«Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι ένα μυθικό βουνό. Ότι είναι κάτι σαν την… Ατλαντίδα»
Το ότι ο Όλυμπος είναι πραγματικό βουνό και όχι δημιούργημα της φαντασίας φαίνεται πως δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στο εξωτερικό, όχι τουλάχιστον όσο νομίζουμε ή θέλουμε να πιστεύουμε εμείς οι Έλληνες!
Για τη δική της εμπειρία στο θέμα αυτό μίλησε στο περιοδικό free press «Πρακτορείο» και τον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, «Πρακτορείο 104,9 FM», η Αθηνά Κρικέλη, μια Ελληνίδα δημοσιογράφος και σκηνοθέτιδα, που τα τελευταία 25 χρόνια ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη κι εδώ και μια τριετία έχει θέσει ως στόχο ζωής την ανάδειξη και προβολή του μυθικού βουνού.
Μέχρι τώρα η Αθηνά και οι συνεργάτες της στον αμερικανικό οργανισμό παραγωγών «Ellopia Films USA», ολοκλήρωσαν πέντε ντοκιμαντέρ, πέντε τεκμηριογραφήματα με θέμα τον Όλυμπο. Κάποια εξ αυτών είναι ήδη πολυβραβευμένα! Μάλιστα το Σάββατο 12 Μαρτίου οργανώθηκε μια γιορτή σε ξενοδοχείο της Πλάκας Λιτοχώρου στην Πιερία, με αφορμή την απόκτηση 13 χρυσών αγαλματιδίων για τα τρία πρώτα ντοκιμαντέρ της σειράς «Mt. Olympus the Series».
Το πέμπτο ντοκιμαντέρ ολοκληρώθηκε αυτές τις ημέρες και ονομάζεται: «Macedonia the official gate to Mount Olympus», δηλαδή «Μακεδονία, η επίσημη πύλη του Ολύμπου». «Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε συνολικά 12 ντοκιμαντέρ, όσοι και οι θεοί του Ολύμπου. Στις αρχές Ιουλίου ξεκινούν τα γυρίσματα του έκτου ντοκιμαντέρ το οποίο ονομάζεται «My Olympus» (Ο δικός μου Όλυμπος)» λέει η Αθηνά.
«Πράγματι εδώ και τρία χρόνια προσπαθούμε να προβάλλουμε τον Όλυμπο διεθνώς, ή όπως λέει ο συν-σκηνοθέτης μας, Δημήτρης Ζησόπουλος, να επανατοποθετήσουμε τον Όλυμπο εκεί που του ανήκει» σημειώνει η Αθηνά και περιγράφει στο «Πρακτορείο» το πώς ξεκίνησαν όλα…
Όλυμπος, όπως λέμε Ατλαντίδα
«Επειδή ζω πολλά χρόνια στην Αμερική και επειδή συνεργάζομαι και με το National Geographic και έχω ταξιδέψει πολύ, σε όλο τον πλανήτη, έχω αντιληφθεί ότι ο Όλυμπος γενικώς είναι ένα πολύ αμφιλεγόμενο θέμα, γύρω από το οποίο υπάρχει ένα… σύννεφο. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι ένα μυθικό βουνό που δεν υπάρχει. Ότι είναι κάτι σαν την… Ατλαντίδα. Προβάλλοντας ένα πρώτο μικρό ντοκιμαντέρ για τον Όλυμπο, αρχικά σε κοινό στη Νέα Υόρκη και στη συνέχεια σε κάποια πανεπιστήμια της Αμερικής, συνειδητοποίησα ότι η αντίδραση ήταν παντού η ίδια: Μα υπάρχει ο Όλυμπος; Δεν είναι μυθικό βουνό; […]
Στην αρχή θύμωσα με τους… αδιάβαστους Αμερικανούς. Μέτρησα όμως 500 προβατάκια για να μου φύγει ο θυμός και σκεπτόμενη πως δεν μπορεί να είμαι μόνο εγώ σωστή και όλοι οι άλλοι να κάνουν λάθος, μπήκαν στο Διαδίκτυο και έψαξα να βρω πληροφορίες για τον Όλυμπο, στα αγγλικά. Δεν υπήρχε τίποτα το ιδιαίτερο. Βρήκα κάποια video games, κάτι χολιγουντιανές ταινίες, κάποια επεισόδια της Ζάνα κ.α. Εκ των πραγμάτων κάθε άνθρωπος στην άλλη άκρη της γης, βλέποντας αυτά πιστεύει όντως ότι δεν υπάρχει ο Όλυμπος και ότι είναι μόνο ένας μύθος όπως είναι οι αρχαίοι θεοί», επισημαίνει η Αθηνά Κρικέλη.
