Μια προσεκτική έρευνα που έκανε ο καθηγητής Δημήτριος Δενδρινός αποκαλύπτει ότι ο (η) δημιουργός του δαχτυλιδιού δεν γνώριζε πλήρως τα μαθηματικά είτε των ελλείψεων η της Χρυσής Τομής αν και ελκύστηκε σε αυτά τα σχήματα από μία αναζήτηση κάλους, κάλους μιας Αισθητικής που έμελλε να ανθίσει στην Κλασική περίοδο, όταν και τα μαθηματικά της Χρυσής Τομής και των ελλείψεων θα γινόταν απόκτημα της ανθρώπινης γνώσης με την εργασία των μεγάλων μαθηματικών της έκτης, πέμπτης και τέταρτης εκατονταετίας π.Χ

Πρωτότυπος τίτλος   The Ellipse and Minoan Miniature Art

Ένα νέο είδος γεωμετρικών ελλείψεων παρουσιάζεται και αναλύεται στην παρούσα εργασία, με αφορμή το Μινωικό δακτυλίδι πού ανακαλύφθηκε στην Πύλο Μεσσηνίας στον τάφο του Μυκηναίου ‘γρύπα’ πολεμιστή της δεύτερης χιλιετίας π. Χ (περίπου του 1450 π. Χ). Οι γεωμετρικές ελλείψεις είναι του τύπου της Χρυσής Τομής, γιατί η αναλογία των αξόνων τους είναι η Χρυσή Τομή. Η εργασία παρουσιάζει τα μαθηματικά του νέου αυτού είδους των ελλείψεων. Αυτά περιέχονται στο δοκίμιο #2

Πέραν αυτού η εργασία (των δοκιμίων #1 και #2) επίσης εξετάζει το τι ακριβώς γνώριζε ο (η) τεχνίτης που δημιούργησε το δακτυλίδι τότε και βρίσκει ότι ο (η) δημιουργός προσπάθησε με επιτυχία να προσέγγιση την ακριβή έλλειψη που περιέχει την Χρυσή Τομή . Πάντως προσεκτική έρευνα αποκαλύπτει ότι ο (η) δημιουργός δεν γνώριζε πλήρως τα μαθηματικά είτε των ελλείψεων ή της Χρυσής Τομής αν και ελκύστηκε σε αυτά τα σχήματα από μία αναζήτηση κάλους, κάλους μιας Αισθητικής που έμελλε να ανθίσει στην Κλασική περίοδο, όταν και τα μαθηματικά της Χρυσής Τομής και των ελλείψεων θα γινόταν απόκτημα της ανθρώπινης γνώσης με την εργασία των μεγάλων μαθηματικών της έκτης, πέμπτης και τέταρτης εκατονταετίας π.Χ.

Η εργασία (μέσω των δοκιμίων #1 και #2) επίσης προσφέρει μια συστηματική, λεπτομερή και ολοκληρωμένη περιγραφή της άνω επιφάνειας του δακτυλιδιού. Η εργασία ανακάλυψε πως στην εικονογραφία αποτυπώνεται και παρουσιάζεται μια περιγραφή της τελετής , στην οποία πρωτοστατεί η μεσαία ιέρεια , αριστερά στην εικόνα, η οποία και ατενίζει προς αριστερά. Και επί πλέον, η εικονογραφία μας διηγείται ότι η τελετή είναι αφιερωμένη στην Μητέρα Γαία, ότι ελάμβανε χώρα στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο, με τον εορτασμό της νέας περιόδου σποράς, και ότι διαρκούσε 18 ημέρες, εννιά πριν και οκτώ μετά το Ηλιοστάσιο ή οκτώ πριν και εννέα μετά – εξαρτάται από το πώς διαβαζόταν, από αριστερά προς δεξιά η αντιστρόφως.(εννέα +οκτώ+ Ηλιοστάσιο ) Η χρήση του δακτυλιδιού σαν ημερολόγιο είναι πρωτότυπη.

