Πώς πρόεδρος τεχνικής εταιρίας «έκρυψε» εκατομμύρια και πριν σκάσει η βόμβα τη σκαπούλαρε με τροποποιητικές δηλώσεις.
Έρευνα: Μαρία Παναγιώτου / Ντίνα Ιωακειμίδου
Η δημιουργία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων αποτέλεσε υποχρέωσή μας από το πρώτο κιόλας Μνημόνιο. Υλοποιήθηκε, τελικά, με νόμο το 2012, ενώ υπογράψαμε τη δέσμευση πως σταδιακά η γραμματεία θα γινόταν ανεξάρτητη Αρχή (σ.σ.: η σημερινή ΑΑΔΕ).
Σύμφωνα με τους δανειστές, στόχος ήταν να δημιουργηθεί μία αρχή απαλλαγμένη από κάθε είδους πολιτικές παρεμβάσεις. Σύμφωνα με την πραγματικότητα, στόχος ήταν να μην έχει κανένα έλεγχο επί των εσόδων η εκάστοτε εκλεγμένη κυβέρνηση, αλλά οι δανειστές.
Στα λίγα χρόνια λειτουργίας της οι επικεφαλής της Αρχής έχουν καταφέρει να βρεθούν υψηλά στην ειδησεογραφία, όχι πάντα για τους σωστούς λόγους. Προτού επεκταθούμε στη λειτουργία της Αρχής και στους άλλους επικεφαλής, έχει σημασία να αναφερθούμε στη δεύτερη γραμματέα της σημερινής Αρχής, την Κατερίνα Σαββαΐδου, και σε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα υπόθεση.
Αποκαλυπτική ιστορία
Τον Απρίλιο του 2015 οι οικονομικοί εισαγγελείς διατάσσουν τη δέσμευση των τραπεζικών καταθέσεων κι άλλων περιουσιακών στοιχείων του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου μίας τεχνικής εταιρίας, καθώς, έπειτα από ελέγχους που πραγματοποίησε το Κέντρο Ελέγχου Φορολογουμένων Μεγάλου Πλούτου (ΚΕΦΟΜΕΠ), διαπιστώθηκε η ύπαρξη αδήλωτων εισοδημάτων ύψους 40.000.000 ευρώ. Συγκεκριμένα, ο εν λόγω επιχειρηματίας είχε καταθέσει στον τραπεζικό του λογαριασμό 7.000.000 ευρώ το 2004 κι επιπλέον 33.000.000 ευρώ το 2005, ποσά τα οποία δεν δικαιολογούνταν από τις δηλώσεις εισοδήματος που είχε υποβάλλει στην Εφορία.
Οπως διαπιστώθηκε, τα χρηματικά ποσά προέρχονταν από κατάσχεση κατά του Ελληνικού Δημοσίου που είχε κερδίσει η εταιρία του επιχειρηματία στα δικαστήρια για οδικό έργο που είχε αναλάβει. Αντί, όμως, τα χρήματα να μπουν στα ταμεία της εταιρίας, είχαν πιστωθεί σε κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς που διατηρούσε ο επιχειρηματίας με τις κόρες του, αφού πρώτα εισπράχθηκαν από την Τράπεζα της Ελλάδας.
Ετσι διατάσσεται έλεγχος, προκειμένου να υπαχθούν σε φόρο στο όνομα της εταιρίας τα χρηματικά ποσά που αυτή εισέπραξε, καθώς και όσα άλλα ποσά θα προέκυπταν από τον έλεγχο των τραπεζικών λογαριασμών του επιχειρηματία.
Κάποιες εφημερίδες και σάιτ δημοσιεύουν ένα εξαιρετικά μικρό κείμενο της είδησης που αφορά την εισαγγελική παραγγελία. Η ιστορία δεν παίρνει διαστάσεις, αλλά συνεχίζει να εξελίσσεται στο παρασκήνιο.
Στις 28 Μαΐου του 2015, μόλις έναν μήνα δηλαδή μετά την αρχική είδηση, δημοσιεύεται σε κάποια μέσα ενημέρωσης η εξής ανακοίνωση της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων: «Μετά από συντονισμένη ενέργεια των εμπλεκόμενων υπηρεσιών της, υπό την επίβλεψη της Φορολογικής Περιφέρειας Πειραιά, διεκπεραιώθηκε σημαντικού ενδιαφέροντος φορολογική υπόθεση, η οποία αφορούσε σε παλιότερα έτη και βρισκόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε εκκρεμότητα. Αποτέλεσμα ήταν η είσπραξη από έναν και μόνο φορολογούμενο του ποσού των 14.800.606 ευρώ». Επρόκειτο για τον συγκεκριμένο επιχειρηματία.
Τα ΜΜΕ που προβάλλουν την είδηση μιλούν για τεράστια επιτυχία της Γενικής Γραμματείας.