«Η ευθύνη είναι καθαρά δική μας»
«Να σας πω κι αυτό: Γύρισα πίσω είκοσι χρόνια, στα διαφημιστικά του ΕΟΤ. Αυτά που μας έστελναν έξω για να προμοτάρουν την Ελλάδα μας. Ε, σε κανένα δεν υπήρχε ο Όλυμπος! Υπήρχαν μόνο κάποια φευγαλέα πλάνα (των 10 καρέ), χωρίς να μένει σε κανέναν ότι αυτό είναι ο Όλυμπος. Και αναρωτιέμαι: Είναι δυνατόν τα ονόματα Μέγας Αλέξανδρος και Όλυμπος που είναι τα πιο αναγνωρίσιμα ονόματα στον πλανήτη να μην τα αξιοποιούμε εμείς; Δεν χρειάζεται να διαθέσεις χρήματα γι’ αυτό το πράγμα.
Λες Όλυμπος και ο άλλος τον τοποθετεί αμέσως στην Ελλάδα, ακόμη κι αν δεν ξέρει καν που είναι η Ελλάδα. Τι πιο απλό από το να προβάλεις τον Όλυμπο; (…) Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε και δημιουργήσαμε μια ομάδα με ταλαντούχα παιδιά, Έλληνες από την Ελλάδα, την Κύπρο και την Αμερική, που πιστεύουν στο ίδιο όραμα. Είμαστε συνειδητοποιημένοι ότι δεν θα κάνουμε λεφτά από αυτό, ότι δεν θα πάρουμε κονδύλια, ότι δεν θα μας βοηθήσει κάποιος εθνικός φορέας, όμως δεν μας νοιάζει… Για εμάς είναι ένα στοίχημα.
Δεν μας ενδιαφέρει αν μας ξέρει κάποιος στη Ελλάδα ή αν θα μας δείξει κάποιο ελληνικό κανάλι. Μας ενδιαφέρει να δούνε την Ελλάδα οι μη Έλληνες, αυτοί που ζουν εκτός ελληνικών συνόρων. Γι’ αυτό και όλα τα ντοκιμαντέρ γίνονται στην αγγλική γλώσσα με ελληνικούς υπότιτλους. Έχουμε πάρει σβάρνα όλα τα φεστιβάλ. Έχουμε τιμηθεί με παγκόσμιες πρωτιές. Από την Κορέα μέχρι τον Καναδά και από την Αυστραλία μέχρι την Αμερική, με πολύ σημαντικά βραβεία» προσθέτει.
Το Όσκαρ μπορεί να περιμένει;
Οικονομικοί λόγοι κρατούν την Αθηνά έξω από τη λίστα των υποψηφιοτήτων για ένα Όσκαρ. Όπως η ίδια εξηγεί, ενώ ο φάκελος για το ντοκιμαντέρ «Mount Olympus the creation» πληροί όλες τις προϋποθέσεις να είναι υποψήφιο για Όσκαρ δεν «κλείνει», γιατί το ντοκιμαντέρ πρέπει να προβληθεί μια εβδομάδα στη Νέα Υόρκη και μία στο Λος Άντζελες. Αυτό είναι μέσα στα κριτήρια. «Αυτό λοιπόν κοστίζει γύρω στις 20.000 δολάρια, που δυστυχώς δεν έχουμε, αλλά ούτε βρίσκεται και κάποιος να μας τα διαθέσει, έστω και ως δάνειο. Σκεφτείτε πως και μόνο να φτάσει το ντοκιμαντέρ στα Όσκαρ, ακόμη και να μην διακριθεί, αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό» προσθέτει. Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ έχει σαρώσει τις διακρίσεις:
Πήρε εφτά παγκόσμια χρυσά βραβεία, και ήταν προτεινόμενο και για ΕΜΙ, ενώ ο Γιώργος Χατζής από τους «Άγαμους Θύτες», που έγραψε τη μουσική, πήρε το 2ο βραβείο στα global music awards. Η δε φωνή που αφηγείται είναι του Ντέιβιντ Ουάσιγκτον, που αποτελεί την επίσημη φωνή του «National Geographic».
Σεμινάρια
«Αποφασίσαμε, μιας και θα είμαστε εδώ μέχρι τον Οκτώβριο, να λειτουργήσουμε κάποια Work Shops (εργαστήρια) σκηνοθεσίας – δημοσιογραφίας, ώστε κάποιοι νέοι που ενδιαφέρονται να μάθουν πως μπορούν να ξεκινήσουν, να μάθουν τι είναι σενάριο, να τραβήξουν κάποια πλάνα, να κάνουν μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Κι όλα αυτά εντελώς δωρεάν. Τα παιδιά μπορούν να έρθουν με τους γονείς τους. Μπορούν να φέρουν και τις κάμερές τους κι αν δεν έχουν θα τους δώσουμε εμείς. Θέλουμε να εντάξουμε στο πρόγραμμα και μία ανάβαση με τα παιδιά, έστω μέχρι το φαράγγι του Ενιπέα.
Ξέρετε Όλυμπος δεν σημαίνει μόνο το να φτάσεις στην κορυφή του. Κάθε βήμα που κάνεις στο μυθικό βουνό, είναι και μια κορυφή για τον καθένα. Και μέχρι το φαράγγι του Ενιπέα να φτάσεις ή να περπατήσεις στο Λιτόχωρο, είναι μια επαφή με τον δικό σου Όλυμπο».
