Τι αναφέρουν οι αρμόδιες υπηρεσίες
Περίπου 2,7 εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν στην αφρικανική ήπειρο ήταν εκτοπισμένοι κυρίως εξαιτίας εσωτερικών συγκρούσεων στις χώρες τους το διάστημα Ιανουαρίου με τέλη Ιουνίου, γεγονός που σημαίνει ότι 15.000 Αφρικανοί εκτοπίζονται καθημερινά, αναφέρει μια έκθεση μη κυβερνητικής οργάνωσης.
«Οι άνθρωποι αυτοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους για να γλιτώσουν από τις συγκρούσεις, τη βία και τις καταστροφές και αυτό χωρίς ποτέ να περνούν τα διεθνή σύνορα», επισημαίνεται στην έκθεση του Internal Displacement Monitoring Centre (IDMC), που υπάγεται στο Νορβηγικό Συμβούλιο Προσφύγων (NRC).
Οι συγκρούσεις είναι η αιτία για το 75% των νέων εκτοπισμών που καταγράφηκαν στην Αφρική στη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του 2017, σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης.
Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Νιγηρία και το Νότιο Σουδάν περιλαμβάνονται τακτικά στον κατάλογο με τις πέντε χώρες που πλήττονται περισσότερο από το φαινόμενο αυτό.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η ανατολική Αφρική –όπου οι εκτοπισμοί οφείλονται συχνά σε παρατεταμένες συγκρούσεις, όπως αυτές στη Σομαλία, το Σουδάν και το Νότιο Σουδάν—είναι η περιοχή «που πληρώνει το βαρύτερο τίμημα», επισημαίνει το IDMC.
Το πρώτο εξάμηνο του 2017, 997.000 νέοι εκτοπισμοί που συνδέονταν με συγκρούσεις καταγράφηκαν στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, αριθμός μεγαλύτερος από αυτόν που είχε παρατηρηθεί στο σύνολο του 2016.
Επίσης 206.000 νέοι εκτοπισμοί καταγράφηκαν στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, αριθμός τετραπλάσιος σε σχέση με το 2016.
«Αυτή η τραγική κατάσταση, η οποία σύμφωνα με τα στοιχεία δεν σταματά να επιδεινώνεται, απαιτεί μια νέα προσέγγιση που θα ξεπερνά την ανθρωπιστική δράση, ώστε να αντιμετωπιστούν οι αιτίες και οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των εσωτερικών εκτοπισμών», δήλωσε η διευθύντρια του IDMC Αλεξάντρα Μπίλακ.
«Για να αντιστραφεί αυτή η τάση, πρέπει να δώσουμε έμφαση στην πρόληψη και τη μείωση των κινδύνων των νέων εκτοπισμών. Αυτό μπορεί να γίνει με την υιοθέτηση άμεσων μέτρων που θα επικεντρώνονται στην πρόληψη των συγκρούσεων και την εδραίωση της ειρήνης, καθώς και στην οικονομική και πολιτική ανάπτυξη εν γένει», εξήγησε η ίδια.
Η ΜΚΟ εκτιμά ότι η ίδια προσέγγιση πρέπει να υιοθετηθεί και για τους εκτοπισμούς που οφείλονται σε φυσικές καταστροφές, με την υιοθέτηση μέτρων μείωσης των κινδύνων «που θα συμβάλλουν στον περιορισμό των επιπτώσεων των καταστροφών, του αριθμού των εκτοπισμένων και του χρόνου που χρειάζεται για την ανοικοδόμηση της ζωής τους».
