Η απόφασή του να παίξει στο πρωτάθλημα της γειτονικής χώρας και η σύγκριση με τη Super League
«Για να είμαστε ευχαριστημένοι, θα πρέπει να ρίξουμε τις καρδιές μας πάνω από τον πήχη και να ελπίζουμε πως θα ακολουθήσουν και τα σώματά μας», είχε πει κάποτε ο Γκρέιαμ Τέιλορ, ο 72χρονος προπονητής που είχε διαπρέψει στις μικρές κατηγορίες της Αγγλίας, ενώ για τρία χρόνια είχε καθίσει και στον πάγκο της εθνικής ομάδας της χώρας του. Κάπως έτσι ίσως να σκέφτηκε και ο Χρήστος Αθανασόπουλος, ο πολύπειρος τερματοφύλακας, που επίσης διέπρεψε στις μικρότερες κατηγορίες της χώρας μας και ο οποίος αποφάσισε να γίνει ο πρώτος Έλληνας που θα αγωνιστεί στο πρωτάθλημα της γειτονικής Αλβανίας.
Σύμφωνα με τα λόγια του Τέιλορ, ο 36χρονος γκολκίπερ έκανε πράγματι κάτι υπερβατικό για τα στερεότυπα που ίσως έχουμε δημιουργήσει ως κοινωνία. Νομοτελειακά, θα συνέβαινε και κάτι τέτοιο. Δεν είναι, πλέον, λίγοι οι γεννηθέντες στην Ελλάδα που αποφάσισαν να κάνουν την αντίθετη… μεταναστευτική πορεία από αυτήν που έχουμε συνηθίσει, ιδίως τη δεκαετία του ’90: να μετακομίσουν για εργασία στην Αλβανία. Όμως, σε επίπεδο επαγγελματικού ποδοσφαίρου και όσον αφορά παίκτη, αυτό συνέβη για πρώτη φορά.
Ο Αθανασόπουλος, λοιπόν, από τον Ιανουάριο αυτού του έτους αγωνίζεται στο Λιουφτετάρι, την ομάδα του Αργυροκάστρου. Θεωρητικά και πρακτικά, ήταν η πιο «ασφαλής» επιλογή για κάποιον γεννημένο στην Ελλάδα ποδοσφαιριστή που αποφασίζει να… μεταναστεύσει στη γειτονική χώρα. Μόλις 20 χιλιόμετρα από τα σύνορα και σε μια περιοχή γεμάτη ομογενείς, που το ελληνικό στοιχείο είναι έντονο, η προσαρμογή είναι κάτι παραπάνω από εύκολη.
«Μου δόθηκε η ευκαιρία να αγωνιστώ σε επίπεδο Σούπερ Λίγκας»
Το παραδέχεται και ο ίδιος, με τις δηλώσεις του στο newsbeast.gr. Το γεγονός ότι θα αγωνιζόταν στο Αργυρόκαστρο, που είναι μια πολή κοντά στη δική του, τα Ιωάννινα, «σίγουρα έπαιξε τον ρόλο του. Είναι κοντά στο σπίτι μου, άλλωστε».
Όμως τι ήταν αυτό που παρακίνησε κυρίως τον Χρήστο να μετακομίσει στην Αλβανία; «Κάθε ποδοσφαιριστής, όταν του δίνεται η ευκαιρία να πάει σε μια ομάδα του εξωτερικού, όποια χώρα κι αν είναι αυτή, θα δεχόταν την πρόκληση. Για εμένα ήταν πρόκληση να αγωνιστώ στη Σούπερ Λίγκα, οπότε πήρα την απόφαση, ήρθα εδώ και δόξα τω Θεώ έχω δικαιωθεί γι’ αυτό», εξηγεί.
Ο Αθανασόπουλος ψηφίστηκε καλύτερος τερματοφύλακας στον νότιο όμιλο της Football League την περίοδο 2013-14, αγωνιζόμενος για τον Ηρακλή Ψαχνών. Ωστόσο, στην Ελλάδα δεν κατάφερε να παίξει ποτέ σε επίπεδο Α’ Εθνικής. Αντίθετα, ο σύλλογος του Αργυροκάστρου όχι μόνο παίζει στην κορυφαία κατηγορία της Αλβανίας, αλλά είναι αυτήν τη στιγμή στην τρίτη θέση και λόγω της τιμωρίας από την UEFA της πρώτης στη βαθμολογία, Σκεντερμπέου, είναι πολύ πιθανή η ευρωπαϊκή έξοδος.
