ΑΛ6, θα σ’ αφήσουν να βγάλεις τον Αύγουστο οι τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού ;;;

https://www.kinima-ypervasi.gr/2018/01/blog-post_694.html

Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας

Όλες οι μέχρι σήμερα ελληνικές μνημονιακές κυβερνήσεις έπεσαν κατόπιν βρώμικων μεθοδεύσεων των δανειστών, κάθε φορά που πίστευαν – αφελώς – ότι έφταναν κοντά στο τέλος των προγραμμάτων, αφού πρώτα ψήφιζαν και εφάρμοζαν όλες τις εντολές τους. Οι δε δανειστές, δεν δίστασαν προς τον σκοπό αυτό να χρησιμοποιήσουν, εκτός από την εκάστοτε αντιπολίτευση, τα ΜΜΕ και την ΤτΕ, ακόμη και τις διάφορες εσωκομματικές και διακομματικές, συμπολιτευόμενες κυβερνητικές αντιπολιτεύσεις, αναδεικνύοντας και προβάλλοντας στην κοινή γνώμη ένα σωρό πολιτικά σκουπίδια που, έτσι, βρέθηκαν σήμερα με πρωταγωνιστικούς ρόλους στη Βουλή, με αποστολή, όμως, όχι την εκτέλεση της εντολής των ψηφοφόρων που εξαπάτησαν, αλλά αυτής των δανειστών και της εγχώριας διαπλοκής, που τους ανέδειξαν, από το περιθώριο και τα αζήτητα της ιστορίας, σε πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής του τόπου.

Επόμενη βρώμικη αποστολή της Τρόικας Εξωτερικού & Εσωτερικού, η πτώση και της σημερινής κυβέρνησης, που είχε την αφέλεια να διαφημίσει την ρύθμιση του χρέους, το τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018, την καθαρή έξοδο από τα μνημόνια και την άρνηση της προληπτικής πιστωτικής γραμμής που τόσο επίμονα ζητούν Βρυξέλλες, ΕΚΤ, ΔΝΤ και Γιάννης Στουρνάρας.Η μέθοδος είναι γνωστή και δοκιμασμένη με τεράστια επιτυχία στο παρελθόν, όχι μόνο το πρόσφατο, των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων, αλλά και το μακρινό του εμφύλιου και του 1965, όπως και το νεώτερο του 1989 και του 2008. Και συνοψίζεται στο στήσιμο ενός απρόβλεπτου πολιτικού ατυχήματος – εθνικού, οικονομικού, εσωτερικού, εξωτερικού – που με τη συνδρομή ΜΜΕ, υπηρεσιών, πρεσβειών, χρήσιμων ηλιθίων και βαθέως παρακράτους, θα κινητοποιήσει από το πουθενά χιλιάδες πολιτών σε δρόμους και πλατείες και δεκάδες νέων, κάλπικων πολιτικών ηρώων στο διαδίκτυο, τις τηλεοράσεις και τις εξέδρες, που θα αλαλάζουν από κοινού υπέρ της παραίτησης της “ανίκανης και προδοτικής κυβέρνησης” που, έτσι, θα οδηγήσει, νομοτελειακά, σε μια νέα κυβέρνηση τύπου “Παπαδήμου”, με πρωθυπουργό, αυτή την φορά, τον έτερο καπαδόκη της ΤτΕ, τον Γιάννη Στουρνάρα, αφού ο άλλος κατά τεκμήριο χρήσιμος, ο Γιώργος Προβόπουλος, τελεί υπό εισαγγελική ομηρία για τα έργα και τις ημέρες του στην ΤτΕ.

