Ελπίζω να μην πιστεύει το ΚΚΕ απέχοντας από τη διαδήλωση πως η εκλογή ενός κόμματος ισοδυναμεί με την παράδοση μίας λευκής επιταγής εκ μέρους του λαού. Ότι η κάθε εκλεγμένη κυβέρνηση μπορεί να κάνει ότι θέλει, ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία, την ιδιωτική, καθώς επίσης ονόματα και εδάφη της χώρας.
.
«Οι ναζί, οι εθνικιστές, οι ακροδεξιοί, καπελώνουν τον πατριωτισμό των ανθρώπων. Οι διοργανωτές είναι συγκεκριμένοι. Δεν είναι ο Μίκης Θεοδωράκης του «Επιτάφιου» και των λαϊκών αγώνων. Είναι οι ακροδεξιοί που καθορίζουν το πλαίσιο, τα συνθήματα, το κλίμα, είναι οι Αμβρόσιοι που δίνουν τον τόνο των συλλαλητηρίων και στην Αθήνα. Όπως ακριβώς έγινε στη Θεσσαλονίκη με τους εκεί διοργανωτές, με τον καραβανά ομιλητή, με τις ιαχές κατά των «γύφτο-σκοπιανών», με τα συνθήματα του σοβινισμού, με τους εμπρησμούς στο κτίριο της πόλης, με τον βανδαλισμό στο μνημείο του Ολοκαυτώματος» (πηγή).
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η στάση του ΚΚΕ όσον αφορά τη διαδήλωση της Κυριακής. Το ότι θα απέχει κρίνοντας τουλάχιστον από το άρθρο που μου στάλθηκε, ένα μικρό μέρος του οποίου παράθεσα στην εισαγωγή μου. Αν κατάλαβα καλά, θεωρεί πως πρόκειται για μία διαμαρτυρία που υποδαυλίσθηκε από εθνικιστές και ακροδεξιούς, οι οποίοι θέλουν να εκμεταλλευθούν τον αγνό πατριωτισμό των Ελλήνων, οπότε δεν είναι σωστό να συμμετέχει κανείς!
Όλα αυτά τα λέει ένα πολιτικό κόμμα που βρίσκεται στη Βουλή, που εισπράττει κρατικές επιχορηγήσεις ύψους σχεδόν 1.000.000 € ετησίως (εικόνα, επιχορηγήσεις τριμήνου) και που οι βουλευτές του πληρώνονται από όλους εμάς, χωρίς ουσιαστικά να προσφέρουν κάτι στη χώρα. Δεν το παρεξηγώ φυσικά που στηρίζεται από την εχθρική κατά το ίδιο αστική δημοκρατία, ενώ προσπάθησα να καταλάβω όσο καλύτερα μπορούσα τη θέση του. Δυστυχώς όμως δεν τα κατάφερα, αφού δεν βρήκα πουθενά απάντηση στο πώς θα έπρεπε να αντιδράσουν οι πολίτες, όταν η κυβέρνηση τους σχεδιάζει την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας ερήμην τους.
Ελπίζω πάντως να μην πιστεύει πως η εκλογή ενός κόμματος ισοδυναμεί με την παράδοση μίας λευκής επιταγής εκ μέρους του λαού. Ότι η κάθε εκλεγμένη κυβέρνηση μπορεί να κάνει ότι θέλει, ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία, την ιδιωτική, καθώς επίσης ονόματα και εδάφη της χώρας, χωρίς να αντιδράει κανένας.
