Αποκάλυψη: Ο Ρέστης, το σκάνδαλο της FBB Bank και το «εξαφανισμένο» πόρισμα Νικολούδη

Η δικαστική περιπέτεια ξεκίνησε όταν ο εφοπλιστής είχε προφυλακιστεί τον Ιούλιο του 2013 μετά από την αποκάλυψη από την Αρχή για το Ξέπλυμα Χρήματος ότι χρήματα από δάνειο 5,8 εκατ. ευρώ που είχε χορηγήσει η First Business Bank (FBB Bank), τράπεζα ιδιοκτησίας του, μέσα από μια σειρά κινήσεων είχαν καταλήξει σε λογαριασμούς που σχετίζονταν με τον ίδιο.

Δύο μήνες πριν, το Μάιο του 2013, η First Business Bank είχε διαχωριστεί σε «καλή» και «κακή» τράπεζα με την πρώτη να περνάει στην Εθνική Τράπεζα. Το δάνειο των 5,8 εκατ. ευρώ ανήκε στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ύψους 200 εκατ. ευρώ της FBB, που παρέμειναν στη λεγόμενη «κακή» τράπεζα κατά τη διαδικασία απορρόφησης της «καλής» από την Εθνική. Το δάνειο αυτό όπως και τα υπόλοιπα μη εξυπηρετούμενα δάνεια της FBB το κάλυψε το Ελληνικό Δημόσιο μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Για αυτό και η δίωξη για υπεξαίρεση έγινε με βάση τον νόμο περί καταχραστών του Δημοσίου.

Ο Ρέστης αποφυλακίσθηκε το Δεκέμβριο του 2013, ωστόσο οι έρευνες της Τράπεζας της Ελλάδος και της Αρχής για το Ξέπλυμα Χρήματος για τα πεπραγμένα του συνεχίστηκαν και το 2014 και έφεραν στην επιφάνεια πλήθος άλλων κατηγοριών για τις οποίες και δικάζεται ως κατηγορούμενος ο εφοπλιστής.

Συγκεκριμένα, το κατηγορητήριο σε βάρος του Βίκτωρα Ρέστη βασίσθηκε σε τρεις έρευνες:

Σε πόρισμα που διενήργησε η Τράπεζα της Ελλάδος μετά από ειδικό έλεγχο του δανειακού χαρτοφυλακίου της FBB Bank το Μάρτιο του 2014 και σε πόρισματα που εξέδωσε η Αρχή για το Ξέπλυμα Χρήματος τον Ιούνιο του 2015 και το Μάιο του 2014.

Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι πως στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων έχει δοθεί μεγάλο βάρος στο πόρισμα της Τράπεζας της Ελλάδος, αλλά δεν έχει αναφερθεί – σαν να μην περιλαμβάνεται στη δικογραφία- το πόρισμα της Αρχής για το Ξέπλυμα Χρήματος του Μαΐου 2014 (η οποία παρήγγειλε το πόρισμα της ΤτΕ) που αποκάλυψε τις ροές του χρήματος και τεκμηρίωσε τόσο την υπεξαίρεση σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου όσο και τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα.

Σύμφωνα με νομικούς κύκλους ο Εισαγγελέας της έδρας θα έπρεπε να είχε κάνει ήδη επίκληση του από τις 27-05-2014 πορίσματος της Αρχής που βρίσκεται στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών και είναι καταπέλτης για τα πεπραγμένα του εφοπλιστή. Άλλωστε στο πόρισμα αυτό έχει βασιστεί το υπ’ αριθμ. 347/2017 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθήνας για την FBB Bank και στη βάση του πορίσματος αυτού παραμένουν δεσμευμένα τα τελευταία τέσσερα χρόνια σημαντικά περιουσιακά στοιχεία του Βίκτωρα Ρέστη ( π.χ. ακίνητο στη Βουλιαγμένη), κάτι που έχει γίνει προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα του Ελληνικού Δημοσίου.