Είναι πολλά τα γεγονότα που, από την αρχή του χρόνου, συνηγορούν υπέρ αυτής της ανάλυσης. Αρχής γενομένης από το Μακεδονικό, όπου η αντιπολίτευση κατάφερε, καπηλευόμενη τα συλλαλητήρια, να φορτώσει στον Τσίπρα τις δικές της, διαχρονικές προδοτικές πολιτικές, που χάρισαν με ΦΕΚ το όνομα της “Μακεδονίας” στα Σκόπια ήδη από το 1949 και, μάλιστα, δια χειρός εθνάρχη. Ακολούθησε ο κυβερνητικός αντιπερισπασμός της NOVARTIS, που όλοι μαζί, αντιπολίτευση, ΜΜΕ και διαπλοκή, επιμένουν να παρουσιάζουν ως μια σκευωρία της κυβέρνησης, του FBI και ενός δήθεν νέου παραδικαστικού μιας μικρής ομάδας λειτουργών της δικαιοσύνης, της οποίας διαδίδουν ότι ηγείται η Βασιλική Θάνου, που όμως,παραδόξως για παραδικαστικό, δεν έχει την στήριξη ούτε ακόμη του συνδικαλιστικού του οργάνου, ενώ, ταυτόχρονα, η δικαιοσύνη έχει τρελάνει την κυβέρνηση στις καρπαζιές, σε όλα τα μείζονα πολιτικά ζητήματα νομικού περιεγχομένου που φτάνουν στα χέρια της. Πράγματι, δεν έχει ποτέ στην ιστορία υπάρξει άλλη “διαπλεκόμενη κυβέρνηση με δικό της παραδικαστικό” που να τρώει τόσο πολύ ξύλο στο ΣτΕ.

Δεν είναι όμως τυχαίο, ότι, όλα αυτά συμβαίνουν ενώ οι εισαγγελείς δεν προφταίνουν να γράφουν πορίσματα και κατηγορητήρια για τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων, των ΜΜΕ, της λοιπής τραπεζικής και οικονομικής διαπλοκής, του ΚΕΕΛΠΝΟ, κλπ … κλπ… και, ενώ, με το σκάνδαλο NOVARTIS, μαζί με υπουργούς και πρωθυπουργούς, ίσως, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, υπάρξει κατηγορητήριο ακόμη και για τον κεντρικό τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος, ενόψει της λήξης της θητείας του στην ΤτΕ, ράβει προληπτικά – ίσως και προφητικά – κουστούμι ασυλίας ως “Παπαδήμος ΙΙ”.

Κάπως έτσι συνασπίστηκαν στον αγώνα της ανατροπής της κυβέρνησης διάφορες ετερόκλητες, ακόμη και αντίπαλες πολιτικοοικονομικές και τραπεζικές δυνάμεις του εσωτερικού και του εξωτερικού, από τους δανειστές (Βρυξέλλες, ΕΚΤ και ΔΝΤ), τον Γιάννη Στουρνάρα και, μαζί τους, από τους τραπεζίτες που οι ίδιοι (Στουρνάρας και δανειστές) προηγουμένως εξόντωσαν δια των πορισμάτων ΤτΕ & SSM, μέχρι τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους διάφορους Σταύρους, Βασίληδες, Φώφες, Νικόλες και Κουτσούμπες.

Με μοναδικούς πολιτικούς συμμάχους της κυβέρνησης, έναν επικοινωνιακά – και όχι μόνο – ανύπαρκτο Πάνο Καμμένο, μια μισή κυριολεκτικά μερίδα της λεγόμενης καραμανλικής ΝΔ, που μπορεί να θέλει, αλλά δεν μπορεί, επειδή ντρέπεται να εκτεθεί. Και, από κοντά, ένα ανεπαρκές φιλοκυβερνητικό μιντιακό ασκέρι, που χάρη στην επικοινωνιακή ανικανότητα των κυβερνητικών εταίρων, έχει μια περιορισμένη, έως ανύπαρκτη παρέμβαση στην κοινωνία. Πράγματι, εξαιρουμένου του Κ. Βαξεβάνη, όλοι οι υπόλοιποι αρνούνται να συνειδητοποιήσουν ότι, αρέσει δεν αρέσει, οι νεοέλληνες που πηγαίνουν στις κάλπες λειτουργούν πλέον με όρους “Survivor”, με την κυβέρνηση, όμως, να επιμένει να θέλει να τους μιλάει στη γλώσσα της “Αυγής” των χιλίων και βγάλε φύλλων ημερησίως.

Kαι στην ουρά της κυβερνητικής στήριξης, μια μικρή έως ελάχιστη μειοψηφία της πάλαι ποτέ κραταιάς, πλην όμως, σήμερα, παροπλισμένης, απελπισμένης και σε πολλές περιπτώσεις άφραγκης τραπεζικής και οικονομικής διαπλοκής, που ντιλάρισε σε καθεστώς ομηρίας -ακόμη και με δεσμευμένους τους τραπεζικούς της λογαριασμούς – με το Μαξίμου, ελπίζοντας ότι έτσι θα σώσει το τομάρι της από τις εναντίον της ποινικές διώξεις που είναι σε εξέλιξη.

