Η δημοσκοπική υπεροχή της Νέας Δημοκρατίας είναι πλέον αδιαμφισβήτητη και παγιωμένη. Ωστόσο, η αξιωματική αντιπολίτευση απέχει από τη δημιουργία μιας ευδιάκριτης πλειοψηφικής δυναμικής, που να της επιτρέπει να προσβλέπει βάσιμα στην άνετη κατάκτηση της κυβερνητικής αυτοδυναμίας και στη δημιουργία των προϋποθέσεων για τη διαμόρφωση μιας πλατιάς λαϊκής στήριξης που είναι απαραίτητη για ένα σαρωτικό κύμα μεταρρυθμίσεων, που τόσο ανάγκη έχει η χώρα. Παρά τις προσπάθειες της νέας ηγετικής της ομάδας, υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, να εκπέμψει ένα μήνυμα αποφασιστικότητας και ετοιμότητας για την «επόμενη ημέρα», η Νέα Δημοκρατία μοιάζει σαν να προσκρούει σε έναν αόρατο τοίχο επιφυλακτικότητας και δυσπιστίας, που την παρεμποδίζει να αναπτύξει απρόσκοπτα τη δυναμική της.
Οι εξαγγελίες της για μείωση της υπερφορολόγησης των πολιτών και των φορολογικών συντελεστών, καθώς και οι κατά καιρούς υποσχέσεις της για διάφορους τομείς, δείχνουν ανίσχυρες να ενισχύσουν την προσπάθειά της και φαίνεται να μην αρκούν για να κινητοποιήσουν αποτελεσματικά την κοινωνία στο πλευρό της. Το κόμμα εμφανίζεται να στερείται από μια συνεκτική και ολοκληρωμένη πρόταση εξόδου της χώρας από τη βαθιά και παρατεταμένη κρίση – που διέρχεται τα τελευταία 7 χρόνια – και από ένα πειστικό «αφήγημα», που να πείθει κάθε πολίτη πως υπάρχει θέση και γι’ αυτόν στη νέα εποχή, χωρίς αποκλεισμούς και εξαιρέσεις. Αυτό ενισχύει την καχυποψία των πολιτών ότι στην πραγματικότητα ό,τι και να γίνει τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει και ότι περίπου η χώρα είναι καταδικασμένη στην αδιέξοδη σημερινή οικονομική της πορεία, χωρίς ορατή και ψηλαφητή εναλλακτική λύση.
Εδώ ακριβώς είναι το κομβικό σημείο. Αναμφίλεκτα, η Νέα Δημοκρατία ορθώς επικεντρώνει την προβληματική της κυρίως στην οικονομία, καθώς και σε κάποια άλλα προβλήματα, που απασχολούν τους πολίτες. Το κάνει, όμως, όπως αποδεικνύεται κατά τρόπο επιδερμικό. Αποφεύγει να λάβει συγκεκριμένες θέσεις σε συγκεκριμένα θέματα. Αρνείται να συνειδητοποιήσει ότι ένα ρεαλιστικό κυβερνητικό πρόγραμμα είναι ένα σύστημα συνολικών μέτρων αναφερόμενων σε αλληλοεπηρεαζόμενους τομείς και εκεί να εστιάσει τις προτάσεις της, χαράσσοντας συγκροτημένα τη στρατηγική και την τακτική της, με χρονικά όρια, με εναλλακτικές λύσεις, με σαφείς τοποθετήσεις. Αυτό δυσχεραίνει την απόπειρα του κόμματος να πετύχει την εγκαθίδρυση μιας νέας σχέσης αξιοπιστίας με ευρύτερες κατηγορίες πολιτών και αποθαρρύνει τη συσπείρωσή τους μαζί της. Αυτή η διαπιστωμένη αδυναμία της Νέας Δημοκρατίας πρέπει τάχιστα να αρθεί. Η αξιωματική αντιπολίτευση οφείλει να ξεδιπλώσει ένα πλέγμα προτάσεων για τη συνολική εθνική ανασύνταξη και να πείσει ότι είναι διατεθειμένη να τις υλοποιήσει.
Τότε είναι βέβαιο ότι θα κάμψει καχυποψίες και δισταγμούς. Ότι θα πετύχει να εκφράσει με όπλο της την αλήθεια και την ειλικρίνεια τους ταλαιπωρημένους από τη δημαγωγία πολίτες. Με συγκεκριμένες λύσεις και σαφείς προτάσεις. Χωρίς αοριστίες, γενικολογίες και εύκολους αφορισμούς θα μπορέσει να σχηματίσει την αναγκαία κοινωνική πλειοψηφία, που είναι απαραίτητη για την έξοδο της χώρας από την κρίση και το νέο ξεκίνημα. Το οποίο, θα το φέρει έχοντας πείσει ότι μπορεί να το επιδιώξει και να το υλοποιήσει. Αυτό είναι στην πραγματικότητα το ανοιχτό στοίχημά της. Στο χέρι της είναι να το κερδίσει χωρίς παλινδρομήσεις και ασυνέχειες. Με αταλάντευτη αποφασιστικότητα και αδιαπραγμάτευτη βούληση.