Το πόρισμα της Αρχής για το Ξέπλυμα μαύρου χρήματος

To Newsbomb.gr φέρνει στο φως το σχετικό πόρισμα που είχε σταλεί το Μάιο του 2014 στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών και το οποίο φέρει την υπογραφή του τότε επικεφαλής της Αρχής για το Ξέπλυμα Χρήματος Παναγιώτη Νικολούδη.

«ΠΟΡΙΣΜΑ

I. ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Η ΤτΕ μετά από σχετικό αίτημά μας προέβη σε ειδικό έλεγχο του Δανειακού Χαρτοφυλακίου της πρώην Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας FBB, τα αποτελέσματα του οποίου εκτίθενται στην από Μάρτιο του 2014 Έκθεση (Συν. 1).

II. Η από μέρους μας ποινική αξιολόγηση των ευρημάτων της έκθεσης περιορίζεται στις περιπτώσεις που ειδικά και συγκεκριμένα αναφέρεται παρακάτω και στις οποίες οι πιστούχοι έχουν σχέση με τον Βίκτωρα Ρέστη ή με εταιρείες συμφερόντων του και μάλιστα μόνο εκείνες στις οποίες οι οφειλές παραμένουν απλήρωτες. Αντιθέτως δεν θα μας απασχολήσουν εκείνες οι περιπτώσεις όπου παρά τις πλημμέλειες που διαπιστώνονται στη χορήγηση των δανείων, αυτά τελικώς πληρώθηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. (π.χ. AAM HOLDINGS, LEMEREX LIMITED, κ.λ.π) 

III. ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

Η Τράπεζα FBB ανήκε, κατά ένα μεγάλο ποσοστό, στον Βίκτωρα Ρέστη και σε μέλη της οικογένειας του, ταυτόχρονα όμως, σε επίσης μεγάλο ποσοστό, ανήκε και στους λοιπούς μετόχους, μεταξύ των οποίων η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ. (βλ. το από 2-4-2014 έγγραφο της ΤτΕ, από το οποίο προκύπτει η εξέλιξη της μετοχικής διάθρωσης της FBB από 31-2-2008 και εντεύθεν). Κατά συνέπεια οι υπεύθυνοι (μέλη ΔΣ, μέλη Επιτροπών Χορηγήσεων κ.λ.π.) διαχειρίζονταν «Ξένη περιουσία» και οσάκις συνέπιπτε να είναι και μέτοχοι (π.χ. Β. Ρέστης) «εν μέρει ξένη περιουσία» και ως εκ τούτου ήταν δυνατό να τελέσουν είτε το αδίκημα της Υπεξαίρεσης και συνέργειας σε υπεξαίρεση, είτε αυτό της Απιστίας και συνέργειας σε απιστία, σε βάρος της περιουσίας της Τράπεζας.
Στις περιπτώσεις που χορηγούνται δάνεια για αγορά πλοίων και δη μεταχειρισμένων πλοίων, η ύπαρξη έκθεσης εκτίμησης της εμπορικής αξίας του πλοίου κατά το χρόνο που πραγματοποιείται η χρηματοδότηση, αποτελεί πάγια τραπεζική τακτική, προβλέπεται από τις οδηγίες της Τράπεζας της Ελλάδος και είναι το ελάχιστο προαπαιτούμενο για την ύπαρξη σωστής διαχείρισης της περιουσίας της Τράπεζας από την οποία χορηγείται το δάνειο.

Η σημασία της ύπαρξης μιας τέτοιας έκθεσης εκτίμησης θα εξηγηθεί εκτενέστερα παρακάτω. Εδώ επισημαίνεται απλώς ότι οι ελεγκτές της Τράπεζας της Ελλάδος, οι οποίοι διενέργησαν το σχετικό έλεγχο και συνέταξαν τη σχετική έκθεση ζήτησαν ειδικώς να τους επιδειχθούν τέτοιες εκθέσεις εκτίμησης της αξίας των πλοίων σε όλες τις ελεγχόμενες περιπτώσεις δανείων και τέτοιες εκθέσεις δεν υπήρχαν. (βλ. σχετικές επισημάνσεις στην έκθεση). 

