις τους, ἀνατρέποντας ἔτσι τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων!
Από π. Σωτήριο Παρδάλη, εφημέριο Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Φλωρίνης
προς π. Παίσιον Παπαδόπουλο,
ιερομόναχο εφημέριο Αγίου Ιωάννου Πτολεμαϊδος
Αγαπητέ αδελφέ π. Παίσιε, με μεγάλη προσοχή διάβασα το άρθρο σου της 4ης Φεβρουαρίου ε.ε με τίτλο «Η ευσέβειά μας στην Ορθοδοξία δεν εκφράζεται με την γνώμη του Κάιν» και διαπίστωσα από τον τίτλο σου ακόμη ότι διεκδικείς το «αλάθητο»
και θεωρείς τον εαυτό σου μεγάλο «ομολογητή» ισάξιο του σημερινού εορταζόμενου Μ. Φωτίου και χαρακτηρίζεις τους κληρικούς που έχουν ευσέβεια στην Ορθοδοξία «Κάϊν» κατά την γνώμη!! ! Αλήθεια, αδελφέ μου, ποιος σου δίνει το δικαίωμα να χαρακτηρίζεις συλλήβδην τους κληρικούς «Καϊν»; Ποιός σε κατέστησε κριτήν;
Και δεν παραμένεις στον σκληρό και υβριστικό τίτλο αλλά συνεχίζεις στο κείμενο «Αυτοί τώρα που ενώ δεν θέλουν τον Οικουμενισμό αλλά δεν μπήκαν ακόμη στον αγώνα της ομολογίας έργω, διατηρώντας κοινωνία με τους οικουμενιστές και μνημονεύοντάς τους, θεωρώ ότι κάνουν μεγαλύτερη ζημία δεδομένου ότι δεν αφήνουν να ξεκαθαρίσει το θολό τοπίο για να δει το ποίμνιο τί διαστάσεις έχει πάρει η κατάσταση, ώστε να υπάρξει εγρήγορση για να αντιμετωπισθεί η Παναίρεση, διότι δεν αφήνουν να γίνει αγώνας.» Με άλλα όχι μόνον σπείρεις ενοχές αλλά και μας εμφανίζεις και επιζήμιους στο πλήρωμα της Εκκλησίας που υπηρετούμε, κατά σε τον μεγάλο ερμηνευτή!!!των κανόνων των αγίων και Οικουμενικών Συνόδων, εφόσον δεν ομιλούμε και δεν αγωνιζόμαστε κατά της αιρέσεως του Οικουμενισμού κάνουμε την μεγαλύτερη ζημιά στην Ορθοδοξία και αφού δεν ομολογούμε είμαστε δειλοί και εξαρτημένοι…
Πατέρα Παίσιε, αμαρτωλός και ανάξιος είμαι, αλλά δεν ανέχομαι έστω και εμμέσως να με κατηγορείς ως «αιρετικόν» και «επιζήμιον» δια την Εκκλησία. Έγινα κληρικός σε μεγάλη ηλικία , γιατί αγαπώ τον Κύριό μας και ήθελα με τις μικρές μου δυνάμεις να προσφέρω στον Αμπελώνα Του. Δεν είμαι Θεολόγος, αλλά για τα θέματα αυτά κάθισα και διάβασα και τους Κανόνες μέσω εγκρίτων ερμηνευτών θεολόγων, ως ο μακαριστός π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος. Σύμφωνα με τον π. Επιφάνιο: « ο 15ος Κανόνας της Πρωτοδευτέρας Συνόδου ομιλεί περί παύσεως του μνημοσύνου Επισκόπου κηρύττοντας δημόσια αιρετικές διδασκαλίες «γυμνή τη κεφαλή». Ο Κανόνας αυτός είναι δυνητικός και όχι υποχρεωτικός δια τους κληρικούς. Ούτε ο παύων το μνημόσυνο κληρικός του Επισκόπου προ συνοδικής καταδίκης αυτού δεν παρανομεί, αλλ’ ούτε και ο συνεχίζων το μνημόσυνο, αλλά δεν ασπάζεται τις διδασκαλίες του, είναι κατακριτέος.» Ο Κανόνας αυτός, αδελφέ μου, δεν νομοθετεί υποχρέωση, αλλά απλά παρέχει δικαίωμα.
