Σημαντικά και ενδιαφέροντα στοιχεία παρουσίασε στο πρόσφατο Γ’ Διεθνές Διεπιστημονικό Συμπόσιο με θέμα: «Η Περιφέρεια του Μυκηναϊκού Κόσμου: Πρόσφατα ευρήματα και πορίσματα της έρευνας» για τον χώρο τελετών-ιερό της Υστεροελλαδικής περιόδου (γνωστή ως μυκηναϊκή περίοδος) στη θέση «Παλιάμπελα» στο Δ. Δ. Λεονταρίου του δήμου Σοφάδων, η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Καρδίτσας Μαρία Βαϊοπούλου.
Η ανασκαφική έρευνα, όπως ανέφερε η Μαρία Βαϊοπούλου στο συμπόσιο, που πραγματοποιήθηκε στη Λαμία και το συνδιοργάνωσαν η Εφορεία Αρχαιοτήτων Φθιώτιδας και Ευρυτανίας και ο δήμος Λαμιέων στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου, πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του έργου «Ύδρευση ανατολικού τμήματος Ν. Καρδίτσας από τη λίμνη Σμοκόβου».
Η θέση βρίσκεται 1,5 χλμ βόρεια του δημοτικού διαμερίσματος Λεονταρίου του δήμου Σοφάδων της Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας σε υψόμετρο 142μ.
Η εξερευνηθείσα θέση βρίσκεται στις παρυφές μιας χαμηλής μαγούλας. Αναπτύσσοντας το παραπάνω θέμα στο συμπόσιο η αρχαιολόγος ανέφερε, πως εντυπωσιακός είναι ο αριθμός των μαγειρικών σκευών, ενώ μιλώντας για τα ταφικά έθιμα, η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Καρδίτσας, σημείωσε, ότι ο μεγάλος αριθμός μαγειρικών σκευών, καθώς και οι σχάρες και οι δίσκοι ψησίματος σε συνδυασμό με τα τμήματα καμένου πηλού και τις καύσεις καθώς και τα οστά ζώων οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το νεκρικό γεύμα όχι μόνο καταναλωνόταν στον χώρο αλλά και παρασκευαζόταν κατά χώραν.
Τα οστά των ζώων δεν εξετάσθηκαν ακόμη από ζωοαρχαιολόγο οπότε, διευκρίνισε η ίδια, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε με βεβαιότητα ότι σφαγιάζονταν στον χώρο εν είδει θυσίας.
Στο τέλος του γεύματος, συμπλήρωσε επίσης, φαίνεται να έσπαγαν τα σκεύη που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του γεύματος και να σφράγιζαν τον χώρο με λίθους. Καθόσον οι λίθοι δεν ήταν επιμελώς τοποθετημένοι είναι πολύ πιθανόν ο καθένας από τους συνδαιτυμόνες να έριχνε από έναν ή περισσότερους λίθους.
Όπως διαπιστώνεται από τον καλύτερα διατηρημένο λιθοσωρό, διευκρίνισε στη συνέχεια, ο ίδιος χώρος χρησιμοποιείτο περισσότερες φορές. Είναι πολύ πιθανόν ότι η κάθε οικογένεια, με την ευρύτερη πάντα έννοια του όρου είχε τον δικό της χώρο τελετών, δεν παραλείπει η αρχαιολόγος, να τονίσει.
Στον χώρο σε μικρή απόσταση από τον μεγάλο λιθοσωρό, εντοπίστηκε και μια ταφή μικρού σκύλου. Οι ταφές σκύλων κατά τη μυκηναϊκή περίοδο μπορούν να ερμηνευτούν και σαν κτερίσματα. Ο σκελετός, του οποίου είχε διατηρηθεί σε καλή σχετικά κατάσταση αν και το κρανίο και η κάτω σιαγόνα είχαν μετατοπιστεί από την αρχική τους θέση. Τα όρια του λάκκου που ανοίχθηκε για την τοποθέτηση του ζώου ήταν δυσδιάκριτα.
Συμπερασματικά, σύμφωνα με την ίδια τα αρχαιολογικά ευρήματα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για χώρο ο οποίος συνδέεται με ταφικές τελετές. Τέλος μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Καρδίτσας Μαρία Βαϊοπούλου, δήλωσε πως η ανασκαφική έρευνα δυστυχώς δεν πρόκειται να συνεχισθεί καθόσον είχε καθαρά σωστικό χαρακτήρα.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