Κατά συνέπεια, εάν τυχόν εμφανιστούν εκ των υστέρων, θα πρέπει να ελεγχθεί η εγκυρότητά τους.

Τονίζεται ακόμη ότι ουδόλως ενδιαφέρει και ουδεμία αξία μπορεί να έχει η τυχόν ύπαρξη έκθεσης εκτίμησης της αξίας του πλοίου η οποία έχει συνταχθεί σε χρόνο προγενέστερο του δανείου και αφορά προηγούμενη σύμβαση μεταξύ του πωλητή και του αγοραστή του πλοίου και στη συνέχεια δανειολήπτη. Τέτοιου είδους εκτίμηση έγινε ερήμην της Τράπεζας που στη συνέχεια έδωσε το δάνειο. Εξ άλλου ο αγοραστής και εν συνεχεία δανειολήπτης δεν είχε ιδιαίτερο λόγο να ζητά πραγματική και αληθινή έκθεση και ήταν δυνατό και πιθανό να αναφέρεται οποιοδήποτε τίμημα αγοραπωλησίας σε συμπαιγνία πωλητή-αγοραστή.

Με άλλη διατύπωση και εφ’ όσον υπήρχε προσχεδιασμένη λήψη δανείου από την τράπεζα ο «αγοραστής» θα ήταν μόνο αγοραστής (buyer), αλλά όχι και πληρωτής (payer). Στην ουσία πληρωτής θα ήταν η Τράπεζα.

IV. ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ

ADVENTURE NINE & ADVENTURE TWELVE

Οι ως άνω εταιρίες περιλαμβάνονταν στον Όμιλο Ίωνα Βαρουξάκη και χρηματοδοτήθηκαν αρχικά στις 2-4-2008 με επταετές μακροπρόθεσμο δάνειο ύψους 26.250.000 $ με σκοπό την αγορά του 70% του πλοίου FREE IMPALA (φορτηγό ξηρού φορτίου, κατασκευής 1997).

Το δάνειο δόθηκε προκειμένου η εταιρία ADVENTURE NINE να αγοράσει το παραπάνω πλοίο από την εταιρία STELLA SHIPPING, συμφερόντων οικογένειας Ρέστη. Δεν υπήρξε εκτίμηση της εμπορικής αξίας του πλοίου κατά τον χρόνο παροχής του δανείου.

Αντιθέτως έγινε επίκληση μιας εκτίμησης που προέκυπτε από την προηγούμενη του χρόνου του δανείου σύμβαση αγοραπωλησίας μεταξύ της πωλήτριας STELLA SHIPPING (συμφερόντων Β. Ρέστη) και της αγοράστριας, μητρικής της ADVENTURE NINE εταιρίας FREESEAS (συμφερόντων Βαρουξάκη και Ρέστη).

Στις 16-12-2009 εκταμιεύθηκε νέο επταετές δάνειο ύψους 27.750.000 $ με σκοπό: α) την αποπληρωμή του προηγούμενου δανείου και β) την παροχή ρευστότητας ύψους 6.000.000 $ στις δύο προαναφερθείσες εταιρίες του ομίλου Βαρουξάκη. Για το νέο αυτό δάνειο και δεδομένου ότι η αξία του πλοίου «FREE IMPALA» είχε ήδη απομειωθεί ενεγράφη υποθήκη σε ένα ακόμα πλοίο, του ομίλου Βαρουξάκη, με το όνομα «FREE NEPTUNE».

Στις 13-11-2013 η αξία και των δύο πλοίων, ως scrap πλέον, υπολογίζεται στα 7.500.000 $ περίπου, ενώ υπάρχουν και τα έξοδα της ασφαλιστικής κάλυψης που βαρύνουν κατά το μεγαλύτερο μέρος την Εθνική Τράπεζα, ειδική διάδοχο της FBB.

Το δανειακό υπόλοιπο ανερχόταν, στις 15-1-2014 σε 25.744.603 $ και είχε καταστεί ληξιπρόθεσμο ποσό 10.044.603 $ (βλ. λεπτομέρειες στην έκθεση). 

