Ο Πούτιν την 11η Δεκεμβρίου 2017 ανακοίνωσε από την Λατάκια της Συρίας το τέλος του πολέμου στην Συρία και την σταδιακή απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων .
Ο πόλεμος στην Συρία δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα κλασικό πόλεμο των αγωγών αερίου.
Η Γερμανία το 2009 συνέλαβε το σχέδιο του αγωγού για να απεξαρτηθεί από το ρωσικό αέριο.
Το Κατάρ δέχθηκε αλλά ως αντάλλαγμα ζήτησε τον εξισλαμισμό της νότιας Ευρώπης και την αλλοίωση του πληθυσμού της προκειμένου να ανασυσταθεί η πάλαι ποτέ προμεσαιωνική Αραβική Αυτοκρατορία σε νότια Ευρώπη και Βόρεια Αφρική.
Η ΄΄Αραβική Άνοιξη΄΄ που προκάλεσε χάος σε Λιβύη, Αίγυπτο και Συρία αποτελεί μέρος του σχεδίου αυτού.
Το Κατάρ είναι ένα καθαρά σουνιτικό κράτος κι ο σιίτης Άσαντ δεν θα μπορούσε ποτέ να δεχθεί την συνεργασια με σουνίτες. Έτσι το 2009 αρνήθηκε την συνεργασία και το 2011 η Συρία βυθίστηκε στον εμφύλιο που προκλήθηκε απο το Κατάρ το οποίο στα δύο χρόνια 2009-2011 χρηματοδότησε την ακραία σουνιτική θρησκευτική προπαγάνδα στην Συρία της οποίας το μέρος του πληθυσμού είναι σουνίτες που κυβερνώνται απο την σιιτική-αλεβιτική μειονότητα.
Ο Αλεβίτης ‘Ασαντ συνεργάζεται στενά με το επίσης σιιτικό Ιράν το οποίο έχει υποσχεθεί και έχει αναλάβει την επιστροφή του Λιβάνου στην Συρία.
Ο Λίβανος αποτελεί εδαφικά και εθνικά έδαφος της Συρίας το οποίο της αφαιρέθηκε το 1916 με την συνθήκη Σάικς -Πικώ η οποία συντάχθηκε μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας και που όριζε τα σύνορα των πρώην αποικιών τους στην Μ.Ανατολή.
Η Γαλλία δημιούργησε τον Λίβανο με έδαφος που αφαίρεσε από τη Συρία και αυτό για να έχει ένα προτεκτοράτο στην περιοχή. Οι Βρετανοί είχαν ως προτεκτοράτα το Ιράκ, την Παλαιστίνη και Συρία.
Το Ιράν χρηματοδοτεί στον Λίβανο την σιιτική παραστρατιωτική και πολιτική οργάνωση Χεζμπολάχ η οποία συντηρεί την ένταση με το Ισραήλ (πόλεμος 20060 και γενικά έχει καταστεί κράτος εν κράτει στον Λίβανο.
Το Ιράν ως στόχο έχει την φθορά του Ισραήλ μέσω της αλώσεως του Λιβάνου από την Χεζμπολάχ .Ο Άσαντ περιμένει από αυτή την κατάσταση όχι τόσο την καταστροφή του Ισραήλ -το οποίο κατέχει τα Συριακά υψώματα του Γκολάν- αλλά περισσότερο την επιστροφή ή ένωση ή έστω την αποκατάσταση της επιρροής της Συρίας με τον Λίβανο ή επάνω στον Λίβανο αντίστοιχα,κάτι το οποίο δείχνει ότι μπορεί να γίνει με την Χεζμπολάχ.
Ο πόλεμος τελείωσε, ο αγωγός Κατάρ-Γερμανίας δεν έγινε ποτέ .Η Ρωσία αναμείχθηκε στον πόλεμο ακριβώς για να αποτρέψει τον αγωγό ο οποίος θα της στερούσε το ενεργειακό μονοπώλιο στην Ευρώπη και τα ανάλογα έσοδα.