Κάπου εκεί εμφανίστηκαν και οι Τούρκοι. Για τους δικούς τους λόγους, προσφέροντας όμως τις καλύτερες υπηρεσίες στην Τρόικα Εσωτερικού και Εξωτερικού, που σήμερα παίζει τα ρέστα της στην πτώση και αυτής της μνημονιακής κυβέρνησης. Και πριν ακόμη από τους Τούρκους, ο ίδιος ο πρέσβης των ΗΠΑ, που τη μία με την προφητεία του θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο και την άλλη με την διφορούμενη δήλωση του για τη NOVARTIS, έριξε και αυτός με την σειρά του όσο περισσότερο λάδι μπορούσε στην φωτιά.

Οι Τούρκοι λοιπόν, με τα γνωστά επεισόδια στην κυπριακή ΑΟΖ, τον εμβολισμό της ακταιωρού του λιμενικού και την σύλληψη των δύο στρατιωτικών μας στον Έβρο, έπαιξαν – άθελά τους – καταλυτικό ρόλο στην αποκάλυψη της συνωμοσίας της Τρόικας Εσωτερικού & Εξωτερικού.

Έτσι, στην Ελλάδα, όλοι ανεξαιρέτως οι συμμορίτες της Τρόικας Εσωτερικού, εκμεταλλεύθηκαν – ο καθένας για τους λόγους του – τα μείζονα αυτά εθνικά ζητήματα, για να διαλαλήσουν, διχαστικά και μειοδοτικά, εν μέσω ελληνοτουρκικής κρίσης, εντός και εκτός των τειχών, την “ανικανότητα και την ατολμία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τις νέες αυτές τουρκικές και σκοπιανές προκλήσεις”, απαιτώντας εκ νέου την παραίτησή της.  Όχι – δήθεν – για τις ποινικές διώξεις που είναι σε εξέλιξη, ούτε για τις άλλες, τις μεγαλύτερες που έρχονται, αλλά για την “ομηρία” των δύο άτυχων παλικαριών μας στον Έβρο, για τα οποία, έτσι ξαφνικά που λέει και ο Ρέμος, έπιασε δήθεν ο πόνος όλους μαζί τους κλέφτες και τους απατεώνες της μεταπολίτευσης, πολιτικούς, τραπεζικούς, ιατροφαρμακευτικούς & Σια.

Και ενώ όλοι απαιτούν από τον Τσίπρα να γίνει ως εκ θαύματος ο νέος “Αντρέας” και να πράξει το αντίστοιχο σήμερα του “ΒΥΘΙΣΑΤΕ ΤΟ ΧΟΡΑ”, επιλέγουν βολικά να ξεχνούν ποια ήταν η κοινή πατριωτική θέση και στάση κυβερνήσεων και αντιπολιτεύσεων, τόσο το 1976 με το “ΧΟΡΑ”, όσο και το 1987 με το “ΣΙΣΜΙΚ”. Έτσι, το ότι ο Τσίπρας δεν είναι και δεν έχει το κίνητρο να γίνει “Αντρέας”, οφείλεται πρωτίστως στην χαμηλή ποιότητα της αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα δε της αξιωματικής, αφού οι σημερινοί ρεμπεσκέδες του κόμματος των νοικοκυραίων δεν θα έκαναν καριέρα ούτε ως μπάτλερς των Καραμανλή (του εθνάρχη), Έβερτ, Αβέρωφ, Κανελόπουλου, κλπ…..

Την ίδια ώρα, η τραγική πολιτική καρικατούρα του διπλού ΑΦΜ – λέγε με Φώφη – δεν ξέρει ούτε που να ψάξει για να βρει τα άντερα για να κάνει ότι έκανε ο “Αντρέας” – σε πλήρη συνεννόηση με τον Καραμανλή – το 1976, όταν δεν μπορεί ούτε ακόμη να μαζέψει στο μαντρί της τον πολιτικό ιερόδουλο Σταύρο, που όπως λέει ο λαός “όπου βρεί @ούτσα κάθεται”, άλλοτε στον Κυριάκο και άλλοτε στον Αλέξη, ανάλογα με την ταρίφα της εκάστοτε πολιτικής του βίζιτας. Άσε που κατάφερε να φάει μέχρι και την πολιτική ήττα του αιώνα μέσα στο ΣΕΦ, μπροστά στα μάτια των συνέδρων που την έκαναν πρόεδρο, από τον τρελό του χωριού, τον μπάρμπα Βασίλη τον Λεβέντη.

