Οι Γερμανοί (και γενικώς οι βαρέως πολυπολιτισμικοποιημένοι πολιτικά ορθοί δυτικοί – ημών συμπεριλαμβανομένων) με πόνο βλέπουν στην ανατολική Ευρώπη αυτό που κάποτε είχαν και το πέταξαν…
“Η Πράγα είναι όπως κάποτε ήταν και τα δικά μας μέρη” – Οι σκέψεις ενός βερολινέζου στην χριστουγεννιάτικη Πράγα
Του Egri Nök (Vlad Tepes) / ΚΟ
Ένας φίλος που ζει στο Βερολίνο μου έστειλε αυτό το σημείωμα από την Πράγα:
Απόψε, πήγα με τα πόδια σπίτι από ένα μπαρ, μεταξύ 4 και 5 ώρα το πρωί, περπατώντας για μισή ώρα, μόνος, σε όλη την πόλη. Η πόλη ήταν ήσυχη. Ούτε σκουπίδια, ούτε ουρλιαχτά. Σε σημαντικά κτίρια, υπήρχε κάποιος περιστασιακός αστυνομικός, που δεν μου έδινε καθόλου σημασία. Στον μεγάλο δρόμο στην παλιά πόλη, υπήρχε άλλος αστυνομικός, που καθόταν παγωμένος και βαριεστημένος στη μέση του δρόμου, αλλά ήταν εκεί. Οι διάφοροι που έβγαιναν από τα μπαρ πέρναγαν μπροστά μου, με πολιτισμένη συμπεριφορά.
Ένας ηλικιωμένος άνδρας είχε βγάλει βόλτα τα σκυλιά του. Ένιωσα ασφαλής σε όλη την διαδρομή, δεν κουβαλούσα τίποτα στις τσέπες μου (κανένα σπρέι πιπεριού), χάζευα εδώ κι εκεί και απολάμβανα τα χριστουγεννιάτικα στολίδια στο λόφο του κάστρου.
Όλα ήταν απλά μαγευτικά, με μία ειρήνη μέσα σε ελευθερία. Καλαίσθητα χριστουγεννιάτικα στολίδια κρέμονταν ακόμη και έξω από τα παράθυρα ισογείων, μικρά δέντρα με μπάλες και φάτνες στέκονταν απευθείας πάνω στον πεζόδρομο ή στα κατώφλια. Προφανώς, κανείς δεν περιμένει εκεί κλοπές, βανδαλισμούς, ταραχές.
Η Πράγα είναι όπως ήμασταν εμείς παλιά.
“εορταστική” Γερμανία |
Υπήρχαν μόνο συμπαθητικοί, πολιτισμένοι άνθρωποι στο μπαρ, οι περισσότεροι Τσέχοι, και ένας μόνο μαύρος ανάμεσά τους που προσπαθούσε να δείξει ότι είναι ο πιο ωραίος τύπος.
Νωρίτερα αυτό το βράδυ ένας φίλος μου είπε για το Mannheim, όπου, αν είσαι γυναίκα, δεν πας πουθενά μόνη τα βράδια πια.
Και εμείς κάνουμε μαθήματα στις χώρες του Βίσεγκραντ [Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία και Σλοβακία – τα «κακά» παιδιά της ΕΕ]; Για πιο πράγμα; Λίγα τα λόγια σας!
ΚΟ / Πηγή