Το 2009 και όταν Κατάρ -Γερμανία κατάστρωναν το σχέδιο γα τον αγωγό, το Ισραήλ είχε οραματιστεί ένα άλλο αγωγό , τον EAST MED ο οποίος φιλοδοξεί να είναι ένας υποθαλάσσιος αγωγός που θα ενώνει τα Ισραηλινά, Αιγυπτιακά, Κυπριακά και Ελλαδικά κοιτάσματα και να τα εξάγει στην Ευρώπη.
Η Συρία και Άσαντ είναι απόλυτα εξαρτημένοι από το Ιράν το οποίο χρησιμοποιεί την χώρα ως γεφυρα που ενώνει το σιιτικό νότιο Ιράκ -το οποίο επίσης αποτελεί προτεκτοράτο του Ιράν- με τον Λίβανο.Το σιιτικό τόξο που οραματίζεται το Ιράν σταδιακά υλοποιείται.
 |
|
| ΤΟ ΣΙΙΤIΚΟ ΤΟΞΟ |
Ο Άσαντ ανήμπορος απο τον πόλεμο, με την χώρα του καθημαγμένη , δεν έχει άλλη επιλογή από το να αφήνει το Ιράν να χρησιμοποιεί την χώρα του ως εφαλτήριο για την τελική επίθεση του Ιράν εναντίον του Ισραήλ. Πράγματι , το Ιράν τις τελευταίες εβδομάδες μετακινεί μαζικά Ιρακινούς σιίτες μαχητές στον νότιο Λίβανο και στα σύνορα με το Ισραήλ δια μέσω Συρίας.
Κατά την διάρκεια του πολέμου το Ιράν ανέλαβε και τελείωσε το έργο που είχε αρχίσει ο Άσαντ για την μαζική μετακίνηση σουνιτικών πληθυσμών από τα νότια της Συρίας και τα δυτικά στα βόρεια και κεντρικά, αντικαθιστώντας τους με σιίτες . Στόχος του Ιράν είναι η δημιουργία ενός καθαρά σιιτικού διαδρόμου ο οποίος θα διατρέχει την Συρία και θα ενώνει τα σύνορα των σιιτκών επαρχιών του Ιράκ στα ανατολικά -οι οποίες με την σειρά τους συνορεύουν με το ίδιο το Ιράν- και με τον Λίβανο και την Χεζμπολάχ στα δυτικά . Ο άξονας-διάδρομος αυτός εκτός από την μεταφορά στρατευμάτων του Ιράν προς τον Λίβανο και τα ισραηλινά σύνορα θα χρησιμεύσει και για την κατασκευή αγωγού ή αγωγών οι οποίοι θα μεταφέρουν το ιρανικό αέριο στην Μεσόγειο , κάτι που έχει και την έγκριση της Ρωσίας η οποία μπορεί να μην θέλει τον EAST MED ωστόσο αφήνει το Ιράν να κάνει σχέδια εξαγωγών ανταγωνιστικού αερίου προκείμενου να το κρατήσει ως σύμμαχο.
Το Ισραήλ διαπιστώνει και βλέπει ότι σταδιακά το περικυκλώνεται από το Ιράν. Η Ρωσία με επιτήδεια ουδετερότητα αφήνει τους Ιρανούς να ΄΄αλωνίζουν΄΄ στην μεταπολεμική Συρία και Λίβανο εφόσον η πίεση που ασκούν στο Ισραήλ δημιουργεί συνθήκες αστάθειας οι οποίες κάλλιστα μπορούν να ακυρώσουν τον αγωγό EAST MED .
Οι ΗΠΑ από την άλλη έχουν λάβει ξεκάθαρη θέση υπέρ του Ισραήλ και βλέπουν με τρόμο το Ιράν τόσο να το περικυκλώνει με συμβατικές δυνάμεις όσο και να συνεχίζει το πυρηνικό του πρόγραμμα.
Ωστόσο ο Τραμπ εκτός απο το πανίσχυρο εβραϊκό λόμπι ( AIPAC) το οποίο πιέζει προς την υπεράσπιση του Ισραήλ δέχεται πιέσεις και από τους Αμερικάνους ΄΄πετρελαιάδες΄΄ αλλά και Σαουδάραβες οι οποίοι δεν θέλουν το Ισραήλ ισχυρό και ικανό να υλοποιήσει τον EAST MED που θα απεξαρτησει την Ευρώπη από του υδρογονάνθρακες της Μ.Ανατολής αλλά και θα ανακόψει τις εξαγωγές αερίου των ΗΠΑ προς την Ευρώπη και την προσπάθεια των ΗΠΑ να καταστεί κύριος εναλλακτικός πάροχος της Ευρώπης .