Και μαζί με την Τρόικα Εσωτερικού, οι ξένοι φίλοι μας της Τρόικας Εξωτερικού, που και στη νέα ελληνοτουρκική κρίση, όπως και στο Μακεδονικό, αλλά και, γενικά, σε κάθε ελληνικό εθνικό ζήτημα, συνεχίζουν να σφυρίζουν κλέφτικα – και μάλιστα προκλητικά, ακόμη και δια στόματος του ευρωγενίτσαρου Μαργαρίτη Σχοινά – σαν η Ελλάδα να μην είναι κράτος μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και σαν τα ελληνικά σύνορα να γίνονται ευρωπαϊκά μόνον όταν προκύπτει ζήτημα προσφύγων και λαθρομεταναστών, που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να φτάσουν στη Γερμανία. Με αποτέλεσμα, η κυβέρνηση, να ζει την απόλυτη διεθνή μοναξιά στην διαχείριση και της πρόσφατης αυτής ελληνοτουρκικής κρίσης, με την Τρόικα Εξωτερικού να αρκείται στα συνήθη συλλυπητήρια και στο “ζωή σε λόγου μας”, που εκφράστηκε με τον πιο απόλυτο και κυνικό τρόπο με τις πρόσφατες δηλώσεις Μέρκελ και ΝΑΤΟ, αλλά και με την διαβεβαίωση των δανειστών ότι, το ζήτημα της πρόσφατης ελληνοτουρκικής κρίσης, θα συνυπολογιστεί στην επόμενη αξιολόγηση.

Με ποιο στόχο άραγε ;;;

Μήπως για να γίνει η αφορμή της μετάθεσης του Αυγούστου για τον Δεκέμβριο του 2018 ή, ίσως, και για αργότερα, αφού, στην πραγματικότητα, είναι πλέον ολοφάνερο ότι, οι δανειστές, δεν επιθυμούν με τίποτα το τέλος του προγράμματος και της σκληρής οικονομικής και δημοσιονομικής εποπτείας της Ελλάδας ;;;

Πως άραγε να ερμηνευθεί διαφορετικά η εν είδη χορωδίας, ομόφωνη και πιεστική παραίνεσή τους, ακόμη και δια στόματος του εν Ελλάδι εκπροσώπου τους Γιάννη Στουρνάρα, για την πάσει θυσία αποδοχή της προληπτικής πιστωτικής γραμμής από τον Αύγουστο και μετά ;;;

Και, μάλιστα, για 75 μόλις εκατομμύρια, όπως σπεύδει να μας ενημερώσει ο – άργησες πολύ – μετανοημένος σήμερα μνημονιακός τροβαδούρος, Μιχάλης Σάλλας ;;;

Ή μήπως οι δανειστές έχουν προεξοφλήσει ότι Τσίπρας & Σια κάνουν ενσυνείδητα τους χαζούς μέχρι τον Αύγουστο, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους, ενόψει του επερχόμενου εκλογικού έτους (2019), κάποιες από τις προεκλογικές υποσχέσεις του “Προγράμματος Θεσσαλονίκης”, που ενοχλεί ακόμη τον άκρατο νεοφιλελεύθερο καθωσπρεπισμό των Βρυξελλών και του Βερολίνου ;;;

Υπό αυτές λοιπόν τις συνθήκες, το δυσκολότερο πλέον εγχείρημα της κυβέρνησης είναι να καταφέρει να βγάλει τον ερχόμενο Αύγουστο. Και είναι πολύ πιο δύσκολο ακόμη και από τις ίδιες τις εκλογές, όποτε αυτές γίνουν. Με αποτέλεσμα, έτσι, κάποιοι να συμβουλεύουν τον Τσίπρα να παίξει το χαρτί του αιφνιδιασμού των πρόωρων εκλογών τον ερχόμενο Μάιο.
Όμως οι αιφνιδιασμοί δεν αρέσουν στους δανειστές και, αυτό, ο Τσίπρας το γνωρίζει καλά. Όπως επίσης γνωρίζει ότι, οι ίδιοι αυτοί δανειστές, έριξαν πριν από αυτόν, τον Σαμαρά, επειδή ζήτησε αιφνιδιαστικά εκλογές πριν κάνει την επόμενη αξιολόγηση, επειδή φοβόταν αυτά που έπρεπε να ψηφίσει.