Η έλλειψη της τόσο απαραίτητης, τυπικά και ουσιαστικά, αντικειμενικής έκθεσης της αξίας των πλοίων που δόθηκαν ως διασφάλιση των δανείων καθιστά δύσκολη τη διαπίστωση σχετικά με το εάν εξ αρχής τα πλοία αυτά δεν είχαν αξία ικανή να καλύψει το ύψος των δανείων ή είχαν κάποια αξία η οποία όμως στη συνέχεια κατρακύλησε.

Εκείνο όμως που μπορεί να διατυπωθεί ως βέβαιο συμπέρασμα είναι ότι και στη μια και στην άλλη περίπτωση οι υπεύθυνοι της τράπεζας FBB, παρά πάσα έννοια χρηστής διαχείρισης, εν γνώσει τους έβλαψαν την περιουσία της ως άνω Τράπεζας είτε γιατί έδωσαν δάνεια δεχόμενοι ως εγγύηση «σαπιοκάραβα» που η αξία τους δεν παρείχε καμία διασφάλιση είτε γιατί δέχθηκαν εγγυήσεις επί δύο αγνώστου αξίας πλοίων και στη συνέχεια παρά το ότι έβλεπαν την αξία αυτή να κατρακυλά δεν έκαναν κάτι προς διασφάλιση της περιουσίας της Τράπεζας. Το αντίθετο και εντελώς παράλογο μάλιστα, μείωναν το ποσοστό κάλυψης από 130 % σε 100 %.

Η σε βάρος της περιουσίας της FBB παράνομη δράση αναπτύχθηκε σε δύο φάσεις – τμήματα ενός συνολικού σχεδιασμού.

Στην πρώτη φάση, που αρχίζει με την παροχή του δανείου (2-4-2008) και ολοκληρώνεται με την παροχή του δεύτερου δανείου, με το οποίο αποπληρώνεται το πρώτο (16-12-2009), ο Β. Ρέστης αποκόμισε 26.500.000 $, διαθέτοντας το αγνώστου αξίας πλοίο «FREE IMPALA», το οποίο στις 13-11-2013 είχε αξία 2.200.000 $.

Στη δεύτερη φάση που αρχίζει την 16-12-2009 με την παροχή του νέου επταετούς δανείου 27.750.000 $ και συνεχίζεται, συνέβησαν τα εξής: Από το δεύτερο δάνειο πληρώθηκε το υπόλοιπο του πρώτου δανείου και συγκεκριμένα 21.750.000 $ και δόθηκαν 6.000.000 $ ως παροχή ρευστότητας των εταιριών του Ι. Βαρουξάκη. Επιπλέον στον Ι. Βαρουξάκη περιήλθε το πλοίο «FREE IMPALA». Από την πλευρά του Ι. Βαρουξάκη δόθηκε ως εγγύηση το πλοίο «FREE NEPTUNE».

Όπως έχει ήδη προαναφερθεί, στις 13-11-2013, η εκτιμώμενη αξία του πλοίου «FREE NEPTUNE» ήταν 5.500.000 $ (7.000.000 $-1.500.000 $), ενώ του «FREE IMPALA» 2.200.000 $. Δηλαδή ο Ι. Βαρουξάκης είχε όφελος 6.000.000 $ (ρευστό) συν (+) 2.200.000 $ (αξία του FREE IMPALA) μείον (-) 5.500.000 $ (αξία του FREE NEPTUNE) ίσον (=) 2.700.000 $. Αντίστοιχα από την όλη διαδικασία των δύο δανείων η τράπεζα έδωσε 26.500.000 $ συν (+) 6.000.000 $ ίσον (=) 32.500.000 $ και έχει ως αντιστάθμισμα τη σημερινή αξία των δύο πλοίων, περίπου 7.500.000 $, άρα υπέστη καθαρά περιουσιακή ζημία περίπου 25.000.000 $ και βέβαια βαρύνεται και με τα ασφάλιστρα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Από τα προεκτεθέντα προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής των υπευθύνων της Τράπεζας FBB για αδικήματα της σε βαθμό κακουργήματος Απιστίας σε βάρος της περιουσίας της Τράπεζας και της συνέργειας στην παραπάνω πράξη εκ μέρους των παρανόμως ωφεληθέντων Βίκτωρα Ρέστη και Ίωνα Βαρουξάκη.