Όσον αφορά τις ομοιότητες και τις διαφορές με την Ελλάδα, λέει: «Με βάση τη δική μου εμπειρία, δηλαδή από τη Football League, τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα όσον αφορά τα γήπεδα και τις εγκαταστάσεις, καθώς πρόκειται για Σούπερ Λίγκα. Οι στόχοι είναι άλλοι, αλλά το συναίσθημα να κυνηγάς την ευρωπαϊκή έξοδο είναι το πλέον διαφορετικό».
«Εγώ προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου, είμαι επαγγελματίας και δουλεύω όπως και στην Ελλάδα, καθημερινά και σκληρά. Όταν μου ζητηθεί από τον προπονητή να αγωνιστώ, δίνω τον καλύτερό μου εαυτό για να κερδίζει η ομάδα», σημειώνει αναφορικά με τη δική του συμβολή σε αυτήν την προσπάθεια.
Για το πώς τα περνάει σε μια άλλη χώρα και με ποιον τρόπο γεμίζει την ημέρα του, εκτός από το επαγγελματικό κομμάτι, απαντάει: «Είναι μια σχεδόν ίδια ζωή με την Ελλάδα. Ήσυχα, πηγαίνω τον καφέ μου, τη βόλτα μου, γενικά κάνω ήρεμα πράγματα. Γενικότερα είναι ήσυχη η κοινωνία εδώ».
«Είναι σαν να βρίσκομαι στην Ελλάδα»
Σχετικά με το εάν συνάντησε κάτι παράξενο, με το που εγκαταστάθηκε στο Αργυρόκαστρο (ζει μέσα στην πόλη), σημειώνει ότι «δεν είχα κανένα πρόβλημα προσαρμογής, γιατί σχεδόν όλοι μιλούν ελληνικά, οπότε ούτε στη γλώσσα είχα κάποιο θέμα και γενικότερα η ζωή μοιάζει με αυτήν στην Ελλάδα. Ο κόσμος που συναντώ έξω, μου μιλάει στα ελληνικά, ο πρόεδρος και ο τεχνικός διευθυντής μιλούν ελληνικά, πολλοί συμπαίκτες μου μιλούν ελληνικά, οπότε είναι σαν να βρίσκομαι στην Ελλάδα».
Το Λιουφτετάρι, που στα ελληνικά μεταφράζεται ως Μαχητής, είναι ένας σύλλογος που η ομογένεια παίζει σημαντικό ρόλο. Τόσο ο άνθρωπος που κυρίως χρηματοδοτεί το εγχείρημα, ο Γρηγόρης Τάβος όσο και ο άνθρωπος που φροντίζει για τα μεταγραφικά-οργανωτικά θέματα, ο τεχνικός διευθυντής Βαγγέλης Τσιάβος, είναι Έλληνες της Αλβανίας, με όρεξη, μεράκι και όραμα, που την προσπάθειά τους έχει αγκαλιάσει και η αλβανική πλευρά της περιοχής. Επίσης, τα μαύρα-μπλε της ομάδας φορούν παίκτες με μεγάλη καριέρα στην Ελλάδα όπως ο Βασίλης Σκούρτης, ο Χρήστος Μίνγκας, ο… δικός μας (πλέον) Μάρκο Αουρέλιο και ο Τζάκσον Φερέιρα. Η συνύπαρξη είναι αρμονική και οι εθνικιστικοί διαχωρισμοί έχουν μπει στην άκρη, παρά το διαφορετικό κλίμα που επικρατεί σε άλλες πόλεις της γειτονικής χώρας.
Ο Χρήστος, πάντως, δεν αντιμετώπισε, ως Έλληνας, κάποιο πρόβλημα ούτε στα βάθη της Αλβανίας, όπου βρέθηκε για τις ανάγκες της ομάδας του. «Πας να παίξεις το παιχνίδι σου και δεν υπάρχει κάποιο θέμα. Όλα ήταν φυσιολογικά. Δεν είδα κάτι που μπορεί να φαντάζει… κάπως. Φυσιολογικές πόλεις είδα, με τους δικούς τους ρυθμούς, αυτούς της χώρας».
Εάν θα σκεφτόταν τη μόνιμη εγκατάσταση στην Αλβανία, ή έστω στο Αργυρόκαστρο, όταν τελειώσει την επαγγελματική καριέρα του, απαντάει: «Δεν γνωρίζω ακόμη ποιο θα είναι το timing για να αποφασίσω την αποχώρησή μου από την αγωνιστική δράση. Μπορεί να είναι μακριά, μπορεί και κοντά… Σκοπεύω να γίνω προπονητής τερματοφυλάκων, οπότε για αρχή θα ήθελα να είμαι σπίτι μου, στα Γιάννενα, από το οποίο λείπω και όλα αυτά τα χρόνια».
