Η εποχή Τραμπ έχει φέρει πολλές διεθνείς ανακατατάξεις με το «καλημέρα», αρκετές εκ των οποίων επηρεάζουν άμεσα την Ελλάδα.
Το θέμα της διάλυσης του κράτους των Σκοπίων (με όποιους κινδύνους μπορεί να κρύβει κάτι τέτοιο) που έθεσε ανοιχτά στενός συνεργάτης του αλλά και η αλλαγή της στάσης του ΔΝΤ το τελευταίο διάστημα είναι τα δύο πιο καυτά ζητήματα που ενδεχομένως να καθορίσουν το μέλλον της πατρίδας μας. Η τράπουλα ξαναμοιράζεται με άλλους όρους και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν η Ελλάδα μπορεί να προσδοκά οφέλη ή αν πρέπει να ετοιμάζεται για ακόμα πιο δύσκολες ημέρες.
Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι παρά τη μονόπλευρη στάση εναντίον του Τραμπ σχεδόν από το σύνολο των media σε Ελλάδα και Ευρώπη η κοινή γνώμη μοιάζει να ακολουθεί τα βήματά του και να επιδοκιμάζει τις απόψεις του! Δημοσκόπηση εντός της εβδομάδας κατέδειξε ότι πάνω από το 50% των Ευρωπαίων ταυτίζεται με τις απόψεις του περί αποκλεισμού των μουσουλμάνων μεταναστών, ενώ άλλη δημοσκόπηση, εντός των συνόρων, επιβεβαίωσε ότι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του ελληνικού λαού τον αντιμετωπίζει με συμπάθεια!
Η καταγραφή αυτών των τάσεων ουδεμία σχέση έχει με τον καταιγισμό δημοσιευμάτων εναντίον του, με αποκορύφωμα το απαράδεκτο πρωτοσέλιδο της «Bild», που τον έδειχνε να αποκεφαλίζει το Αγαλμα της Ελευθερίας!
Ωστόσο, πέραν της συμπάθειας που προκαλεί ο Τραμπ σε ένα μέρος της κοινής γνώμης και της απέχθειας στο υπόλοιπο, το σίγουρο είναι ο νέος Αμερικανός πρόεδρος αλλάζει τα δεδομένα.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι τόσο για την πορεία της οικονομίας όσο και για την εξέλιξη των εθνικών θεμάτων της. Μέχρι στιγμής φαίνεται ότι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ έχει μια «καλή» επικοινωνία με τον Ερντογάν κυρίως σε ό,τι αφορά την εξέλιξη του πολέμου στη Συρία.
Παρ’ όλα αυτά, κανείς δεν θα πρέπει να θεωρεί δεδομένη την ομαλοποίηση των σχέσεων ΗΠΑ – Τουρκίας δεδομένου του απρόβλεπτου χαρακτήρα του «σουλτάνου» της Αγκυρας, αλλά και του ιδιαίτερου ταμπεραμέντου του νέου πλανητάρχη.
Από την άλλη, αν ανοίξει θέμα Σκοπίων (όπως το θέτουν συνεργάτες του Τραμπ που έχουν στενές σχέσεις με τον αλβανικό παράγοντα), θα πρόκειται μάλλον για επικίνδυνη εξέλιξη. Στη φάση που είναι αυτή τη στιγμή η χώρα μας το τελευταίο που θα ήθελε είναι η αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων και η ένταση στα βόρεια σύνορά της. Εκτός κι αν ορισμένοι ελπίζουν ότι η χώρα μας θα μπορούσε να βγει ωφελημένη από πιθανή αλλαγή συνόρων με… αναίμακτο τρόπο. Οπως και να ’χει, αυτό το σενάριο είναι μάλλον ουτοπικό και ενδεχομένως στο μέλλον να δημιουργήσει τεράστια προβλήματα και να ανοίξει «θέματα».
Οσον αφορά το ΔΝΤ, ακόμα δεν έχει γίνει ξεκάθαρο τι θέλει ο Αμερικανός πρόεδρος. Οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι μάλλον προτιμά την απεμπλοκή του Ταμείου από το ελληνικό πρόγραμμα. Ομως το τοπίο της διαπραγμάτευσης είναι τόσο θολό, που ασφαλή συμπεράσματα δεν μπορούν να προκύψουν. Αν κρίνει κανείς όμως από το πόσο εκνευρισμένοι είναι τελευταία οι Γερμανοί και οι «δορυφόροι» τους, μάλλον ο Τραμπ βάζει τέλος στο παιχνίδι που παίζουν τελευταία χρόνια Ευρωπαίοι και ΔΝΤ, παριστάνοντας ο ένας τον καλό και ο άλλος (το ΔΝΤ) το «μαντρόσκυλο» που επιβάλλει τα παρανοϊκά μέτρα λιτότητας.
Η συμμαχία του τρόμου φαίνεται ότι έσπασε για τα καλά, γι’ αυτό και πλέον πέφτουν οι μάσκες! Ο Ντάισελμπλουμ σε παράκρουση δεν κρατά ούτε τα προσχήματα, εκβιάζοντας την Ελλάδα, παρά τον θεσμικό ρόλο που είχε!
Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά για τον μέσο Ελληνα; Μπορεί να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο, έστω και μέσω… καραμπόλας; Τις επόμενες δυο κρίσιμες εβδομάδες θα έχουμε την απάντηση!
Δημήτρης Ριζούλης
Πηγή:http://www.dimokratianews.gr