Το εγκληματικό προϊόν που αποκόμισαν οι δύο τελευταίοι, όπως ειδικότερα προσδιορίζεται παραπάνω, το ανέμιξαν με άλλα νομίμως κατεχόμενα απ’ αυτούς ποσά, το διοχέτευσαν μέσω του τραπεζικού συστήματος σε διάφορους τραπεζικούς λογαριασμούς τους και το χρησιμοποίησαν στις επιχειρήσεις τους αποκρύπτοντας την αληθή προέλευση του, με σκοπό πάντοτε την νομιμοποίηση του.

Το ως άνω εγκληματικό προϊόν δεν έγινε δυνατό να εντοπισθεί και να δεσμευθεί αυτούσιο. Θα πρέπει επομένως να δεσμευθεί αντίστοιχης αξίας νόμιμη περιουσία τους, σύμφωνα με το αρθρ. 46 του Ν. 3691/2008, αφού κρίνεται πως υπάρχει επείγουσα ανάγκη προς τούτο.
Δανειοδότηση της εταιρίας HARPER TRANSPORTATION Co.
Δανειοδότηση της εταιρίας IONIAN MARITAME
Δανειοδότηση της εταιρίας STRALIA MARITAME

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Οι παραπάνω (2,3,4)περιπτώσεις δανειοδοτήσεων έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό το ότι τα δάνεια δόθηκαν προκειμένου οι νέοι πιστούχοι να αγοράσουν σε πλειστηριασμό πλοία για τα οποία είχαν προηγουμένως δοθεί δάνεια σε άλλους πιστούχους (αντιστοίχως, Όμιλος Ζολώτα, Όμιλος Γυφτάκη, Μ. Ιωαννίδης) οι οποίοι δεν τα πλήρωσαν.

Επισημαίνεται ότι η συνημμένη έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος, αποκαλύπτει και εξετάζει μόνο την κορυφή του παγόβουνου, δηλαδή τις τελευταίες δανειοδοτήσεις (προς HARPER, IONIAN, STRALIA) και ουδόλως ερεύνησε τις προηγηθείσες δανειοδοτήσεις το νόμιμο των χορηγήσεων και την εξέλιξη των δανείων που κατέληξαν στους πλειστηριασμούς.

Ένα δεύτερο κοινό χαρακτηριστικό είναι ότι τα δάνεια για τις αγορές από πλειστηριασμό δόθηκαν χωρίς να υπάρχουν εκθέσεις εκτίμησης της εμπορικής αξίας των πλοίων που εκπλειστηριάζονταν.
Ένα τρίτο κοινό χαρακτηριστικό είναι ότι και στις τρείς περιπτώσεις τα δάνεια ήταν μακροπρόθεσμα και κυρίως προβλεπόταν αποπληρωμή του μεγαλύτερου μέρους τους στο τέλος (balloon payment), αντιστοίχως, τα έτη 2021, 2017 και 2019.

Η σημασία του γεγονότος αυτού είναι ότι τεκμηριώνει την εν γνώσει πρόκληση βλάβης στην περιουσία της τράπεζας. Οι υπεύθυνοι γνώριζαν την πτώση της τιμής των πλοίων ήδη από το 2009 (βλ. παραπάνω περίπτωση των πλοίων FREE IMPALA και FREE NEPTUNE) και παρά ταύτα έδωσαν δάνεια με balloon payment και μακρά προθεσμία, στη λήξη της οποίας η αξία των εγγυήσεων του δανείου (πλοία) θα είχε πλήρως απομειωθεί.

Παρά τις παραπάνω διαπιστώσεις δεν κρίνεται σκόπιμος παραπέρα από μέρους μας ενέργειες που θα αφορούσαν το εγκληματικό προϊόν και την τύχη του, αφού με τα μέχρι τώρα στοιχεία δεν είναι εφικτός ο προσδιορισμός του συνολικού ύψους της βλάβης της Τράπεζας και αντίστοιχα του συνολικού εγκληματικού προϊόντος.

