Σειρά δημοσιευμάτων τις τελευταίες ημέρες στον γερμανικό Τύπο για το ελληνικό ζήτημα προκάλεσαν αναμφίβολα έκπληξη σε όσους είχαν εδώ και χρόνια συνηθίσει τον αυταρχικό λόγο και τον μονόδρομο της ρητορικής Σόιμπλε. «Αφήστε τους να προχωρήσουν», έγραψε το περασμένο Σάββατο η εβδομαδιαία εφημερίδα του Αμβούργου Die Zeit απευθυνόμενη προφανώς στη γερμανική κυβέρνηση για την ανάγκη εξόδου της Ελλάδας από τα προγράμματα λιτότητας.
«Οκτώ χρόνια, τρία πακέτα βοήθειας. Το πρόγραμμα για την Ελλάδα πρόκειται να τελειώσει σύντομα. Μόνο η Γερμανία δεν θέλει να εγκαταλείψει τους ελέγχους. Ετσι όμως η χώρα δεν θα γίνει ποτέ κυρίαρχη», συμπλήρωσε ο αρθρογράφος της Zeit, καυτηριάζοντας την επιμονή του Βερολίνου για συνέχιση του αυστηρού ελέγχου, παρότι «η σημερινή κυβέρνηση στην Αθήνα, σε αντίθεση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, τήρησε τους όρους των δανειστών και εφάρμοσε το πρόγραμμα λιτότητας».
Η ελάφρυνση του χρέους
Την ίδια ημέρα το περιοδικό Stern αποφάσισε να γκρεμίσει μύθους πληροφορώντας του αναγνώστες του ότι «η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους δεν κοστίζει στον Γερμανό φορολογούμενο ούτε μία δεκάρα». Διαμήνυσε, μάλιστα, ότι «όποιος είναι κατά της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, δεν τον ενδιαφέρουν τα χρήματα των φορολογουμένων» αλλά η καταστροφή της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Το περιοδικό αποκάλυψε ότι δεν έφυγε ούτε ένα ευρώ από τον γερμανικό προϋπολογισμό για την Ελλάδα, εξηγώντας ότι είναι λάθος η αντίληψη πως «γεμίσαμε βαγόνια τρένων με ευρώ και τα στείλαμε από το Βερολίνο στην Αθήνα». Τόνισε ακόμη ότι ένας επιπλέον λόγος για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους είναι η απειλή της Κίνας, η οποία εξαπλώνεται ραγδαία στην Ε.Ε. και την Ελλάδα.
«Η απόρριψη της ελάφρυνσης του χρέους θα αποτελούσε προσβολή για τους Ελληνες που προσπαθούν, υποφέρουν από μία πρωτοφανή πολιτική λιτότητας, αλλά σημειώνουν προόδους. Το να μην τους βοηθήσουμε θα ήταν σκληρόκαρδο και θα τους οδηγούσε στο στρατόπεδο της Κίνας. Αυτό δεν θα ήταν ξεκίνημα για την Ευρώπη, όπως υπόσχεται η νέα κυβέρνηση. Θα ήταν διάλυση. Και όλα αυτά εξαιτίας μιας ελάφρυνσης χρέους που δεν μας κοστίζει ούτε μία δεκάρα. Μιας ελάφρυνσης χρέους χάρη στην οποία δεν θα κλείσει κανένα νηπιαγωγείο, δεν θα απολυθεί κανένας εκπαιδευτικός και καμιά γέφυρα δεν θα μείνει ανεπισκεύαστη. Είναι μια συζήτηση για πλασματικούς αριθμούς, μια συζήτηση που εξυπηρετεί προκαταλήψεις και δημιουργεί σύγχυση στο κεφάλι».
Το ΔΝΤ
Δύο ημέρες νωρίτερα, δύο από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της Γερμανίας, η Bild -που το 2010 ζητούσε από την Ελλάδα να πουλήσει την Ακρόπολη για να ξεχρεώσει- και η Welt, επεχείρησαν να σπάσουν ακόμα ένα ταμπού των γερμανικών συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων: την υποχρεωτική συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Σε μια προσπάθειά τους να προετοιμάσουν το έδαφος για την πιθανή αποχώρηση του Ταμείου, οι δύο εφημερίδες ισχυρίστηκαν ότι το τίμημα παραμονής του στο πρόγραμμα θα ξεπερνούσε τα 100 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των αρθρογράφων, τόση περίπου θα είναι η ελάφρυνση χρέους που ζητά το Ταμείο για να συνεχίσει να συμμετέχει στο ελληνικό πρόγραμμα. «Θέλουμε μεν να έχουμε την περαιτέρω συμμετοχή του ΔΝΤ ως καταρτισμένου επόπτη της Ελλάδας, αλλά όχι έναντι ενός τέτοιου τιμήματος», δήλωσε ο αρμόδιος επί θεμάτων προϋπολογισμού του γερμανικού Φιλελεύθερου Κόμματος (FDP), Οτο Φρίκε, στην Bild, παίρνοντας το μήνυμα των δημοσιευμάτων.
Ας σημειωθεί ότι το FDP μαζί με το AfD και τους Χριστιανοκοινωνιστές είναι μέχρι στιγμής οι πιο ένθερμοι υποστηριχτές της συμμετοχής του ΔΝΤ στο πρόγραμμα. Ολα αυτά τα δημοσιεύματα δεν σημαίνουν ότι το Βερολίνο εγκαταλείπει άμεσα τη σκληρή γραμμή του, την οποία τηρεί στο θέμα ελάφρυνσης του χρέους – για το οποίο αντιπροτείνει τον «πολιτικά χειροκίνητο» αντί του αυτόματου μηχανισμού.
Δείχνουν όμως αναμφίβολα μια πρόθεση προετοιμασίας της γερμανικής κοινής γνώμης (με στόχο τη μείωση του πολιτικού κόστους) προς μια νέα θέαση για την ελάφρυνση του χρέους και το ελληνικό ζήτημα. Και σε αυτήν τη διαδικασία μετατόπισης καθοριστικό ρόλο φαίνεται να διαδραματίζει όπως φαίνεται η αυξανόμενη σύγκλιση θέσεων μεταξύ των θεσμών, ειδικά μετά τις δηλώσεις το μέλους του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ Μπενουά Κερέ υπέρ του αυτόματου μηχανισμού στο πρόσφατο Eurogroup της Σόφιας.
Να θυμίσουμε εδώ ότι το πολιτικό παρατσούκλι του σημερινού υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, Ολαφ Σολτς (Olaf Scholz) -που για την ώρα κρατά επιμελώς κλειστά τα χαρτιά του-, είναι «Scholzomat». Σημαίνει: μηχάνημα αυτόματων πωλήσεων (automat, στα γερμανικά) και ο Σολτς το απέκτησε για την… ικανότητά του να «πουλά» τις πολιτικές του.
Πηγή: https://www.efsyn.gr