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες
Η γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (αριστερά) που αποδέχεται την τροποποιητική δήλωση ως συμπληρωματική (δεξιά)
Τι είχε συμβεί; Εκείνο που δεν έγινε ποτέ γνωστό σε αυτή την ιστορία είναι πως ο εν λόγω επιχειρηματίας είχε στην πραγματικότητα γλιτώσει πολλά εκατομμύρια σε φόρους, καθώς -πιθανότατα- και την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος του.
Οπως περιγράφουν δημόσιοι λειτουργοί που παρακολούθησαν την υπόθεση, μόλις οι εισαγγελείς διέταξαν τη δέσμευση των περιουσιακών του στοιχείων, ο επιχειρηματίας έσπευσε να καταβάλει τροποποιητικές δηλώσεις στη ΔΟΥ Πειραιά για τα δύο συγκεκριμένα έτη. Για να παραληφθούν οι τροποποιητικές δηλώσεις, ο εκτελών χρέη προϊσταμένου της αρμόδιας ΔΟΥ «διέταξε» με την υπογραφή του επί των δηλώσεων «να παραληφθούν και να εκκαθαριστούν». Η υπάλληλος όμως που της παρέλαβε υπέγραψε πως παραλαμβάνει με επιφύλαξη, βάσει των διατάξεων του άρθρου 19, παράγραφος 3 του νόμου 4174/2013.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Η επιφύλαξη της υπαλλήλου είχε να κάνει, προφανώς, με το γεγονός πως, σύμφωνα με τον παραπάνω νόμο, οι φορολογικές Αρχές μπορούν να δεχτούν τροποποιητική δήλωση μόνο εάν δεν έχει παραγραφεί το δικαίωμα της φορολογικής διοίκησης για έλεγχο της αρχικής δήλωσης. Αλλά εκείνη τη χρονική στιγμή το δικαίωμα αυτό είχε παραγραφεί και η υποβολή τους δεν παρήγαγε έννομο αποτέλεσμα. Δηλαδή, δεν έπρεπε να εκκαθαριστούν και να βεβαιωθεί φόρος. Αυτό που έπρεπε να κάνει η φορολογική υπηρεσία ήταν να διενεργήσει έλεγχο με βάση τα νέα στοιχεία και να καταλογίσει φόρο και πρόστιμα.
Η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, όμως, μέσω της ΔΟΥ Πειραιά, σε ένα σκηνικό που θυμίζει καλοδουλεμένη χορογραφία, αποδέχεται παράνομα τις τροποποιητικές και παίρνει τα 14.000.000 ευρώ, ποσό που αποτελεί τον κύριο οφειλόμενο φόρο. Ετσι ο επιχειρηματίας γλιτώνει επιπλέον περίπου 30.000.000 ευρώ, που θα πλήρωνε, εάν στην εταιρία του γινόταν συμπληρωματικός έλεγχος.
Το σημαντικότερο; Με τον τρόπο αυτό η υπόθεση κλείνει, παρακάμπτεται η εισαγγελική έρευνα και διαφημίζεται η υπόθεση ως μία τεράστια επιτυχία της ΓΓΔΕ.
Το ΚΕΦΟΜΕΠ απευθύνει ερώτηση για το θέμα στη Γενική Γραμματεία. Η Γενική Γραμματεία επί έξι μήνες δεν απαντά και τελικά στέλνει το ερώτημα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, το οποίο επικυρώνει την κατάθεση των τροποποιητικών δηλώσεων, θεωρώντας τις συμπληρωματικές. Στην πραγματικότητα όμως η δυνατότητα συμπληρωματικών δηλώσεων έχει πάψει να ισχύει με τον νόμο του 2013.
Ανθρωποι που ασχολήθηκαν με το θέμα μιλούν για περίεργη εμπλοκή της κ. Σαββαΐδου, για την οποία έτσι κι αλλιώς θα γραφτούν στη συνέχεια πολλά για μία άλλη υπόθεση: αυτή της εταιρίας GENNET. Συγκεκριμένα, η πρώην γενική γραμματέας θα παγώσει μέσω επανελέγχου πρόστιμο 78.000.000 ευρώ, το οποίο επιβάλλεται στην παραπάνω εταιρία. Το Συμβούλιο Εφετών της Αθήνας θα καταλήξει σε απαλλακτική κρίση για την πρώην γενική γραμματέα Εσόδων τον περασμένο Ιούνιο. Ομως, τον περασμένο Αύγουστο η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου θα ανοίξει ξανά την υπόθεση, ασκώντας αναίρεση κατά του απαλλακτικού βουλεύματος. Ετσι η κ. Σαββαΐδου θα βρεθεί σύντομα ενώπιον του ανώτατου ποινικού δικαστηρίου.
