Πως μετά να μην τους αναγνωρίσουν ως “Εκκλησίες”;
Στην επίσημη ιστοσελίδα της “Ορθοδόξου” Ακαδημίας Κρήτης διαβάζουμε τα εξής: “Οι οικοδομικές εργασίες άρχισαν το 1965 με την οικονομική βοήθεια που πρόσφερε η Evangelische Zentralstelle fur Entwicklungshilfe / Bonn, μια Υπηρεσία της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Γερμανίας, που θέλησε με τη συνδρομή αυτή να δοθεί ένα σημάδι μετάνοιας και καταλλαγής σε έναν τόπο έντονα δεμένο με τη Μάχη της Κρήτης (1941) και με βαρύτατες θυσίες για την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια”.
Μόνο που οι Προτεστάντες γι’ αυτό το “σημάδι μετανοίας” φρόντισαν να μιλούν συχνά, κατά την προσφιλή τακτική τους να διαφημίζουν τα έργα τους.
Έτσι ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, στο βιβλίο “Αλλήλοις αποκαλυπτόμενοι – αποκαλύπτοντες“, το οποίο μόλις κυκλοφόρησε, γράφει τα εξής σημαντικά, σε υποσημείωση επιστολής του (14-2-1974) προς τον π. Θεοδώρητο Μαύρο (η υποσημείωση μπήκε στο τέλος της εξής προτάσεως: “ὁ Εἰρηναῖος [σ. ημ. τότε Μητροπολίτης Γερμανίας] μᾶς ἐπώλησεν εἰς τοὺς Εὐαγγελικοὺς διὰ τὰ χρήματα, ποὺ παίρνει”):
“Σὲ ἱερατικὴ σύναξη τῶν Ἑλλήνων (ὀρθοδόξων) κληρικῶν (1975) ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς προτεσταντικῆς Innere Mission Dr. Schober δὲν παρέλειψε νὰ μᾶς ὑπενθυμίσει τὴν γενναιόδωρη οἰκονομικὴ συμβολή τους στὴν ἀνέγερση τῆς «Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας» στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης!”.
Υπήρχε λοιπόν περίπτωση στο Κολυμπάρι, να ονομάσουν, ως όφειλαν, αιρετικούς τους Προτεστάντες και να καταδικάσουν τις αιρέσεις τους;
Υπήρχε λοιπόν περίπτωση στο Κολυμπάρι, να ονομάσουν, ως όφειλαν, αιρετικούς τους Προτεστάντες και να καταδικάσουν τις αιρέσεις τους;
