Του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
Οι δυτικές κοινωνίες δείχνουν να έχουν χάσει τα απλά νοήματα της ζωής. Παλιά το τρίπτυχο πατρίς-θρησκεία-οικογένεια ήταν αρκετό και όντως κατάφερνε να δώσει περιόδους ευτυχίας στην πλειοψηφία των ανρθώπων.
Ένα τρίπτυχο το οποίο κέντρα εξουσίας που ελέγχουν τα ΜΜΕ, τους διαμορφωτές γνώμης και τα απανταχού πολιτικά συστήματα πελέκησαν ανηλεώς τα τελευταία τριάντα χρόνια με πρωινάδικα, εκμπομπές χαμηλού διανοητικού επιπέδου και με σίριαλ-ταινίες που έντεχνα ή και άτεχνα περάσανε και επέβαλαν τα μηνύματα της Νέας Εποχής
Δημιούργησαν άντρες και γυναίκες εγωκεντρικούς, αυτιστικούς με μηδέν συναισθήματα οι οποίοι φτάνουν πλέον στα 40 για να «ωριμάσουν» και να νιώσουν το κενό συναισθήματος που οι ίδιοι δημιούργησαν. Άλλοι πάλι το αρνούνται και συνεχίζουν να παλιμπαιδίζουν.
Δεν είναι πια στόχος η εκπλήρωση και η ολοκλήρωση του εαυτού, αλλά η αυτοπροβολή ενός εαυτού ξένου προς εμάς. Ουδείς ενδιαφέρεται να είναι αυθεντικός διότι δεν του δίνει κανένα κέρδος σεξουαλικά, κοινωνικά και επαγγελματικά.
Ακόμα και τα gadgets που χρησιμοποιούμε μας έχουν απομονώσει πλέον σχεδόν απ’ολους.
Κι όμως κλεινόντουσαν πολύ συχνά ραντεβού στα οποία όλοι ήταν στην ώρα τους και δεν χάνονταν ποτέ. Πολλές φορές κανονιζόντουσαν ακόμα και χωρίς τηλέφωνο, προφορικά στο μπακάλικο της γειτονιάς
Τώρα όλοι έχουν facebook, twitter, instagram κινητά τηλέφωνα και βλέπονται ελάχιστα, μιλάνε ουσιαστικά λιγότερο (50 λέξεις το πολύ η όποια επικοινωνία) αργούν στα ραντεβού και έχουν και κινητό μαζί τους για να μη χαθούν!
Όταν δε συγκεντρωθούν την μια φορά το εξάμηνο, όλοι (και ο γράφων) το μισό χρόνο τον περνάνε κοιτώντας το κινητό τους και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Έτσι λοιπόν η εορτή των Αποκριών χάνει το νόημα της καθώς απευθύνεται σε «μασκαράδες» που φοράνε «μάσκες» κάθε μέρα όλο τον χρόνο. Το μόνο που συμβαίνει στις Απόκριες πλέον είναι να αλλάζουμε στολή.
