Η Παιδεία αλλάζει και προσαρμόζεται στην Νέα Εποχή! Με την κατάργηση της αριστείας, απορρίπτεται και η παραδοσιακή επιστήμη, έστω και η συμβατική.
Η Sara Giordano, φεμινίστρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας-Ντέιβις, προτίθεται να «αμφισβητήσει την εξουσία της Επιστήμης» με την «επανεγγραφή της γνώσης» από φεμινιστική οπτική γωνία.
Αυτό αναφέρει τουλάχιστον το Campus Reform.
Όπως ισχυρίζεται η «παραδοσιακή επιστήμη» στηρίζεται σε μια «αποικιακή και φυλετικοποιημένη μορφή εξουσίας».
Άρα, σύμφωνα με την ίδια, πρέπει να αντικατασταθεί από μια «αντι-επιστημονική, αντιρατσιστική, φεμινιστική προσέγγιση σε σχέση με την παραγωγή γνώσης».
Ναι καλά το σκεφτήκατε! Ζούμε εκείνες τις μέρες, όπου το παράλογο θα βασιλεύσει με τον ερχομό ενός παγκόσμιου «καθηγητή» να αποτελέσει το «κερασάκι στην τούρτα».
Η καθηγήτρια εγκατέλειψε το πεδίο της νευροεπιστήμης, προκειμένου να γίνει καθηγήτρια Γυναικείων Σπουδών στο UC-Davis!
Οι απόψεις της ξεδιπλώθηκαν σε ένα περιοδικό φεμινιστικής θεωρίας.
Σε συνδυασμό με την «δίωξη» της αριστείας, όπως διαβάσατε σε άλλο άρθρο του el.gr, η επιστήμη θα δώσει την θέση της στην αποχαύνωση και στην ιδεολογικοποίηση της ορθολογικής σκέψης.
Ένας «πολύχρωμος σκοταδισμός» βρίσκεται προ των πυλών, αν δεν τις έχει ήδη παραβιάσει!
Η Giordano ελπίζει ότι οι φεμινίστριες μπορούν να εργαστούν για τη δημιουργία νέων προσεγγίσεων που δεν συσχετίζουν την επιστήμη με την αλήθεια.
Η αλήθεια της επιστήμης, με άλλα λόγια, έστω και της «κουτσουρεμένης» που έχουμε, δεν αντικατοπτρίζει τα σχέδια… ισότητας, θυληκοποίησης της κοινωνίας με την κακή έννοια και ρομποτοποίησης των ανθρώπων!
«Πρέπει να διαταράξουμε την επιστημική εξουσία της Επιστήμης … και την υπόθεση ότι επιστήμη = αλήθεια»,γράφει η Giordano.
Πράγματι το κατεστημένο της επιστήμης, ορισμένες φορές δεν διαφέρει από τα ιερατεία του Μεσαίωνα, καθώς δεν δέχεται αμφισβήτηση στα θεωρήματα που έχει αναπτύξει.
Ωστόσο, ο σκοπός τέτοιας ιδεολογικής κατεύθυνσης καθηγητών δεν είναι επ’ ουδενί η ανάδειξη της αλήθειας αλλά η απόλυτη ισοπέδωση και υποδούλωση της σκέψης
Η φεμινίστρια καταλήγει, τονίζοντας την ελπίδα της ότι σύντομα οι άνθρωποι θα «αγκαλιάσουν μια άσεμνη περιφρόνηση για την παραδοσιακή επιστήμη και αντ ‘αυτού να ασκήσουν φεμινιστική επιστήμη», για να καταπολεμήσουν τον ρατσισμό και τον σεξισμό.
Ένας πολύχρωμος σκοταδισμός βασισμένος στις «ιδιαιτερότητες» και τα «κόμπλεξ» κάποιων ανθρώπων καταργεί την επιστήμη.