Πέραν αυτών των ενδείξεων, στα δοκίμια #1 και #2 διατυπώνεται μια θεωρία του πώς έφθασε ο (η) δημιουργός του δακτυλιδιού να σχεδιάσει ελλειπτικό σχήμα στο πρώτο μισό της δεύτερης χιλιετίας π. Χ, όταν τα μαθηματικά των ελλείψεων και οι ελλειψογραφοι ήταν άγνωστα/οι. Η ανάλυση οδηγεί στη Γεωμετρία του Borchardt ελλειψοειδούς, του αιγυπτιακού Ναού Luxor, της μετά Ραμσή ΙΙ εποχής (δηλαδή μετά το 1200 π. Χ).

 
Ο ΕΛΛΕΙΨΟΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΗ

Αυτό το ελλειψοειδές έγινε χρησιμοποιώντας πέντε κύκλους. Ο συγγραφέας εδώ διατυπώνει την άποψή ότι στο ελλειψοειδές του δακτυλιδιού της Πύλου χρησιμοποιηθήκαν τέσσερεις κύκλοι.

Επιπλέον αυτή η διαπίστωση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πρέπει να είχε προηγηθεί φάση (άγνωστο πού και πότε) όπου έγιναν προσπάθειες προσέγγισης μέσω τριών κύκλων – αυτό πού ο συγγραφέας ονομάζει “πρώτο – ελλειψωδες” που πιθανόν να είχε εμφανιστεί τότε.
Προηγουμένως, ψευδό- ελλειψοειδή είχαν εμφανιστεί. σε μορφή stone enclosures (πέτρινων εγκλείστων) και stone circles (πέτρινων κύκλων) στην δυτική περιοχή της Ευρασίας, από αρχιτέκτονες που χρησιμοποίησαν διάφορους συνδυασμούς ενός η δύο ημικυκλίων με ευθείες και τρίγωνα.

Έτσι διατυπώνεται μια θεωρία εξέλιξης σε ελλειπτικές από ελλειψοειδείς και αρχικές ψευδό – ελλειψοειδείς μορφές από την Επιπαλαιολιθική εποχή (της δωδέκατης χιλιετηρίδας π. Χ) μέχρι τα ρωμαϊκά χρόνια. Ορισμένα κομβικά μνημεία και αντικείμενα τέχνης (πάνω στα οποία ο συγγραφέας έχει εκπονήσει σχετικές μελέτες) μνημονεύονται στα δοκίμια #1 (κυρίως) και #2.

Τα δοκίμια περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων δυο αντικείμενα τέχνης στα οποία έχουν αποτυπωθεί ελλείψεις, κώνοι και παραβολές (γεωμετρικά σχήματα συγγενικά της έλλειψης) και κατά δυο περίπου αιώνες αργότερα του δακτυλιδιού της Πύλου; Η προτομή της Νεφερτίτης και η Μάσκα του Τουταγχαμόν.

Από άποψη μνημείων, και καλύπτοντας μια περίοδο περίπου έξη χιλιετιών, οι εξής αρχιτεκτονικές κατασκευές μνημονεύονται (μεταξύ άλλων): Jerf el-Ahmar (όγδοης χιλ π. Χ), Gobekli Tepe (έκτης χιλ, π. Χ) Hagar Qim (τέταρτης χιλ π. Χ), Stonehenge φάση 3ΙΙ (περίπου μέσα της τρίτης χιλ π. Χ ), και το Flavian Amphitheater (the Colosseum) της Ρώμης, κατασκευές για τις οποίες ο συγγραφέας έχει εκπονήσει μελέτες.

       Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ      

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΕΝΔΡΙΝΟΣ

ΔΟΚΙΜΙΟ #1

 

ΔΟΚΙΜΙΟ #2

 

ΠΗΓΗ