ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ
Επειδή υπάρχει η ρητή εντολή των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας να μην σιωπούμε σε καιρούς όπου κινδυνεύει η «άπαξ παραδοθείσα τοις αγίοις πίστις ημών»,
διότι ο μη ομολογών την Αλήθειαν και μάλιστα σε καιρούς χαλεπούς όπως η σημερινοί – εσχάτης καταπτώσεως και μεγάλης αποστασίας -, «κρύπτει Χριστόν εν τάφω», πάλι κατά τους Αγίους και Θεοφόρους Πατέρας ημών`εθεώρησα σκόπιμον κατ’ ανθρώπων και κατά Θεόν αρεστόν, να επισκεφθώ γνωστές μου από χρόνια μοναχές στο Μοναστήρι τους, με την ελπίδα μιας εποικοδομητικής συνομιλίας μαζί τους και την προσδοκία μιας πνευματικής ανατάσεως δι εμέ και τους τυχόν παρευρισκόμενους.
Προς πληρεστέραν δε ευόδωσην του σκοπού μου και προς περαιτέρω επίρρωσιν των Ορθοδόξων Ομολογιακών θέσεων, προσήλθα εφοδιασμένη με δυο βιβλία του Ιωάννου Ρίζου (σχόλιο ο Παιδαγωγός: δείτε σχετικά εδώ), το ένα εκ των οποίων προλογίζει ο ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ., Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης.

Βεβαίως και σε καμία περίπτωση δεν περίμενα πως η φανέρωση της αλήθειας πυροδοτεί τα κρυπτά της αισχύνης (εκεί που υπάρχουν). Το λέγει άλλωστε και ο Παύλος στην Β` προς Κορινθίους.
Και το διεπίστωσα ιδίοις όμμασιν, όταν εδέχθην έντονο έλεγχο – λες και ήμουν ο χειρότερος αιρετικός -, αλληλοσυγκρουόμενες νουθεσίες και εν τέλει, αποπομπή.
Και διερωτώμαι: να σφραγίσει ο Αντίχριστος τους άθεους και απίστους στον κόσμο το καταλαβαίνω, αλλά να σφραγίσει, χωρίς καν μικροτσίπ και τις καλόγριες στα μοναστήρια έ, αυτό μου είναι αδιανόητο!

Ληξουριώτισσα

Σχόλιο:
Την παραπάνω επιστολή λάβαμε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Δυστυχώς, τα μοναστήρια, από προπύργια και προμαχώνες της Ορθοδοξίας, κατάντησαν φερέφωνα της σύγχρονης αίρεσης, τουΟικουμενισμού ..

Είναι πραγματικά αξιοθρήνητο: Πρόσωπα που αφιέρωσαν τη ζωή τους στον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό, να
αποδέχονται με την σιωπή τους την αίρεση, για να “σώσουν” το μοναστήρι τους. Τι είναι τελικά το “μοναστήρι”; τα ακίνητα, οι καταθέσεις στην τράπεζα ή σε offshore, τα ντουβάρια; Τα μοναστήρια “σώζονται” όταν είναι έτοιμα να θυσιάσουν τα ΠΑΝΤΑ, ακόμη και τη νφυσική τους υπόσταση, για την αλήθεια.

Πόσο θλιβερό είναι να ατενίζεις τα συντρίμμια ;;;
Για να μην απογοητευόμαστε όμως, στο ίδιο νησί, για κάποιο άλλο μοναστήρι, γράψαμε:
Δεν εγκαταλείπει ο Θεός το ποίμνιο του μόνο ..