του Σάββα Καλεντερίδη
Σήμερα τίθεται ο θεμέλιος λίθος του Μουσείου του Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη, μια πράξη με πολλαπλή σημασία, αφού οι περισσότεροι από τους Έλληνες εβραίους που θανατώθηκαν στα κρεματόρια του Χίτλερ, ήταν από τη Θεσσαλονίκη.
Πρόκειται για μια ιδέα ιδιαίτερου συμβολισμού και ορθά την κάνει πράξη η ελληνική κυβέρνηση, αφού Έλληνες πολίτες έχασαν τη ζωή τους στο βωμό της μισαλλοδιξίας των ναζί.
Είναι ένα χρέος προς τους Έλληνες εβραϊκού θρησκεύματος.
Όμως υπάρχουν δυο παρατηρήσεις, που ρίχνουν βαριά τη σκιά τους στο όλο εγχείρημα.
Η πρώτη έχει να κάνει με την ηγεσία της Ελλάδας και το σύνολο του πολιτικού συστήματος, που δεν αξιώθηκε να θεμελιώσει ένα αντίστοιχο μνημείο για τα θύματα της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Θράκης.
Το γεγονός αυτό δίνει τροφή σε εκείνους που λένε ότι το σύνολο του ελληνικού πολιτικού συστήματος είναι ενεργούμενο ξένων κέντρων και δεν υπηρετεί τα συμφέροντα του Ελληνισμού, αλλά των κέντρων που το στηρίζουν.
Η δεύτερη έχει να κάνει με τη στάση του κράτους του Ισραήλ και του πρόεδρου του, που φιλοξενείται στην πατρίδα μας.
Θα πρέπει να έχει κανείς πολύ θράσος, για να επισκέπτεται μια χώρα που έχει υποστεί γενοκτονία, να παρίσταται στην τελετή θεμελίωσης ενός μουσείου για τη γενοκτονία των Ελλήνων πολιτών εβραϊκού θρησκεύματος, το οποίο σε κάποιο βαθμό οικειοποιείται, τη στιγμή που το κράτος του οποίου είναι αρχηγός δεν έχει αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Ελλήνων και ο ίδιος δεν βρήκε να πει μια λέξη για τους γενοκτονημένους Έλληνες.
Το ξαναγράφω, για να μην δώσω την ευκαιρία σε πληρωμένους κονδυλοφόρους να ρίξουν το δηλητήριό τους.
Η οικοδόμηση και η λειτουργία του Μουσείου του Ολοκαυτώματος είναι υποχρέωση και ευθύνη του Ελληνικού κράτους να το κάνει, γιατί πρόκειται για Έλληνες πολίτες που έχασαν τη ζωή τους εξ αιτίας μιας αποτρόπαιας ανθρωποφάγου ιδεολογίας, πανομοιότυπης με τον κεμαλισμό και τον ισλαμικό ρατσισμό.
Όμως, ο απλός Έλληνας πολίτης ζητά απάντηση στα εξής ερωτήματα:
Πρώτον, γιατί δεν προηγήθηκε το Μουσείο της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Θράκης;
Δεύτερον, γιατί δεν τέθηκε ως προϋπόθεση για την παρουσία του πρόεδρου του Ισραήλ στη θεμελίωση, η επίσημη αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων από το κράτος του Ισραήλ;
Αν δεν δοθεί μια πειστική απάντηση, τότε στην ουσία αποδεικνύεται ότι το πολιτικό σύστημα είναι υπόδουλο ξένων σκοτεινών κέντρων και δεν υπηρετεί τον Ελληνισμό.
