ΑΡΧΙΜ. ΠΑΪΣΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Αφού η αποτείχιση πήρε τον δύσκολο αλλά και τον αληθινό της δρόμο και ρόλο. Αφού σκεσκεπάστηκαν όχι μόνο οι Οικουμενιστές αλλά και οι οικουμενίζοντες και έγινε φανερό ότι ο πραγματικός αγώνας θα προχωρήσει μόνο με φρόνημα μαρτυρίου και, βέβαια, με όσους είναι αποφασισμένοι να τα βάλουν με το Θηρίο που κυριαρχεί στην «Νέα Τάξη», αποκαλύφθηκε επιπλέον ότι δεν ήταν όλοι μεθ’ ημών.
Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής της αγάπης ρητώς μας λέγει: «Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστί, καὶ καθὼς ἠκούσατε ὅτι ὁ
Αυτή την ώρα που χρειάζεται να ενωθούμε με την δύναμη του Πνεύματος για να έχουμε κοινωνία με τον Θεό και -εν τη Αληθεία- μεταξύ μας, εγείρουν ζητήματα μόνο και μόνο για να διασπάσουν τους πιστούς σαν τα τσακάλια που τραβούν το καθένα από την πλευρά του και για λογαριασμό του το θύμα ξεσκίζοντάς το στην ζούγκλα. Τακτική ζούγκλας και δεν καταλαβαίνουν ότι σκίζουν τον άραφο χιτώνα του Χριστού με το να διασπούν το σώμα των αγωνιζομένων χριστιανών που διέκοψαν κοινωνία με την αίρεση του Βαρθολομαίου.
Στην πιο κρίσημη καμπή της εκκλησιαστικής ιστορίας οι μεν περιμένουν θαύμα για να βγουν στην αποτείχιση, οι δε με γηπεδικό ύφος και ήθος προσπαθούν να διαλύσουν ότι έμεινε! Λησμονούν τον λόγο του Αποστόλου Παύλου:«…τό Πνεῦμα μή σβέννυτε» (Α’ Θεσ. 5,19). Και οι μεν και οι δε επιτελούν έργο διαβόλου. Διότι, στην μία περίπτωση με το να μην βγαίνουν “οι συνετοί”στον αγώνα εναντίον της αίρεσης δεν μπορεί να γίνει κάτι σημαντικό αφού στην Ορθόδοξη Εκκλησία ο Κύριος δεν ενεργεί ως«απομηχανής Θεός»αλλά συνεργεί με την ελεύθερη βούλησή του και ο άνθρωπος.
Και τότε, αφού κάνει κάποιος το ανθρώπινο ενεργεί και ο Θεός εκείνο που δεν δύναται να κάνει η πεπερασμένη και πεπτωκυία ανθρώπινη φύση μας, ενώ στην άλλη περίπτωση προσπαθούν άνθρωποι της αποτείχισης (ή της απόσχισης;) τόσο δαιμονικά να δαλύσουν την αποτείχιση που δεν χρειάζεται πλέον να κάνουν τίποτε περισσότερο οι Οικουμενιστές. Έτσι λοιπόν δεν είχαν που δεν είχαν την ανδρεία “οι συνετοί” να βγουν στον αγώνα βλέπουν και το χάλι των αποτειχιζομένων όντως σχισματικών του…..οπότε γιατί να βγουν στον αγώνα; Οποία κατάντια! Προσωπικά με θλίβει η όλη κατάσταση και θα επιτρέψει ο Θεός πράγματα που και οι μεν και οι δε θα τρίβουν τα μάτια τους.
Έμειναν “οι σοφοί” έξω από τον αγώνα και σηκώνουν πέντε άνθρωποι όλη την συκοφαντία και τον εκκλησιαστικό διωγμό. Κυριολεκτικά ντρέπομαι! Αφήσατε με την αποχή σας να αλωνίζουν οι άσχετοι του…στον αντιοικουμενιστικό αγώνα.
Διότι, δυστυχώς με την γηπεδική αλητεία τους οι Αγιορείτες δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα πολύ απλά για να μην ρίξουν το επίπεδο του αγώνα και οι τάχα αντιοικουμενιστές κάνετε χάζι. Εύγε!
Τέτοιους χριστιανούς είχα γνωρίσει πολλούς στο πολεμικό ναυτικό όταν υπηρετούσα, οι οποίοι ενώ άκουγαν να βλασφημείται ο Χριστός και η Παναγία και δεν μιλούσαν , «μόκο»! Οποία πνευματικότητα! Θεέ μου σ’ ευχαριστώ που δεν πήγα κοντά σε τέτοιους Γέροντες να μονάσω!
Πάντως πληροφορούμαστε τις ραδιουργίες ορισμένων και Αγιορειτών που εξωθούν τα πράγματα στο να διαλυθεί ο αγώνας. Έννοια σας, όταν έρθει ο καιρός θα τους πούμε το ποίημα!
