Τι είναι αυτό άραγε, που υποχρεώνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να αγκαλιάσει στοργικά και προστατευτικά όλα όσα αφορούν τον Αντώνη Σαμαρά και τον Άδωνι Γεωργιάδη, σχετικά με τη σκοτεινή υπερατλαντική υπόθεση Novartis; Τι είναι αυτό που τον υποχρεώνει (με χαρά) να ρίξει όλες τις ευθύνες στη διακυβέρνηση του πατριώτη Κώστα Καραμανλή; Μόνο για να αναδείξει το Μνημονιακό ταλέντο των «μεταρρυθμιστών» Σαμαρά – Γεωργιάδη; Μόνο αυτό; Μόνο το γνωστό κόμπλεξ απέναντι στον πατριώτη Κώστα Καραμανλή που αρνήθηκε την παράδοση της Ελλάδας στους δανειστές και τους νταβατζήδες της περιόδου Κώστα Σημίτη;
Είναι άραγε, μόνο η προεκλογική «ποικιλότροπη» στήριξη του διδύμου Σαμαρά – Γεωργιάδη στην υποψηφιότητα του Μητσοτάκη, απέναντι στον μετριοπαθή Μεϊμαράκη; Θα το μάθουμε;
Μέχρι να γίνει κάτι γνωστό και με στοιχεία… Μέχρι τότε, η ΝΔ θα σέρνεται και θα διασύρεται στις κουβέντες του κόσμου, για τη χάρη πολιτικών όπως του Σαμαρά και του Γεωργιάδη που έκαναν καριέρα ως υβριστές της ΝΔ και του Κώστα Καραμανλή ειδικά.
Ήδη, πριν τη δημοσιοποίηση της δικογραφίας, η αξιωματική αντιπολίτευση έτρεχε πίσω από την ατζέντα της κυβέρνησης, ως μία ερασιτεχνική ομάδα τελευταίας κατηγορίας και όχι ως μία μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη που έχει πρόγραμμα και όραμα για την πατρίδα.
Τώρα, που βρίσκεται και συλλογικά φερόμενη ως «εμπλεκόμενη», αφού ο Αντώνης Σαμαράς για προσωπική του υπόθεση βγάζει διαγγέλματα με το λογότυπο της ΝΔ, τα πράγματα θα είναι κάθε μέρα και πιο ζόρικα, δυσκολότερο να απαντηθούν στους ψηφοφόρους που ψάχνουν ένα σοβαρό λόγο για τον οποίο πρέπει να φύγει ο Τσίπρας και να έρθει ο Μητσοτάκης. Αυτός ο Μητσοτάκης, με αυτές τις πέρα για πέρα τοξικές συμμαχίες.
Η ΝΔ δεν ανήκει ούτε στον Αντώνη Σαμαρά, ούτε στον Άδωνι Γεωργιάδη
Οι νοσηρές πολιτικές περιστάσεις επιβάλλουν την απομάκρυνση όλων όσοι φέρονται ως εμπλεκόμενοι έστω και αδίκως. Έτσι είναι η πολιτική. Αυτοί είναι οι κανόνες. Και τον δρόμο τον είχε δείξει ο Κώστας Καραμανλής, αυτός ο πατριώτης που πολεμήθηκε (αλλά και δικαιώθηκε) όσο κανείς άλλος.
Γιατί η Νέα Δημοκρατία που ίδρυσε ο Εθνάρχης, είχε ως αρχή να ενώσει και όχι να διχάσει, αφορούσε στο κοινό καλό ως κυρίαρχο δόγμα και όχι στις ιδιοτέλειες.
Αλήθεια, η ΝΔ με Βαγγέλη Μεϊμαράκη αρχηγό θα σερνόταν σε αυτό το βούρκο; Δεν θα είχε ξεκαθαρίσει το θέμα; Δεν θα είχαν απομακρυνθεί οι φερόμενοι ως εμπλεκόμενοι για το καλό της παράταξης μέχρι να ξεκαθαρίσει το θέμα; Μήπως γι αυτό τελικά δεν «επελέγη» ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης αρχηγός της ΝΔ; Μήπως γιατί δεν θα είχε εξαρτήσεις και δεσμεύσεις;
Υ.Γ.
Το τραγικό λάθος, εκείνων των βουλευτών της ΝΔ να χειροκροτήσουν τον τοξικό Βενιζέλο στη Βουλή, μέχρι να ματώσουν τα χέρια τους, δεν πέρασε απαρατήρητο, ούτε ασχολίαστο από όλους εκείνους (τους πολλούς εκατοντάδες χιλιάδες) που δίκαια απέχουν από τη ΝΔ και από τις κάλπες, από το 2009 και μετά. Από τότε δηλαδή που η ΝΔ αλλοίωσε το φιλελεύθερο ριζοσπαστικό στίγμα της και έγινε παραμάγαζο της Πολιτικής Άνοιξης, του ΛΑ.Ο.Σ του ΠΑΣΟΚ και τελευταία του Σημίτη.
«Ο Κεντροδεξιός»
https://kentrodexios.wordpress.com