Αλλά και πάλι, ο Τραμπ θα ήθελε πολύ την Ευρώπη απεξαρτημένη απο το ρωσικό αέριο με την βοήθεια του EAST MED.
Το σκηνικό είναι αρκετά περίπλοκο για την αμερικανική εξωτερική πολιτική κάτι το οποίο δεν ισχύει για την Ρωσία η οποία έχει λιγότερα δεδομένα και τάσεις να συγκεράσει στην Μ.Ανατολή.
Η Ρωσία δεν θέλει τον EAST MED και δεν έχει κανένα πρόβλημα να δει το Ισραήλ να δέχεται πίεση απο το Ιράν Το 2013 το Ισραήλ έβλεπε με τρόμο τον Ομπάμα να θωπεύει το Ιράν και καταργεί το εμπάργκο εναντίον του.Οι Εβραίοι -δικαίως -ανησυχούν ότι το Ιράν χρησιμοποίησε το άνοιγμα Ομπάμα για να κερδίσει χρόνο για το πυρηνικό του πρόγραμμα.Έτσι το Ισραήλ απευθύνθηκε στον Πούτιν για προστασία .Μεγάλες ελπίδες έτρεφαν οι Εβραίοι για τις επαφές με τον Πουτιν εφόσον το σύνολο σχεδόν του τότε υπουργικού συμβουλίου του Ισραήλ αποτελούνταν από άτομα που είχαν γεννηθεί στην πρώην ΕΣΣΔ και είχαν μεγαλώσει και είχαν σπουδάσει εκεί.
Ο Πουτιν ωστόσο ξεκαθάρισε ότι εάν το Ισραήλ θέλει την προστασία της Ρωσίας θα πρέπει να ξεχάσει τα προνόμια που είχε στις ΗΠΑ και ότι οι σχέσεις τους θα ορίζονταν από το μέγεθος και την σημασία του Ισραήλ και όχι απο τις πιέσεις των εβραϊκών λόμπι ,όπως γίνεται στις ΗΠΑ.
Το Ισραήλ απέσυρε το ενδιαφέρον του για σύναψη συμμαχίας με την Ρωσία και ανέμενε την έλευση Τραμπ. Η Ρωσία δεν έχει κανένα λόγο να λυπάται το Ισραήλ και θεωρεί ότι οποιαδήποτε πίεση δέχεται απόν το Ιράν θα το το αποδυναμώσει και θα το φέρει αναγκαστικά στην αγκαλιά της Ρωσίας.
Γιαυτό και το Ισραήλ πιέζει τις ΗΠΑ για ΄΄προληπτικό΄΄ χτύπημα εναντίον του Ιράν, κάτι που είναι σίγουρο ότι θα γίνει σύντομα.
Ο Τραμπ απέτυχε να ιδρύσει Κουρδικό κράτος, έχασε την Τουρκία απο σύμμαχο, έχει αποτύχει στο Ιράκ , όλο το νότιο Ιράκ στην ουσία ελέγχεται από το Ιράν, κατά συνέπεια δεν μπορεί να αντέξει να βλέπει την Συρία να μετατρέπεται σε Ιράν, δηλαδή το Ιράν να απλώνει τα πλοκάμια του σε Λίβανο-Συρία-Ισραήλ , δεν γίνεται να αφήσει τον άξονα Ιράν-Ρωσίας να δυναμώνει και μάλιστα με την Ρωσία να μην ξοδεύει δεκάρα πλέον αλλά απλά να δρέπει τους καρπούς των σοφών κινήσεων Πούτιν ο οποίος με λιγοστές στρατιωτικές δυνάμεις κατάφερε να νικήσει το Ισλαμικό Κράτος που χρηματοδοτούνταν από το Κατάρ,το οποίο πλέον έχει εισέλθει στον άξονα Ιράν-Ρωσίας.
Στο γεωπολιτικό χάος της Μ.Ανατολής το μόνο φανερό, το μόνο ορατό και σαφές στην πάντα κοντόφθαλμη Αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι ένα χτύπημα εναντίον του Ιράν.
