Στὰ δύσκολα ἐκεῖνα χρόνια, ποὺ ἀνακατεύονταν πράκτορες καὶ «σωτῆρες», πατριῶτες καὶ τοκογλῦφοι, ἐπιστάτες καὶ ἀπόγονοι, ἦταν ἀκόμη πιὸ δύσκολο τὸ νὰ ἀποφασίσῃ κάποιος νὰ συμμετάσχῃ, ἢ ὄχι, σὲ μίαν ἀκόμη ἐπανάστασιν.
Ἕνας τέτοιος ἦταν ὁ Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης πού, ἂν καὶ πιέστηκε, παρέμενε ἐπιφυλακτικὸς ἐμπρὸς στὴν προοπτικὴ τῆς συμμετοχῆς τῶν σωμάτων του στὴν ἐπανάστασιν τοῦ 1821. Στὴν συγκέντρωσιν τῆς Βοστίτσης δέ, στὶς στὶς 26 Ἰανουαρίου τοῦ 1821, ὑπεστήριξε μὲ σθένος τὴν μὴ συμμετοχή του.
Ἀπὸ τὸν Ἰανουάριο ὅμως τοῦ 1821 ἔως τὸν Μάρτιο μεσολάβησαν πολλά.
Ἡ ἐπανάστασις εἶχε ξεκινήση στὸ Ἰάσιον τῆς Μολδοβλαχίας (ἡμερομηνία προκηρύξεως 24 Φεβρουαρίου), ἀπὸ τὸν Ἀλέξανδρο Ὑψηλάντη (στὸ Γαλάτσι ξεκίνησαν οἱ πρῶτες ἐπιχειρήσεις, στὶς 21 Φεβρουρίου τοῦ 1821) δίδοντας τὸ σύνθημα τῶν κινητοποιήσεων.
Ὁ Παπαφλέσσας, «μέγας ἱεραπόστολος τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας» ἀλώνιζε στὴν Πελοπόννησον…
Ὁ Κολοκοτρώνης ἀπὸ τὶς 6 Ἰανουαρίου τοῦ 1821, μαζὺ μὲ τὸν Νικηταρᾶ, τὸν Ἀναγνωσταρᾶ ἀλλὰ κι ἄλλους ὁπλαρχηγούς, ἐπεστράτευαν καὶ ἐκπαίδευαν τοὺς χωριάτες…
Οἱ Δηληγιανναῖοι συγκέντρωναν ἐφόδια καὶ οἱ Σπηλιωτόπουλοιλειτουργοῦσαν τοὺς μπαρουτομύλους τους στὴν Δημητσάνα…
Πλοῖα πηγαινοέρχονο μεταφέροντας πολεμοφόδια καὶ τρόφιμα…
…ἄρα ἦσαν ὅλα ἕτοιμα!!!
Μὰ ὁ Πετρόμπεης ἀκόμη ἠρνεῖτο!!!
Ἕνα τέχνασμα ὅμως τοῦ Παπαφλέσσα πρόλαβε τὶς ἀρνητικὲς διαθέσεις τοῦ Πετρόμπεη, ἐκβιάζοντάς τον κυριολεκτικῶς.
Γνωρίζοντας πὼς ἡ ἀναμονὴ προσέδιδε χρόνο προετοιμασίας στοὺς Τούρκους, μερίμνησε νὰ ὑποχρεωθῇ ὁ Μαυρομιχάλης διὰ τῆς …πλαγίας ὁδοῦ, νὰ συνταχθῇ μὲ τοὺς Ἕλληνες.
Ὅταν κάποιοι ἐνημέρωναν τοὺς Τούρκους γιὰ τὶς κινήσεις τῶν Ἑλλήνων, ὅπως ὁ Σωτήρης Κουγιᾶς, δημογέρων τῆς Τριπόλεως, ἀλλὰ καὶ ὁ μεταφραστὴς Σταυράκης Ἰωβίκης, οἱ ὑπόλοιποι, ὅπως ὁ Ἀνδρίκος Νοταρᾶς, ἔσπευδαν νὰ τοὺς καθησυχάσουν, παραδίδοντας ἑαυτοὺς ὡς …ὁμήρους.
Ὅταν οἱ Τοῦρκοι διεπίστωναν πὼς ὁ Παπαφλέσσας ἅναβε φωτιές, οἱ δημογέροντες τοὺς ἀπαντοῦσαν πὼς «τρελλὸς εἶναι, τρέλλες κάμει…»
Ἄν καὶ οἱ Τοῦρκοι γνώριζαν τὴν ἄφιξιν τοῦ Κολοκοτρώνη στὴνΠελοπόννησον, ἔδειξαν, ἐπισήμως, νὰ καθησυχάζονται, ὅταν ὁ Πετρόμπεης τὴν δικαιολόγησε ὡς …ἀναγκαία, διότι εἶχε «δυστυχήση εἰς τὴν Ζάκυνθον» καὶ πρὸς τοῦτο ἐπέστρεψε στὸν τόπο του.