Πέραν αυτού ο Επίσκοπός μας π. Θεόκλητος , σύμφωνα με τον παραπάνω Κανόνα δεν εμπίπτει. Πότε κήρυξε δημόσια αίρεση; Ασπάστηκε τον Οικουμενισμό; Τον έχεις ακούσει να διδάσκει αιρετικά; Ή επειδή μνημονεύει τον Πατριάρχη και επικοινωνεί με ενίους Επισκόπους του κλίματος του Πατριαρχείου διέκοψες το μνημόσυνο; Εάν το έκανες για το τελευταίο, δεν πράττεις ορθά, γιατί κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται στο παραπάνω κανόνα. Σου συνιστώ με πολύ αγάπη να τον διαβάσεις με προσοχή και σύνεση και χωρίς προκατάληψη και να αναθεωρήσεις την απόφασή σου περί διακοπής του μνημοσύνου.
Ο Κανόνας αυτός , κατά την ταπεινή μου γνώμη, θεσπίστηκε για να βάλλει ένα φρένο για να μη δημιουργηθούν σχίσματα. Και ένα παράδειγμα: Ο Ιερός Χρυσόστομος καθαιρέθηκε παράνομα και εξορίστηκε. Σαράντα Επίσκοποι παρέμειναν πιστοί στον Χρυσόστομον και αρνήθηκαν να κοινωνήσουν με του διαδόχους αυτού, παρά την ρητή εντολή του ιερού Πατρός να μη υπογράψουν την καταδίκη αυτού, αλλά να κοινωνήσουν όμως με τους διαδόχους αυτού προς αποφυγήν σχίσματος. Ιδού τι είπεν κατά λέξιν: «Κοινωνήσατε μεν , ίνα μη σχίσητε την Εκκλησίαν, μη υπογράψετε δε….(«Διάλογος ιστορικός Παλλαδίου, Επισκόπου Ελενουπόλεως» , Κεφ. Η, Ε.Π. Migne 47,27-28)
Ο Φλωρίνης Θεόκλητος, αγαπητέ π. Παίσιε, ως καθ’ υπερβολή ευγενής και λεπτός τους τρόπους, έχει θερμές φιλοφρονήσεις προς τον Πατριάρχην και τον μνημονεύει, όμως ποτέ δεν έθεσε ο Επίσκοπός μας την «αγάπη» αυτή υπεράνω της αληθείας της Πίστεώς μας. Ο Επίσκοπός μας κατ’ οικονομία ανέχεται άχρι καιρού. Τούτο έπραξε κα ο Μ. Φώτιος. Όπως γνωρίζεις π. Παίσιε τα πρωτεία και το Filioque Πάπα δεν εμφανίστηκαν ούτε κατά το 1054, ούτε και τα δύο προηγούμενα έτη 53,52, αλλά στη δύση διδάσκονταν αιώνες πριν.
Και όμως η Εκκλησία κάνοντας χρήση την οικονομία ανέχονταν και τον Πάπα και τις κακοδοξίες αυτού. Ο Μ. Φώτιος, που γιορτάσαμε σήμερα, όχι μόνο ανέχονταν επί μακρόν να μνημονεύει στα Δίπτυχα του κακοδόξου Πάπα, αλλά το έτος 855 έγραψε εγκωμιαστικά για τον πριν τριετίας αποθανόντος Πάπα Ιωάννου Η΄. «Ούτος τοίνυν ο Ιωάννης ημέτερος ο τον νουν ανδρείος δε την ευσέβειαν… Ούτος ο κεχαριτωμένος της Ρώμης Αρχιερεύς…»(«Περί της του Αγίου Πνεύματος μυσταγωγίας, κεφ. 89) Αν ζούσες τότε π. Παίσιε δεν θα δίσταζες μετά από αυτές τις εκφράσεις φιλοφροσύνης, να ρίξεις κατά πρόσωπο του αγίου Πατρός την «ρετσινιά» του προδότου!
Αγαπητέ π. Παίσιε, ο άρχων του αιώνος τουτέστιν ο διάβολος μήπως σου έστησε την παγίδα του Αισώπιου μύθου; «Κατά τον Αίσωπον μια κακομούτσουνη αλεπού για να μιλούν γι’ αυτήν οι άλλες αλεπούδες έκοψε την ουρά της». Με την διακοπή του μνημοσύνου μήπως και εσύ ήθελες από μόνος σου να γίνεις ομολογητής και ήρωας και να ομιλούν για σένα; Μήπως λέγω; Υπόθεση κάνω; Πρόσεξον, αδελφέμου, γιατί κινδυνεύεις από υπερηφάνειαν.
