«Προσωπικές ιστορίες». Αυτό παραγγέλναμε στους ρεπόρτερ όταν πήγαιναν να καλύψουν ένα θέμα. Δεν έχει σημασία να πεις ότι μια ομάδα πλήττεται από κάποια μέτρα, ή ότι έκλεισαν «τόσα» μαγαζιά, ή ότι «τα ανείσπρακτα δάνεια ανέρχονται σε Χ ποσό».
Σημασία έχει να δείξεις τους ανθρώπους που αφορά κάθε ιστορία.
Και τώρα οι άνθρωποι που επεξεργάζονταν τα ρεπορτάζ, οι άνθρωποι του Mega γίνονται οι ίδιοι «ανθρώπινες ιστορίες» για να δείξουν τι περνάνε οι ανώνυμοι εργάτες ενός μεγάλου καναλιού που δύο χρόνια τώρα ζουν υπό το μόνιμο φάσμα της φτώχειας, της ανέχειας, του εξευτελισμού από τις εισπρακτικές εταιρείες, του άγχους της καθημερινότητας.
Πριν από δύο χρόνια άρχισε ο Γολγοθάς των εργαζομένων του Mega, του καναλιού των Βαρδινογιάννη, Μπόμπολα, Ψυχάρη -τότε- και σήμερα το κανάλι που πάει για κλείσιμο οι νέοι του μέτοχοι: Βαρδινογιάννης, Μαρινάκης, Σαββίδης σφυρίζουν αδιάφορα απέναντί τους!
Οι μέτοχοι – μπαταξήδες δεν ήταν εντάξει απέναντι στις υποχρεώσεις τους προς τις Τράπεζες.
Οι τράπεζες (η μία ανήκει με κάποιον τρόπο σε έναν εκ των μετόχων…) μπλόκαραν τους λογαριασμούς.
Οι εργαζόμενοι ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ.
Η κυβέρνηση πίσω από λόγια περί «καναλιού της διαπλοκής» αντί να τιμωρήσει τη διαπλοκή τιμωρεί και αυτή, όπως οι “φιλάνθρωποι” και ζάμπλουτοι μέτοχοι, 420 υπαλλήλους και καμιά 200αριά συνεργάτες (με μπλοκάκια) να χάνονται στα χρέη, την αβεβαιότητα και την ανέχεια.
Σήμερα οι απλήρωτοι του Mega που βρίσκονται 50 μερόνυχτα έξω από την εταιρεία της οικογένειας Βαρδινογιάννη – που είναι και ο βασικός μέτοχος του καναλιού – περνάνε από την άλλη πλευρά και βγαίνουν μπροστά στην κάμερα, όπως οι χιλιάδες άλλοι «ήρωες» των ρεπορτάζ του καναλιού για να περιγράψουν αυτό που βιώνουν.
Στέκονται με αξιοπρέπεια απέναντι στα παιδιά τους, μιλάνε για να δει ο κόσμος τα πρόσωπά τους και την αγωνία τους.
Άραγε ποιο κανάλι θα τους δείξει;
Παλιά, όταν είχαμε ένα καλό ρεπορτάζ τα άλλα κανάλια μας το ζητούσαν να το παίξουν κι αυτοί στα δελτία ή στις εκπομπές τους.
Σήμερα ποιος θα δείξει αυτό το ρεπορτάζ;
Δείτε και την ανακοίνωση των εργαζομένων έξω από την Motor Oil:
Οι Εργαζόμενοι του Mega συμπληρώνουμε αυτόν τον μήνα δύο χρόνια «ομηρίας», δύο χρόνια που δεν γνωρίζουμε αν είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, εργαζόμενοι «εν αναμονή» ή εργαζόμενοι «προς καρατόμηση».
Απλήρωτοι, ξεκρέμαστοι, ανασφαλείς, περιμένουμε τις αποφάσεις πότε των μετόχων, πότε του ΕΣΡ και πότε της κυβέρνησης, για να αποκτήσουμε και πάλι μία ελπίδα για το μέλλον ή να αναγκαστούμε (σε κρίσιμες ηλικίες οι περισσότεροι) να ξεκινήσουμε από το μηδέν τις ζωές μας.
Κατά τα δύο χρόνια που βρισκόμαστε σε ομηρία, στους τραπεζικούς λογαριασμούς του Mega μαζεύτηκαν περισσότερα από 50 εκατομμύρια ευρώ από τις διαφημίσεις που προβάλλονταν στο κανάλι – το κανάλι που εμείς κρατούσαμε ζωντανό.
Ζητάμε την αποδέσμευση των χρημάτων για τα δεδουλευμένα μας, ζητάμε να μάθουμε ποιες είναι οι προθέσεις των μετόχων για εμάς και το Mega και ζητάμε από την κυβέρνηση να εφαρμόσει την εργασιακή νομοθεσία και να μας προστατεύσει, όπως πρέπει να προστατεύει κάθε εργαζόμενο που βρέθηκε, βρίσκεται ή θα βρεθεί στη θέση μας.
Δύο χρόνια εμπαιγμών, απατηλών ελπίδων, άνισης μάχης για την επιβίωση είναι πολλοί. Δεν αξίζουν σε κανέναν εργαζόμενο!
+Στο βίντεο που γυρίσαμε περιλαμβάνονται σκηνές από τις κινητοποιήσεις μας αλλά και την καθημερινότητα στη διαμαρτυρία διαρκείας με αντίσκηνα που ξεκινήσαμε από την 1η Φεβρουαρίου.
Απλήρωτοι Εργαζόμενοι Mega – Αντίσκηνα έξω από τη Motor Oil – 23/03/2018