Τέλος, για το τι ξεχωρίζει από το αλβανικό ποδόσφαιρο και σε τι επίπεδο είναι αυτό σε σχέση με το ελληνικό, τονίζει: «Η ομάδα μου, με βάση το ρόστερ που έχει αυτήν τη στιγμή, θα μπορούσε να σταθεί σε επίπεδο Super League στην Ελλάδα. Θα μπορούσε να είναι κάπου στη μέση της βαθμολογίας. Άλλες δύο ομάδες, όπως είναι η Σκεντερμπέου και η Κούξι, θα μπορούσαν επίσης να σταθούν στη Super League. Οι υπόλοιπες είναι λίγο πιο πάνω από την ελληνική Football League. Υπάρχουν παίκτες με ταλέντο, γρήγοροι, δυνατοί, εάν κάποιος παρακολουθήσει το αλβανικό πρωτάθλημα, θα δει αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα».
Η δύσκολη δουλειά είναι να πείσεις τον ποδοσφαιριστή…
Το newsbeast.gr μίλησε και με τον Βαγγέλη Τσιάβο, τον άνθρωπο που ανέλαβε το προηγούμενο καλοκαίρι να ανεβάσει επίπεδο την ομάδα του Αργυροκάστρου, η οποία πέρσι τερμάτισε στην τέταρτη θέση με 44 βαθμούς. Ο πρώην μάνατζερ αρκετών παικτών που αγωνίστηκαν στην Ελλάδα και νυν τεχνικός διευθυντής, αρχικά τα βρήκε σκούρα, καθώς η σεζόν δεν ξεκίνησε με τα αποτελέσματα που θα ήθελαν όλοι στον σύλλογο. Όμως, κάπου στα μέσα της σεζόν, σήμανε η αντεπίθεση και ειδικά με τις προσθήκες της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου, στις οποίες περιλαμβάνεται και ο Αθανασόπουλος, η ομάδα είναι πλέον τρίτη με 50 βαθμούς και πέντε αγωνιστικές να απομένουν.
Ο έμπειρος ποδοσφαιράνθρωπος στάθηκε στη δυσκολία που υπάρχει για να πείσεις κάποιον παίκτη να κάνει το βήμα και να αγωνιστεί στο αλβανικό πρωτάθλημα. «Πιστεύω γι’ αυτούς που δεν ξέρουν το επίπεδο στο αλβανικό πρωτάθλημα, είναι δύσκολο να τους πείσεις να έρθουν εδώ. Πρέπει να έρθει πρώτα εδώ, να δει έναν αγώνα και να καταλάβει ότι το επίπεδο έχει ανέβει πολύ και στο παιχνίδι και στην οργάνωση».
Πάντως, για εκείνον «είναι πιο εύκολο να πείσω έναν ποδοσφαιριστή να έρθει να παίξει στην ομάδα μας. Ένας λόγος είναι ότι η πόλη του Αργυροκάστρου, είναι πολύ κοντά στα σύνορα με την Ελλάδα και υπάρχει πολύ ελληνικό στοιχείο. Δεύτερον, λόγω της πολύχρονης απασχόλησής μου με το ποδόσφαιρο, γνωρίζω πολλούς παίκτες και μάνατζερ στην Ελλάδα. Και τώρα, που η ομάδα πηγαίνει για Ευρώπη, η προσέγγιση ποδοσφαιριστών είναι πολύ πιο εύκολη».
Πάντως, δεν είναι μόνο ποδοσφαιριστές από την Ελλάδα που στελεχώνουν το Λιουφτετάρι. Στο δυναμικό της ομάδας περιλαμβάνονται ο γυμναστής Κώστας Κολτσίδας, αλλά και ο πρώην προπονητής τερματοφυλάκων Ολυμπιακού, ΑΕΚ και Ατρόμητου, Γιόβαν Μιχαΐλοβιτς. Ο σύλλογος του Αργυροκάστρου φαίνεται ότι άνοιξε μια νέα πόρτα σε όσους επαγγελματίες της «στρογγυλής θεάς» θέλουν να βρουν μια… εναλλακτική. Οι προϋποθέσεις να μην πάνε σε αχαρτογράφητα νερά, υπάρχουν. Και πλέον, θα υπάρχουν και οι εμπειρίες από όσους δέχθηκαν την πρόκληση…
ΠΗΓΗ