Όσον αφορά την ίδια τη διαδήλωση, ασφαλώς θα υπάρχουν μεταξύ των ανθρώπων ναζί, φασίστες, ακροδεξιοί ή ότι άλλο. Μπορεί όμως να απαγορεύσει κανείς σε αυτές τις ομάδες ανθρώπων να ενδιαφέρονται το ίδιο για την πατρίδα τους, όπως όλες οι άλλες; Εάν η διαδήλωση αφορούσε τα μνημόνια, για παράδειγμα, δεν θα συμμετείχαν επίσης αυτές οι ομάδες, κρίνοντας από την αντίθεση της ΧΑ στα μέτρα που επιβάλλονται στην Ελλάδα; Δεν θα έπρεπε να οργανώνεται καμία διαδήλωση, εάν υπήρχε ο φόβος της συμμετοχής ακροδεξιών ή ναζιστών;
Μου φαίνεται εντελώς ακατανόητη αυτή η στάση, όπως επίσης εκείνων που αντιτίθενται με την αιτιολογία ότι, δεν θέλουν να διαδηλώνουν κάτω από εθνικιστικές σημαίες ή να βρίσκονται στον ίδιο χώρο με κληρικούς και ναζιστές! Δηλαδή εάν μας κήρυσσαν τον πόλεμο οι Τούρκοι, όπου ασφαλώς θα συμμετείχαν στα στρατεύματα εθνικιστές, ναζί κοκ., δεν θα έπρεπε να πολεμήσουν οι υπόλοιποι για να μην είναι μαζί τους; Δεν είναι ηλίθιο ακόμη και να το λέει κανείς;
Κρίμα, μεγάλο κρίμα να μετατρέπονται τέτοιου είδους συλλογικές εκδηλώσεις σε εμφυλίους πολέμους, από τους οποίους δεν βγαίνει κανείς κερδισμένος! Κρίμα, μεγάλο κρίμα για το ΚΚΕ και όλους αυτούς που ψάχνουν δικαιολογίες για να μείνουν ξανά στο σπίτι τους, λόγω του φόβου τους να αντιδράσουν. Κρίμα, μεγάλο κρίμα να στηρίζει σύσσωμη η «αριστερά» (KKE, ΛΑΕ κλπ.) μία κυβέρνηση που δεν σεβάστηκε καμία απολύτως από τις δεσμεύσεις της, απέχοντας από τη διαδήλωση της Κυριακής!
Η δική μου άποψη πάντως είναι πως δεν πρέπει να λείψει καμία Ελληνίδα και κανένας Έλληνας αύριο. Ούτε να φοβηθεί την αντιδιαδήλωση που επέτρεψε επαίσχυντα η κυβέρνηση την ίδια ημέρα και τις εξτρεμιστικές οργανώσεις που θα θελήσουν να μας τρομοκρατήσουν. Ότι το όνομα δεν πρέπει να δοθεί ποτέ! Πώς αύριο πρέπει να είμαστε όλοι στο Σύνταγμα!
.
Σημείωση: Στην «Τρίτη Κομμουνιστική Διεθνή», το 1921 τα κομμουνιστικά κόμματα των Βαλκανίων, συμπεριλαμβανομένου του Κ.Κ.Ε., ζητούν την αυτονόμηση της «Μακεδονίας». Ο Ν. Ζαχαριάδης (Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ, 1934–1956), ζητούσε ήδη από το 1925 τον αποχωρισμό της Μακεδονίας από την Ελλάδα και το «σχηματισμό αυτοτελούς κράτους». Τα ίδια λέει και το 1931, 1934, 1936 και μέχρι το 1948, 1949. Ενδιάμεσα η «Κομμουνιστική Διεθνής» «COMINTERN», Μόσχα 1935, με πρόεδρο το Βούλγαρο κομμουνιστή ηγέτη Γκεόργκι Ντιμιτρόφ, με ρωσική υπηκοότητα τοποθετημένο από τον Στάλιν επικεφαλής της «COMINTERN», εξέδωσε απόφαση για «Ενωμένο ανεξάρτητο μακεδονικό έθνος».
Ο Τίτο, τον Αύγουστο 1944 ιδρύει την «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας», με επίσημη γραμμή η «Μακεδονία του Βαρδάρη» με έδρα τα Σκόπια, να απελευθερώσει τη «Μακεδονία του Αιγαίου» από την Ελλάδα και τη «Μακεδονία του Πιρίν» από τη Βουλγαρία (Γ. Ρωμανός, ιστορικός).
