Αὐτὸ ποῦ ἀκοῦς κάθε ἡμέρα σὲ συζητήσεις στὴν Γερμανία, εἶναι τὸ γιατὶ ὁ Γερμανικὸς λαὸς θὰ πρέπη νὰ πληρώνῃ τοὺς λαθρομετανάστες ποὺ ἔχουν εἰσέλθη παρανόμως στὴν χώρα.
Σὲ μίαν χώρα ποὺ ὁ λαός της ἐπὶ 74 χρόνια κάνει ὅτι μπορεῖ (δηλαδὴ ζητᾶ γονυπετὴς συγγνώμη) γιὰ ὅ,τι συνέβη στὸν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στὰ πλαίσια αὐτῆς τῆς «συγγνώμης» κατάπιε ὅ,τι τοῦ σέρβιραν τόσα χρόνια ἀλλὰ οἱ περισσότεροι σήμερα ἀναρωτῶνται γιὰ τὸ πόσο πρέπει νὰ πληρώσουν ἀκόμη ὥστε νὰ ἀποποιηθοῦν τὸν χαρακτηρισμὸ τοῦ «ῥατσιστοῦ» καὶ τοῦ «ναζί» ἀλλὰ καὶ ὅλα τὰ ἐνοχικὰ σύνδρομα ποὺ τοὺς ἐφορτώθησαν γιὰ πράξεις προηγουμένων γενεών.
Σὲ κάθε χώρα χρησιμοποιοῦν ὁ,τιδήποτε μποροῦν γιὰ νὰ ἐπιβληθῇ τὸ μοντέλο κοινωνιῶν ποὺ ὀνειρεύονται νὰ φτιάξουν.
Στὴν Ἑλλάδα ἡ ἐπιχείρησις αὐτὴ καλύπτεται ὑπὸ τὸν μανδύα τῆς «Πρώτη Φορὰ Ἀριστερά» καὶ μιᾶς ἀνυπάρκτου «Δεξιᾶς».
