Βγαίνει στις πόλεις και συναντάει κόσμο, κηρύσσοντας μετάνοια : διαφορετικά, τα δεινά έρχονται στην πατρίδα μας.
Σχεδόν παντού όπου πηγαίνει “φροντίζουν” οι τοπικοί δεσποτάδες να του “κλείσουν το στόμα”. Με τη χάρη του Θεού όμως τις περισσότερες φορές τα εμπόδια ξεπερνιούνται.
Έτσι η “συνάντηση” στην οποία λήφθηκε το παρακάτω βίντεο μαθεύτηκε κυριολεκτικά από στόμα σε στόμα. Γι αυτό το λόγο δεν ανακοινώνεται και ο χώρος όπου πραγματοποιήθηκε.
“Μέσα σε μια τέτοια μεγάλη αποστασία, που από τη μια ο λαός δεν θέλει να ακούσει λόγο Θεού – αυτό δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην Ελλάδα μας, και από την άλλη, όταν η ίδια η διοικούσα εκκλησία και οι μητροπολίτες δεν με αφήνουν να βοηθήσω το λαό, μέσα από το κήρυγμα της μετανοίας και της αληθείας, τι να περιμένει κανείς; Που θα βρούμε ελπίδα;
“… παλιά όλοι οι πνευματικοί δίνανε κανόνες. Σήμερα δυστυχώς δεν υπάρχουν πνευματικοί. Και τι κανόνα να δώσουνε αφού οι ίδιοι δεν κοπιάζουν καθόλου στην προσευχή. Είναι όλοι τους θεωρητικοί θεολόγοι -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (που νa τους βρεις όμως).
Για να διδάξει κανείς Ορθοδοξία θα πρέπει να έχει βιώματα. Δηλαδή να κοπιάσει. Ποιος θέλει σήμερα να κοπιάσει; Πως θα έρθει ο Χριστός στη ζωή μας; ”
“Πήγα κάποτε σε ένα μητροπολίτη και του ζήτησα ευλογία να κηρύξω μετάνοια. Και μου λέει: “έχεις βγάλει Πανεπιστήμιο; Κι αν κάνεις κάνα λάθος; Λέω “καλά Σεβασμιότατε, εσείς δεν κάνετε λάθη;”
…
και όταν του είπα “Μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά”,
μου είπε ότι “δεν μπορούμε να μπούμε μέσα στα σχολεία γιατί το κράτος έχει βγάλει νόμους που δεν μας επιτρέπουν να μπαίνουμε μέσα”.
Κι εμείς πρέπει να κάνουμε υπακοή στους νόμους του κράτους όταν το κράτος είναι αντίχριστο;
Στην εποχή του Βυζαντίου πολλές φορές κράτος και εκκλησία συμβαδίζανε αλλά το κράτος ήτανε ορθόδοξο. Σήμερα είναι αντίχριστο.Δυστυχώς όμως δεν είναι μόνο το κράτος αντίχριστο, αλλά είναι και η διοικούσα εκκλησία αντίχριστη”
Νομίζουμε αυτόν ακριβώς τον λόγο, της αληθινής μετάνοιας, έχει ανάγκη η κοινωνία μας.
Διαπιστώστε το :
