Οι οκτώ ευρωβουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού που άνοιξαν το δρόμο για το ξεπούλημα της Ελληνικής Φέτας, μέσω της συμφωνίας CETA μεταξύ Ευρώπης και Καναδά που προωθούν τα καρτέλ των πολυεθνικών, αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα ενός σάπιου πολιτικού κατεστημένου που καταρρέει (έκπληξη και απογοήτευση η παρουσία του Γιώργου Γραμματικάκη ανάμεσά τους).
Πρόκειται για ένα κατεστημένο που δεν καταρρέει με κραυγές και πάταγο. Καταρρέει κρυπτόμενο στους διαδρόμους των Βρυξελλών με το χέρι απλωμένο για να πάρει την τελευταία γερή μπάζα από τους τραπεζίτες και τα λόμπι και να ‘την κάνει’ αθόρυβα φεύγοντας όπως ο κλέφτης μέσα στη νύχτα.
Είναι το πολιτικό κατεστημένο που κυριάρχησε για δεκαετίες σε Ελλάδα και Ευρώπη μέσω της Λαϊκής Δεξιάς και των Σοσιαλδημοκρατών και που εθίστηκε στις μίζες και στα αλισβερίσια με τα λόμπι και τους τραπεζίτες.
Είναι το πολιτικό κατεστημένο που δεν έχει ηθικούς φραγμούς, που έχει καταληφθεί από τον νεοφιλελεύθερο δογματισμό, που επιστρατεύει το There Is No Alternative της ‘μαμάς’ Θάτσερ (που την έχουν ξεπεράσει κατά πολύ σε κυνισμό και βάρβαρο οικονομικό πραγματισμό), για να απενοχοποιηθεί και να πατάξει τα όποια υπολείμματα ενοχής του έχουν απομείνει.
Είναι το πολιτικό κατεστημένο που θα σου πετάξει κατάμουτρα ένα ‘έτσι έχουν τα πράγματα’, ως φτηνή δικαιολογία για τις πράξεις του, που δεν δίνει δεκάρα για τον φτωχοποιημένο λαό, για τον Έλληνα αγρότη και κτηνοτρόφο που χαροπαλεύει επαγγελματικά μέσα στη δίνη της κρίσης.
Και καθώς γνωρίζει καλά ότι καταρρέει, κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να τσακίσει τους μικρομεσαίους και να παραδώσει τους λαούς αλυσοδεμένους στα καρτέλ των πολυεθνικών και των τραπεζών, πάντα με το αζημίωτο φυσικά.
Παρόλα αυτά, η μετριοπαθής Αριστερά κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Ακόμα πιστεύει ότι η Ευρώπη μπορεί να αλλάξει κάτω από αυτές τις συνθήκες. Και έδωσε το δικαίωμα στους ακροδεξιούς και τους εθνικιστές να σηκώσουν την παντιέρα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και να προελαύνουν συνεχώς σχεδόν σε όλη την Ευρώπη.
Ακόμα και τώρα, σέρνεται πίσω από αυτό το σάπιο πολιτικό κατεστημένο που καταρρέει, ελπίζοντας άραγε τι; να πάρει τη θέση αυτών που χαριεντίζονταν στους διαδρόμους των Βρυξελλών με τα πανίσχυρα λόμπι; Να γίνει απλά Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη, αρνούμενη να καταλάβει ότι αυτό το σύστημα παραπαίει και ότι χρειάζεται μια ολική επανεκκίνηση;
Φαίνεται όμως ότι της έχει μείνει ένα ίχνος φιλότιμου καθώς ψήφισε κατά της CETA. Αλλά και πάλι, αυτό δεν είναι αρκετό. ´Η θα αποφασίσει να συγκρουστεί σοβαρά με τα μεγάλα συμφέροντα για να κερδίσει τους λαούς, ή θα καταποντιστεί για άλλη μια φορά, αφήνοντας Ελλάδα και Ευρώπη να διολισθαίνουν όλο και πιο γρήγορα σε ένα αβέβαιο και σκοτεινό μέλλον.