Ὅταν ὅμως προσεκλήθη ὁ Πετρόμπεης, μαζὺ μὲ τοὺς ὑπολοίπους προεστούς, δημογέροντες καὶ ἱεράρχες νὰ σπεύσῃ στὴν Τρίπολιν, ὡς ὅμηρος, ἐκεῖνος …«ἔπεσε ἡμιθανὴς εἰς τὴν κλίνην» του, προσποιούμενος τὸν βαρειὰ ἀσθενή, στέλντας ὅμως στὴν θέσιν του (μαζὺ μὲ τὸν υἱό του Ἠλία Μαυρομιχάλη, ποὺ τελικῶς…διέφυγε), τὸν ἀνεψιό του Πανᾶγο Πικουλάκη.
Στὶς 14 Μαρτίου (ἔως καὶ τὶς 15 Μαρτίου) στὸν λιμένα τοῦ Ἁλμυροῦ, ἔδεσε τὸ πλοῖο τοῦ Χατζῆ- Ἰωάννου Μέξη, ἐρχόμενον ἀπὸ τὴν Σμύρνη, μὲ φορτίο μπαρούτης, μολύβου καὶ ὅπλων. Ὁ Ἁλμυρὸς ὅμως ἦταν στὴν δικαιοδοσία τοῦ Πετρόμπεη, ὁ ὁποῖος, ἐφ΄ ὅσον ἔλαβε γιὰ ἔξοδα ἐκτελωνισμοῦ 25.000 γρόσια, ἀπὸ τὸν Νικηταρᾶ, ποὺ διετάχθη νὰ παραλάβῃ τὸ φορτίον, γλυκάθηκε καὶ ἐπέτρεψε τὸν ἐκτελωνισμό.
Μαζὺ μὲ τὸν Νικηταρᾶ ἦσαν ὁ Ἀναγνωσταρᾶς καὶ ὁ Παναγιώτης Κεφάλας, ποὺ ἔσπευσαν νὰ μεταφέρουν μὲ ὑποζύγια τὸ φορτίον ἔξω ἀπὸ τὴν Καλαμάτα, γιὰ νὰ εἶναι ὀρατὸ ἀπὸ τοὺς Τούρκους.
Ὅταν ἐρωτήθη ὁ Πετρόμπεης γιὰ τὸ εἶδος τοῦ φορτίου, ἀπὸ τὸν Σουλεϊμὰν ἀγᾶ, βοεβόδα τῆς Καλαμάτας, ἀπήντησε πὼς «χωριᾶτες εἶναι ἀγᾶ μου ποὺ κουβαλοῦν λάδι…».
Μὰ ἡ παγίδα, ποὺ τοῦ ἔστησαν μόλις εἶχε ὁλοκληρωθῆ…
Δὲν ἔμεναν πολλὲς ἀκόμη ὧρες ἀμφιβολίας.
Στὶς 17 Μαρτίου, πιεζόμενος ἀπὸ τὰ νέα δεδομένα, ἀπολύτως ἐκτεθειμένος, συνειδητοποιώντας πλέον τὴν ἀμφισβήτησιν τοῦ Τούρκων στὸ πρόσωπό του, τὴν ἀπειλὴ τῆς ἐξουσίας του, ὑπεχρεώθη κι ὁ Πετρόμπεης, μαζὺ μὲ τοὺς ὑπολοίπους Μανιᾶτες ὁπλαρχηγούς, νὰ ὁρκισθῇ στὴν Ἐπανάστασιν.
Στὴν Ἀερόπολιν, ποὺ τότε ἐλέγετο Τσίμοβα, ὁ ὅρκος τῶν Μανιατῶν ἐδόθη, μὲ κάθε ἐπισημότητα.
17 Μαρτίου 1821. Ὄρκος Μανιατῶν
Ἡ Ἐπανάστασις ξεκινοῦσε κι ἐπισήμως.
Πληροφορίες ἀπό:
«Ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάστασις» τοῦ Διονυσίου Κοκκίνου.
«Ἡ Ἐπανάστασις τοῦ 21», Φωτιάδης Δημήτριος
Ἡ εἰκόνα τοῦ Πετρόμπεη ἀπὸ τὸν Β’ τόμο τῆς «Ἐπαναστάσεως τοῦ ’21», τοῦ Δημητρίου Φωτιάδου.
