Σκοπός κάθε πολέμου είναι, η με βίαιο τρόπο κάμψη της αντίστασης ή της θέλησης για αντίσταση ενός λαού, προκειμένου η χώρα που επιτίθεται σε μία άλλη να πετύχει τους σκοπούς της.
Οι μορφές σύγκρουσης, μεταξύ δύο ή περισσοτέρων χωρών μπορεί να γίνουν με ορθόδοξους ή ανορθόδοξους τρόπους, όπως:
Ø Με απ ευθείας σύγκρουση στρατευμάτων και συμβατικά όπλα (πεπερασμένη μέθοδος).
Ø Από απόσταση, με αεροπορία ή πυραυλικά συστήματα.
Ø Με πυρηνικά, βιολογικά ή χημικά όπλα.
Ø Με οικονομική ή ηλεκτρονική επίθεση.
Ø Με στοχευμένες ψυχολογικές ή καταδρομικές επιχειρήσεις.
Ø Και τέλος, με νέα μορφή Υβριδικού πολέμου δηλαδή «επίθεση» με εκμετάλλευση του ανθρώπινου παράγοντα όταν αυτός βρίσκεται σε κατάσταση επιβίωσης.
Ας πάρουμε τα γεγονότα από την αρχή.
Από το 2013 όταν στη Συρία άρχισε ο πόλεμος να παίρνει τις διαστάσεις που γνωρίζουμε μέχρι και σήμερα, ήδη από τα νότια σύνορα της Τουρκίας είχαν περάσει περισσότεροι από 1,5 εκ. πρόσφυγες.
Προ αυτής της κατάστασης, η Πτέρυγα Ψυχολογικών Επιχειρήσεων του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας συνέστησαν στον Πρόεδρο Ρ.Τ.Ερντογάν ότι, είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία αφενός,
Ø να απορροφήσουν όλα τα «μεγάλα πορτοφόλια» (περισσότερα από 100 δις δολάρια) των Σύρων πολιτών που εγκατέλειπαν τη χώρα τους παρέχοντας τους το δικαίωμα της μόνιμης παραμονής και εργασίας και αφετέρου
Ø να δημιουργήσουν στα σύνορα με τη Συρία ένα ανθρώπινο τείχος από κατατρεγμένους και οικονομικά αδύναμους πρόσφυγες εγκλωβισμένους σε 23 Hot Spot με τα οποία θα εκβίαζε τη διεθνή κοινότητα για οικονομικές και όχι μόνο παροχές.
Το 2015 με την εξέλιξη των συγκρούσεων στο ίδιο μέτωπο, η Τουρκία αντιλήφθηκε ότι, οι προσφυγικές ροές αν συνδυαστούν και με διακίνηση ανεξέλεγκτου αριθμού μουσουλμάνων λαθρομεταναστών από τις αφρικανικές και όχι μόνο χώρες, θα τις έδινε ένα ισχυρό όπλο «να επιτεθεί» και να εκβιάζει όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη.
Έτσι, από την άνοιξη του 2015 υιοθετεί το «δόγμα της εκμετάλλευσης των ανθρώπινων μαζών» και υπό τη καθοδήγηση του Υπουργείου Εξωτερικών ο αποκλειστικός διακινητής η τουρκική Στρατοχωροφυλακή (Türk Jandarması) άρχισε τη «προσβολή» των νησιών μας με το «νέο όπλο από ανθρώπινες βόμβες» θα λέγαμε κάτι σαν κατευθυνόμενα βλήματα που είναι οι εκατοντάδες βάρκες φορτωμένες με άοπλους αλλά «μάχιμους τυχοδιώκτες» εκμεταλλευόμενη ένα κενό που αφήνει το διεθνές δίκαιο σχετικά με τη νομική υπόσταση και διακίνηση των προσφύγων και μεταναστών.
Η Ελλάδα προ της αναμενόμενης «επίθεσης» από τη Τουρκία και την έναρξη των αποβάσεων (η κυβέρνηση γνώριζε ήδη ότι, περίπου 2 εκ. λαθρομετανάστες κατευθύνονται στα απέναντι μικρασιατικά παράλια) ως μέτρο διαφύλαξης της χώρας δήλωσε, «δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία !!) με αυτή δε την «υποταγή» φαίνεται να κέρδισε και τις εκλογές του Σεπτέμβρη 2015!!.
Από το καλοκαίρι του 2015 τα νησιά του Αν. Αιγαίου μέχρι και σήμερα, ταυτόχρονα με τον Έβρο δέχονται μια μεθοδευμένη παραβίαση όλων των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Οι «αμειβόμενες και καθοδηγούμενες από την Τουρκία ορδές λαθρομεταναστών» φαντάζουν «σαν κοπάδι από αγελάδες» τις οποίες ο κακός ιδιοκτήτης τις κατευθύνει στο χωράφι του γείτονα με σκοπό να τον τρομοκρατήσει ή να καταστρέψει τις σοδειές του.
Η εφαρμογή αυτής της μορφής πολέμου μέχρι στιγμής, στέφεται από απόλυτη επιτυχία καθόσον η Τουρκία πέτυχε τους βασικούς της στόχους στις Ψυχολογικές Επιχειρήσεις, ήτοι:
- Διέσπασε την κοινωνική μας συνοχή (κάτοικοι εναντίων μεταναστών και κάτοικοι εναντίον κατοίκων που χρηματίζονται ή επωφελούνται).
- Κατάφερε, τη διεθνή δυσφήμηση, την οικονομική μας καταστροφή και σχεδόν τη μηδενική μας ανάπτυξη.
- Αλλοίωσε τον τουριστικό μας προορισμό και τη πολιτιστική μας ταυτότητα.
- Καλλιεργεί την ηττοπάθεια και τη θέληση για αντίσταση του λαού μας.
- Μας κρατά όμηρους του φόβου, ότι μπορεί να μας «πνίξει» με 4,5 ακόμη εκατομμύρια «βόμβες» από λαθρομετανάστες και τέλος.
- Μας προδιαγράφει, ένα αβεβαιότητα περιβάλλον για το αύριο.
Κυρίες και Κύριοι, για όσους δεν το κατάλαβαν, βρισκόμαστε σε πραγματικό πόλεμο με τη Τουρκία. Δεν το λέω για να φοβίσω, κατανοώ τα μέγιστα τον ανθρωπιστικό χαρακτήρα του προσφυγικού προβλήματος, αλλά κάνω μια ύστατη προσπάθεια για να αφυπνίσω.
Οι έποικοι «καταλαμβάνουν» έδαφος, το Σύνταγμά μας παραβιάζεται, η νεολαία μας εγκαταλείπει τη χώρα, και η πολιτεία χωρίς αντοχές φαίνεται να περιμένει το μοιραίο..
Ερώτημα και τώρα τι κάνουμε;
Όταν η Κυβέρνηση, τα κόμματα και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αδυνατούν να πάρουν Αποφάσεις που να εξασφαλίζουν τα συμφέροντα, την ανεξαρτησία και την ελευθερία της χώρας τότε η μόνη λύση είναι η αφύπνιση του Ελληνικού λαού και η εφαρμογή του Συντάγματος. Άλλωστε «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.» Άρθρο 120/παργ. 4
Λευτέρης Α. Παπαϊωάννου
Υποστράτηγος ε.α
Σύμβουλος Στρατηγικού Σχεδιασμού
Επικοινωνίας και Διαχείρισης Κρίσεων
