Η πολιτική του Τραμπ δεν θα μπορούσε να μείνει μακριά από την χρυσή κινηματογραφική απονομή
Οι τόνοι μεταξύ Τραμπ και Χόλιγουντ ανέβηκαν στις Χρυσές Σφαίρες, όταν η Μέριλ Στριπ χρησιμοποίησε την ευχαριστήρια ομιλία της -έλαβε τιμητικό βραβείο για τη συνολική προσφορά της- για να κατηγορήσει εμμέσως τον Τραμπ για εκφοβισμό. Εκείνος την χαρακτήρισε υπερεκτιμημένη και πολλοί συνάδελφοι της Στριπ έσπευσαν να σταθούν στο πλευρό της.
Μετά το επαίσχυντο διάταγμα Τραμπ για απαγόρευση εισόδου πολιτών από επτά μουσουλμανικές χώρες του κόσμου στις ΗΠΑ και την δήλωση του Ιρανού σκηνοθέτη Ασγκάρ Φαραντί ότι θα μποϊκοτάρει την τελετή (η απόφαση ανετράπη στη συνέχεια), το μόνο σίγουρο είναι ότι οι επικρίσεις -έμμεσες ή άμεσες- προς τον Τραμπ θα κυριαρχήσουν.
Και αυτό αναμένεται να γίνει στην περίπτωση που κυριαρχήσουν πολιτικά φορτισμένες ταινίες -όπως το Moonlight για παράδειγμα ή το Fences-, ή στην περίπτωση που η νίκη του Εμποράκου μεταφραστεί από κάποιους ως πολιτικό μήνυμα της Ακαδημίας (αν και η Ακαδημία δεν συνηθίζει να στέλνει τέτοιου είδους μηνύματα), αλλά σίγουρα και στην περίπτωση πολλών άλλων βραβευμένων που θα ανέβουν στη σκηνή με τα δικά τους μηνύματα προς τον Τραμπ.
Κατά καιρούς πολλοί έχουν χρησιμοποιήσει τα Όσκαρ για να εκφράσουν τις πολιτικές τους απόψεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μάρλον Μπράντο, ο οποίος αρνήθηκε να παραλάβει το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου το 1973 για τον Νονό στέλνοντας ένα μέλος της κοινότητας των αυτοχθόνων να διαμαρτυρηθεί για τον τρόπο μεταχείρισης της κοινότητας. Η κίνηση αυτή επαινέθηκε από κάποιους, ενώ από κάποιους άλλους θεωρήθηκε έκφραση ναρκισσισμού.
Σε μία εποχή που το #OscarsSoWhite έχει δώσει τη θέση του σε πιο επείγουσες διεκδικήσεις, η πολιτική του Τραμπ δεν θα μπορούσε να μείνει μακριά από την χρυσή κινηματογραφική απονομή. Και η 26η Φεβρουαρίου αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον…
