Το 1946, ο επιστημονικός συντάκτης των New York Times  William Lorens, κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ γιατί είχε δήθεν αποκαλύψει ότι, δεν υπήρχε ραδιενέργεια στις ισοπεδωμένες από την ατομική βόμβα πόλεις της  Χιροσίμα και του Ναγκασάκι.  Αργότερα μαθεύτηκε πως ήταν έμμισθος του Πενταγώνου. Σήμερα οι διάδοχοι του Λόρενς έχουν πολλαπλασιαστεί και αναβαθμιστεί, αφού οι χαλκευμένες ειδήσεις έχουν αναγορευτεί πλέον σε κύριο προϊόν της στρατευμένης στα αφεντικά αργυρωνητης δημοσιογραφίας.

Παρόμοιες καταστάσεις,  σε ανάλογες, άμεσες, έμμεσες  ή πιο φινετσάτες εκδόσεις, ισχύουν και με πολλούς οικονομολόγους και αναλυτές που θέτουν τις υπηρεσίες τους στη διάθεση του καθεστώτος. Δημοσιεύουν μελέτες και άρθρα τους που μπορεί να υποστηρίζουν ότι τρία και δύο μας κάνουν επτά. Φτάνει αυτό να το ζητήσουν οι εντολοδόχοι τους, με το αζημίωτο φυσικά, κάτι που δεν αφορά πάντα μόνο τα χρήματα αλλά και αυτή την ίδια την καριέρα τους. Των φρονίμων τα παιδιά για να μην πεινάσουν υπακούουν. Στην ταλαίπωρη Ελλάδα του σήμερα η ημέρα γίνεται νύχτα και το άσπρο μαύρο με πρωτοφανή ευκολία από δημοσιογράφους και αναλυτές στην υπηρεσία του χρήματος και της καριέρας.

Τι μας λένε όλοι αυτοί οι σύγχρονοι Ναιναίκοι; ¨Οτι η επιστροφή στη δραχμή θα ισοδυναμεί με κόλαση. Ενώ σήμερα μπορεί τα πράγματα να είναι κάπως στενόχωρα, αλλά ας κάνουμε υπομονή βρε αδερφέ. Η ανάπτυξη και το τέλος των βασάνων μας, η έλευση του παράδεισου είναι πολύ κοντά.

Φυσικά η άνοιξη που υπόσχονται διαρκώς αναβάλλεται. Σαν τον ουρανό που όσο τον πλησιάζεις τόσο απομακρύνεται.Κατά καιρούς, το καθεστώς προωθεί αναλύσεις και δημοσιεύσεις διάφορων συνήθως περιφερειακών οικονομολόγων που ξιφουλκούν κατά του εθνικού νομίσματος. Τι να κανουν οι άνθρωποι.Και αυτοί πρέπει να βγάλουν το ψωμί τους και να προσέξουν για τις καριέρες τους. Όταν όμως υπεράνω υποψίας οικονομολόγοι με διεθνές κύρος και ειδικότερα Νομπελίστες, τοποθετούνται κατά του ευρώ, τότε η είδηση εξαφανίζεται ή καταχωρείται στα ψιλά.

Δεκαοχτώ βραβευμένοι με Νόμπελ οικονομολόγοι συναντηθηκαν στην ετήσια σύνοδό τους που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στο Λίνταου της νότιας Γερμανίας και απάντησαν σε ερωτήσης της εφημερίδας Welt για τρέχοντα οικονομικά προβλήματα. Ενώ κανένας τους δεν είχε μια καλή κουβέντα να πει για την ευρωζώνη, ορισμένοι μίλησαν με ιδιαίτερα αρνητική τοποθέτηση.

Ο κάτοχος του Νόμπελ οικονομικών του 2004  Αμερικανός Έντουαρτ Πρέσκοτ, αναφερόμενος στο ευρώ τόνισε πως πρόκειται πρόκειται για ένα μάταιο έργο: «Είμαι πολύ απαισιόδοξος για το ευρώ. Το μόνο ερώτημα είναι πόση ζημιά θα κάνει στην ευρωζώνη πριν καταρρεύσει». «Οι χώρες της ΕΕ θα πρέπει να διατηρήσουν την κυριαρχία τους σε ό,τι αφορά τα οικονομικά ζητήματα», τόνισε.

Ο Έρικ Μάσκιν, που τιμήθηκε με Νόμπελ το 2007, ανέφερε ότι, «αν το ευρώ πρόκειται να επιβιώσει μακροπρόθεσμα, θα πρέπει να υπάρχει όχι μόνο ενιαία νομισματική πολιτική, αλλά και δημοσιονομική».«Το ευρώ θα καταφέρει να ευημερήσει μόνο όταν η οικονομική πολιτική της ΕΕ και της ευρωζώνης τεθεί σε πιο υγιείς βάσεις και αντιμετωπιστεί η οικονομική στασιμότητα κάποιων κρατών μελών», σημείωσε ο νομπελιστας ΜακΦάντεν.Η πλειονότητα των ερωτηθέντων εκτίμησε ότι το ευρώ δεν έχει ξεπεράσει την οικονομική κρίση και την κρίση χρέους.

Μία δεκαετία μετά το ξέσπασμα της προηγούμενης οικονομικής κρίσης, οι βραβευμένοι με Νόμπελ οικονομολόγοι προειδοποιούν για τον κίνδυνο να ξεσπάσει νέα.Ένας κίνδυνος που έχει μάλλον παραβλεφθεί τον τελευταίο καιρό, καθώς στην επικαιρότητα κυριαρχούν θέματα που έχουν να κάνουν με την τρομοκρατία, το ενδεχόμενο μιας πυρηνικής αντιπαράθεσης. Η προσοχή στα οικονομικά προβλήματα και τις ανεπάρκειες του οικονομικού συστήματος έχει βρεθεί σε δεύτερη μοίρα.

Οι οικονομολόγοι αμφιβάλουν αν ο χρηματοπιστωτικός κόσμος θα είναι ποτέ επαρκώς προετοιμασμένος για μελλοντικές κρίσεις. «Οι οικονομικοί κίνδυνοι μοιάζουν με τον ηλεκτρισμό σε ένα τεράστιο δίκτυο», δήλωσε ο Ντάνιελ ΜακΦάντεν που τιμήθηκε με το Νόμπελ Οικονομίας το 2000.

Όπως με την ηλεκτρική ενέργεια, έτσι και στην οικονομία υπάρχει ένα κλειστό, οικονομικό κύκλωμα. «Δεν διαθέτουμε τα εργαλεία για να παρακολουθούμε, να ρυθμίζουμε και να διαχειριζόμαστε αυτές τις αστάθειες. Γι’ αυτό η επόμενη οικονομική κρίση είναι αναπόφευκτη», τόνισε.

ΠΗΓΗ