Μια ανεξάρτητη χριστιανική ταινία, η “I Can Only Imagine” τα πάει πολύ καλά στα εισιτήρια στην Αμερική, παρόλο που δεν διαφημίστηκε και δεν προβλήθηκε όσο άλλες ταινίες και ειδικά εκείνες που διαφημίζουν την ομοφυλοφιλία και την προβάλλουν ως κάτι απόλυτα φυσιολογικό.
Εδώ και χρόνια η LGBT κοινότητα της Αμερικής βιώνει την μια εκπληκτική επιτυχία μετά την άλλη. Μια επιτυχία που βασίστηκε σε μια στρατηγική που παρουσιάστηκε με το ‘μανιφέστο’ “After the Ball” του 1989, στο οποίο περιγράφεται ένα περιεκτικό σχέδιο για την καθιέρωση των ομοφυλοφίλων ως φυσιολογικών προκειμένου να εξασφαλιστεί η ευρύτερη αποδοχή από την κοινωνία και τα “δικαιώματα”.
Το βασικό στοιχείο της αρχικής στρατηγικής ήταν «όχι να προσπαθείτε να πείσετε τους ανθρώπους ότι η ομοφυλοφιλία είναι κάτι καλό, αλλά ότι απλώς είναι κάτι άλλο. Τότε η μάχη σας για νομικά και κοινωνικά δικαιώματα έχει ουσιαστικά κερδηθεί». Και παρακάτω : «. . . Το κύριο πράγμα είναι να μιλάμε για gayness μέχρι το ζήτημα να γίνει πολύ κουραστικό».
Φαίνεται όμως ότι ξεπέρασαν τα όρια του “κουραστικού”.
Προφανώς οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να μην ξοδεύουν τα λεφτά τους, βλέποντας μαθητές γυμνασίου να φιλιούνται.
Το περιοδικό Variety αναφέρει ότι το ‘I Can Only Imagine’ ξεκίνησε με 17,1 εκατομμύρια δολάρια.
Αυτή η μικρή χριστιανική ταινία, η οποία πήγε στήθος με στήθος με τη μεγάλη – με ‘gay’ θέμα – ταινία με τίτλο “Love, Simon”, κερδίζει πολύ περισσότερους θεατές και έσοδα – παρά το γεγονός ότι η ταινία “gay coming out” εμφανίστηκε σε άλλες 800 κινηματογραφικές αίθουσες, αναφέρει το Variety.
Μετά από μόλις τρεις μέρες, το ‘I Can Only Imagine’ έχει ήδη ισοσκελίσει τα αθροιστικά κέρδη της πολυδιαφημισμένης ταινίας “Call Me by Your Name” όπου εξυμνείται μια ομοφυλοφιλική παιδοφιλική σχέση ενός άντρα και ενός ανήλικου έφηβου, μια ταινία που εγκωμιάστηκε από τους κριτικούς ως “η πιο ρομαντική ταινία της χρονιάς”.
Το Variety, έγραψε ότι το “I Can Only Imagine” διέλυσε τις προβλέψεις των «ειδικών» του box office με ένα δυνατό 7.1 εκατομμύρια δολάρια σε 1.629 τοποθεσίες στην Βόρεια Αμερική. Οι αναφορές του box office είναι περαιτέρω απόδειξη ότι το αμερικάνικο κοινό έχει κουρασθεί και σιχαθεί με τα μηνύματα υπέρ των LGBT με τα οποία το Χόλυγουντ συνεχίζει να βομβαρδίζει τους κινηματογραφόφιλους.
Η ταινία “I Can Only Imagine”, βασίζεται στην ιστορία του χριστιανικού τραγουδιού με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών.
Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της ταινίας, το I Can Only Imagine περιγράφεται ως “μια υπενθύμιση της δύναμης της συγχώρεσης”, που “δείχνει όμορφα ότι κανείς δεν είναι πολύ μακριά από την αγάπη του Θεού – ή από ένα αιώνιο σπίτι στον Ουρανό”.
Παραγωγοί του I Can Only Imagine είναι οι αδελφοί Erwin (Jon και Andrew), και αυτή είναι η τέταρτη ταινία τους. Έχει ως βάση το γνωστό τραγούδι του αμερικάνικου χριστιανικού ροκ συγκροτήματος MercyMe, το οποίο έγραψε ο τραγουδιστής του, Bart Millard μετά τον απώλεια του πατέρα του, με τον οποίο είχε μια προβληματική σχέση, πριν ο τελευταίος, λίγο πριν τον θάνατό του, μεταστραφεί στον Χριστό και αλλάξει. Στο τραγούδι ο Millard περιγράφει αυτά που μόνο μπορεί να φανταστεί ότι θα είναι ο Παράδεισος.
Στην ταινία παίζει ο Dennis Quaid (στον ρόλο του πατέρα) μαζί με τους Trace Adkins (τραγουδιστής της country) και Cloris Leachman ενώ ο θεατρικός ηθοποιός του Broadway, J. Michael Finley (Les Miserables), θα κάνει το κινηματογραφικό του ντεμπούτο.
