Αναζητώντας τα ζείδωρα νάματα και το εωθινό φως της ελευθερίας, όλοι συνέλληνες τιμάμε, στις 25 Μαρτίου, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την αφετηρία του Ιερού Αγώνα της Εθνεγερσίας.
Σήμερα, η διεκδίκηση της ελευθερίας, η απελευθέρωση μας, με άλλα λόγια, από την μνημονιακή σκλαβιά είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε και οφείλουμε να προσβλέπουμε στην πνευματοφόρο Ορθοδοξία για να τα καταφέρουμε για άλλη μία αγορά.
Η επέτειος της 25ης Μαρτίου συμβολίζει την μοναδικότητα ενός ιερού αγώνα, του οποίου το ιδεολογικό περιεχόμενο και η πνευματική ταυτότητα συμπυκνώνονται στην προτροπή «μάχου υπέρ της Πίστεως και της Πατρίδας». Ο αγώνας των ηρώων της Ελληνικής Επανάστασης, δυστυχώς, στις μέρες μας παρερμηνεύεται και διαστρεβλώνεται. Οι δήθεν προοδευτικοί τον παρουσιάζουν ως «ταξικό» αγώνα, άρα με περιορισμένο βεληνεκές εκπεμπόμενων μηνυμάτων.
Λαθεύουν σκόπιμα και αποστομώνονται από τον Κολοκοτρώνη: «Η επανάσταση η δική μας δεν μοιάζει με καμία από όσες επαναστάσεις έγιναν στην Ευρώπη. Της Ευρώπης οι επαναστάσεις ήταν εμφύλιοι πόλεμοι. Η δική μας ήταν ο πλέον δίκαιος αγώνας. Ήταν Έθνος με Έθνος».
Το δικό μας, λοιπόν, πολύπαθο έθνος γιορτάζει την απόκτηση της ελευθερίας του. Και έχουμε χρέος να βρεθούμε σήμερα στην πρώτη γραμμή του σύγχρονου αγώνα και να υποδεχτούμε τα 200 χρόνια της εθνεγερσίας μας με αποτιναγμένο τον μνημονιακό ζυγό και έχοντας πλήρως επανακτήσει την εθνική μας αξιοπρέπεια και κυριαρχία.
Δικαιούμαστε να ζούμε ελεύθεροι και να προσδοκάμε ένα αισιόδοξο μέλλον, δρέποντας τους καρπούς των πνευματικών και πολιτιστικών αξιών τούτου του ευλογημένου τόπου.
Δικαιούμαστε να είμαστε υπερήφανοι και έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάθε εχθρική επιβολή. Χρωστάμε στους επιγόνους μας, όσα -και ακόμη- περισσότερα παραλάβαμε από τους προγόνους μας!
Νικολόπουλος: Χρωστάμε στους επιγόνους μας όσα -και ακόμη περισσότερα- παραλάβαμε από τους προγόνους μας.