Έτσι λοιπόν, ο Τσίπρας, βρίσκεται εγκλωβισμένος στον μονόδρομο που οδηγεί στον Αύγουστο, που, όμως, για να τον διασχίσει πρέπει να περάσει ανάμεσα από πολλές συμπληγάδες. Το Μακεδονικό, τα Ελληνοτουρκικά, τους Πλειστηριασμούς και, μαζί, όλες τις προβοκάτσιες που θα του στήσουν η Τρόικα Εσωτερικού & Εξωτερικού, προκειμένου να μην πετύχει την ρύθμιση του χρέους, το τέλος του προγράμματος και την καθαρή έξοδο από τα μνημόνια, χωρίς προληπτική πιστωτική γραμμή. Η Τρόικα Εξωτερικού για τους δικούς της, γνωστούς λόγους και, η Τρόικα Εσωτερικού, όχι απλά για να κερδίσει τις εκλογές, αλλά, πρωτίστως, για να σώσει το τομάρι της από το τσουνάμι των ποινικών διώξεων και των δικών που είναι προ των πυλών.

Και προβοκάτσιες μπορούν να στηθούν πολλές, ειδικά μέσα στο καλοκαίρι, όπου οι πυρκαϊές είναι κάθε χρόνο ένα “σύνηθες φαινόμενο” ενώ, ένα σαμποτάζ στον τουρισμό, μέσα από κάποιο σοβαρό ελληνοτουρκικό ατύχημα στο Αιγαίο και ένας νεκρός στα επεισόδια των πλειστηριασμών, θα μπορούσαν να τινάξουν στον αέρα τα πάντα όλα. Από την εθνική ασφάλεια, μέχρι την οικονομία, την εφαρμογή των προαπαιτούμενων, τα πλεονάσματα του προϋπολογισμού και, έτσι, το ίδιο το αφήγημα της επιτυχούς ολοκλήρωσης του προγράμματος.

Υπάρχουν πολλά αντίστοιχα προηγούμενα στην σύγχρονη ιστορία μας. Από τις πυρκαϊές το 2007, τα Δεκεμβριανά του 2008 και τους νεκρούς της Marfin to 2010, μέχρι, πηγαίνοντας πίσω στην ιστορία, το Σαμποτάζ του Έβρου (κοίτα σύμπτωση !!!), τον Ιούνιο του 1965, που άνοιξε τον δρόμο για τα Ιουλιανά και την αποστασία του 1965, λίγες μόλις ημέρες μετά την άσκηση των ποινικών διώξεων για το “Σχέδιο Περικλής”.
Που, όλως τυχαίως, είχε και τότε πρωταγωνιστές μια ομάδα υπόδικων ακροδεξιών (κοίτα ξανά σύμπτωση !!!), που προκειμένου να στήσουν ως πολιτικό αντιπερισπασμό στις εναντίον τους ποινικές  διώξεις για το “Σχέδιο Περικλής”, την “Σκευωρία του ΑΣΠΙΔΑ”, επιστράτευσαν έναν “χρήσιμο ηλίθιο” αριστερό στρατιώτη (εδώ να δεις σύμπτωση !!!), για να φορτώσουν στην τότε, αριστερή για τα μέτρα της εποχής, κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, την ανικανότητα της διοίκησης και την διάλυση του στρατού. Και όλα αυτά με ενορχηστρωτή και τότε κάποιον …. Μητσοτάκη (εδώ οι συμπτώσεις κάνουν παρέλαση), που πολιτεύθηκε όλη την υπόλοιπη ζωή του με την ρετσινιά του “Εφιάλτη”.

Αυτό το τελευταίο ας το προσέξει ο Κυριάκος, για να μην επαναλάβει τα ίδια εγκληματικά λάθη του πατέρα του. Γιατί η ιστορία δεν είναι αριστερή και δεν κάνει τα μπάνια της στην Βάρκιζα. Η ιστορία εκδικείται !!!

ΠΗΓΗ