In 2012, Europe’s sovereign debt crisis exposed the “doom loop.” Created by European banks’ tendencies to hold their home government’s debt, the vicious cycle starts when markets lose faith in a government’s ability to pay back its debt, precipitating a sell-off of its bonds. The resulting drop in bond prices would then hit the balance sheets of the banks that still hold those bonds, making them more likely to need a bailout from their governments. This, in turn, could further erode investor confidence, leading to additional sell-offs that damage the banks even more. Despite the danger that banks’ practices pose, eurozone regulators have yet to find a way to sever the loop
Το 2012 [τέλη Νοεμβρίου 2011, αν θυμάστε] η κρίση εθνικών χρεών αποκάλυψε τον “φαύλο κύκλο της καταστροφής”. Δημιουργήθηκε από την τάση των τραπεζών στις Ευρωπαϊκές χώρες να κρατάνε στα χαρτοφυλάκιά τους κρατικά ομόλογα της χώρας τους. Ο φαύλος κύκλος ξεκινάει όταν οι αγορές, οι επενδυτές [ιδιώτες, αμοιβαία κεφάλαια, συνταξιοδοτικά ταμεία…] χάνουν την εμπιστοσύνη τους στις κυβερνητικές ικανότητες αποπληρωμής του κρατικού χρέους, κάτι που έχει σαν συνέπεια την πώληση των κρατικών ομολόγων που κατέχουν και την πτώση των τιμών αυτών των κρατικών ομολόγων.
Που όμως είναι στα βιβλία των τραπεζών, και μειώνουν το κεφάλαιο των τραπεζών, κάτι που με την σειρά του δημιουργεί την ανάγκη κρατικής παρέμβασης για να σωθούν οι τράπεζες. Αυτό όμως ρίχνει περαιτέρω την αξία των ομολόγων και την εμπιστοσύνη των επενδυτών, και ξανά τις ίδιες τράπεζες [θυμάστε την περίοδο 2009-2011;]. Παρά τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες, αυτοί που ρυθμίζουν την ευρωζώνη δεν έχουν βρει τον τρόπο να σπάσουν τον φαύλο κύκλο.
Αν ερμηνεύω σωστά το παραπάνω γράφημα, εμείς, η Ιρλανδία και η Γαλλία είμαστε σε γύψο (αν και η Γαλλία έχει κάτι εκλογές και ποιος φοβάται την ΛεΠεν). Η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία… κκρρρ… κκκρρρκκκ… Να δούμε αν θα αντέξουν ως τις Γερμανικές εκλογές και εάν ο εκεί επομένως καταλαβαίνει — το αποκλείω, το πολύ πολύ να τάξει παροχές.
Τα Αμερικανάκια, βέβαια, έσπασαν τον φαύλο κύκλο με το T.A.R.P. Μέσα σε περίπου ένα 24ωρο, πήρε κάποιος (η Κυβέρνηση? η Fed?, παρέα?) όλα τα βιβλία των τραπεζών και μερικών μεγάλων εταιριών, έβγαλε τα προβληματικά δάνεια, έβαλε λεφτά, και κάτι σχετικά μαγικά, presto! Και προσπαθούν ακόμα να μαζέψουν κάτι απόνερα. Τώρα… Γιατί μου έρχεται αυτό το τραγούδι με κάτι τέτοια δεν το έχω πιάσει ακόμα… Με καταδίκασαν σε 20 χρόνια βαρεμάρας επειδή προσπάθησα να αλλάξω το σύστημα από μέσα. Από τα PIIGS στα FIGS. Θυμάστε τα FIGS? “F”rance. Την Φρανς την μάζεψαν τον Νοέμβριο του ’11…
