Στά τέλη τοῦ 1990 τό κομμουνιστικό καθεστώς τῆς Ἀλβανίας καταρρέει καί τά ἠλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, πού κρατοῦσαν τούς Βορειοηπειρῶτες φυλακισμένους γιά δεκαετίες, πέφτουν.
Τότε, πρίν εἰκοσιπέντε χρόνια, ἴσως κάποιοι πίστεψαν πώς ξημέρωνε μία καλύτερη ἡμέρα γιά τήν Βόρ. Ἤπειρο. Ὅμως γελάστηκαν. Διότι ἡ Ἀλβανία, παρόλο πού ἄλλαξε πολιτειακό καθεστώς, ἔδειξε ἄπ τήν πρώτη στιγμή τίς διαθέσεις της.
Μάλιστα ἡ στάση πού κρατᾶ μέχρι σήμερα ἀπέναντι στήν Ἑλλάδα καί τούς Βορειοηπειρῶτες μπορεῖ νά χαρακτηριστεῖ μονολεκτικά ὡς ἐχθρική.
Πολλά τά γεγονότα πού μποροῦμε νά παραθέσουμε γιά ν΄ ἀποδείξουμε τοῦ λόγου τό ἀληθές.
Ἐπιγραμματικά ἀναφέρουμε : α) τήν στυγερή δολοφονία τοῦ Ἀριστοτέλη Γκούμα στήν Χειμάρρα, τόν Αὔγουστο τοῦ 2010, ἀπό Ἀλβανούς
ἐγκληματίες, β) τήν σπίλωση, στήν Μπομποστίτσα τῆς Κορυτσᾶς τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2010, τοῦ μνημείου πού ἔχει στηθεῖ ἐκεῖ πρός τιμήν τῶν πεσόντων Ἑλλήνων στρατιωτῶν τοῦ ἑλληνοϊταλικοῦ πολέμου, γ) τήν βεβήλωση καί τό σφράγισμα τοῦ Ἱ.Ν.Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου στήν Πρεμετή τόν Αὔγουστο τοῦ 2013 καί δ) τό γκρέμισμα πρίν λίγο καιρό τοῦ Ἱ.Ν. Ἁγίου Ἀθανασίου στούς Δρυμάδες τῆς Χειμάρρας.
Ὅπως εἴπαμε αὐτά τά συμβάντα εἶναι μόνο ἕνα μικρό δεῖγμα τῆς ζοφερῆς πραγματικότητος πού ἐπικρατεῖ στήν Βόρειο Ἤπειρο.
Μπροστά λοιπόν σ΄ αὐτή τήν πραγματικότητα ἡ ἑκάστοτε ἑλληνική κυβέρνηση ἀλλά καί ὁ κάθε Ἕλληνας πού θέλει νά λέγεται πατριώτης ὄχι μόνο δέν πρέπει νά μένει ἀπαθής ἀλλά ἀντίθετα ν ἀγωνίζεται γιά τό συμφέρον τῆς Β.Ἠπείρου.
Καί τό συμφέρον της, ὅπως φανερώνουν τά πράγματα, εἶναι ἡ ἕνωσή της μέ τήν Ἑλλάδα. Ἄλλη βιώσιμη λύση δέν ὑπάρχει.
Ἐκκλησίες γκρεμίζονται, ἱεροί χῶροι βεβηλώνονται, περιουσίες καταπατοῦνται, οἱ Ἕλληνες τῆς Βόρ. Ἠπείρου τρομοκρατοῦνται, προπηλακίζονται, δολοφονοῦνται. Ἑπομένως, τί ἄλλο πρέπει νά γίνει γιά νά ζητήσουμε ὡς ἔθνος κι ὡς κράτος τό αὐτονόητο, δηλαδή τήν ἕνωση ;
Ἄς ἐλπίσουμε ὅτι σύντομα θά ξυπνήσουμε ἀπ΄ τόν λήθαργο στόν ὁποῖο ἔχουμε βυθιστεῖ, διότι ἡ Βόρειος Ἤπειρος ἐκπέμπει S.O.S. καί δέν ἔχουμε κανένα δικαίωμα νά τήν ξεχνοῦμε, εἰδικά τώρα, πού ὁ ἀλβανικός σωβινισμός ἔχει γίνει προκλητικός ὅσο ποτέ ἄλλοτε.