Για να υπάρξει συνολικός προσδιορισμός θα πρέπει να ελεγχθούν και τα πριν από τους πλειστηριασμούς δάνεια και ακόμη να διαπιστωθεί αν τα επίμαχα (για αγορά σε πλειστηριασμό) δάνεια θα πρέπει να θεωρηθούν απλήρωτα, αφού τυπικά ο χρόνος λήξης τους δεν έχει επέλθει ακόμη.

Οι σχετικές διατάξεις δέσμευσης συναποστέλλονται.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ε. ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΣ

ΑΝΤΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ».

Το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών

Στα ευρήματα της Αρχής για το Ξέπλυμα βασίσθηκε και το υπ’ αριθμ. 347/2017 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθήνας, το οποίο εστιάζει στις ευθύνες που είχαν είτε τα μέλη του ΔΣ της τράπεζας, είτε τα μέλη της Επιτροπής Χορήγησης Δανείων της FBB για τα επισφαλή ναυτιλιακά δάνεια ύψους περίπου 60 εκατ. δολαρίων που χορήγησαν στους δύο συγκατηγορούμενούς τους Βίκτωρα Ρέστη και Ίωνα Βαρουξάκη την περίοδο 2009-2012.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το βούλευμα, τα αρμόδια όργανα της Τράπεζας της Ελλάδος είχαν επισημάνει έγκαιρα ότι η FBB, λόγω της εξειδίκευσης στους κλάδους της ναυτιλίας και του τουρισμού, εμφάνιζε υψηλό κίνδυνο με τα ανοίγματα να διαμορφώνονται διαχρονικά σε πολύ μεγάλο ποσοστό των Βασικών Ιδίων Κεφαλαίων (πάνω από 300% για τη ναυτιλία και 163% για τον τουρισμό).

Έτσι, παρά τις επιχειρούμενες αυξήσεις του μετοχικού κεφαλαίου της, η ποιότητα του χαρτοφυλακίου της τράπεζας όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αλλά παρουσίαζε συνεχή επιδείνωση, με αποτέλεσμα να της χορηγηθεί έκτακτη χρηματοδότηση από τον ELA ύψους 215 εκατ. ευρώ για την ικανοποίηση των αναγκών της σε ρευστότητα.

Παρά τις επισημάνσεις, ωστόσο, των αρμοδίων οργάνων της Τράπεζας της Ελλάδος οι υπεύθυνοι της FBB συνέχιζαν να χορηγούν δάνεια χωρίς τις απαραίτητες εξασφαλίσεις.

Για τον Βίκτωρα Ρέστη το βούλευμα επισημαίνει ότι, έχοντας την ιδιότητα του προέδρου του ΔΣ της τράπεζας, απέκρυψε από τα μέλη της Επιτροπής Χορηγήσεων Δανείων ότι τα επίδικα δάνεια χορηγή­θηκαν σε ναυτιλιακές εταιρείες, στις οποίες ήταν και αυτός μέτοχος! Έτσι, εξυπηρέτησε «ίδια συμφέροντα» σε βάρος της περιουσίας της FBB.

Να τονιστεί πως τα μέλη της τότε διοίκησης της FFB αρνούνται την ενοχή τους ισχυριζόμενα ότι οι επίδικες δανειοδοτήσεις έγιναν με σκοπό την αποφυγή της οριστικής ζημιάς στην περιουσία της τράπεζας και υπήρξαν πρόσθετες εξασφαλίσεις, όπως η ενεχυρίαση μετοχών της ιδιοκτήτριας του πλοίου εταιρείας και η πρόβλεψη καταβολής μεγαλύτερων δόσεων σε περίπτωση αυξημένης κερδοφορίας, αιτιάσεις που όμως απορρίπτονται από το περιεχόμενο του πορίσματος της Αρχής για το Ξέπλυμα Χρήματος.

Πρέπει να σημειωθεί πως ο Βίκτωρας Ρέστης καταδικάστηκε προ τριμήνου από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων σε ποινή φυλάκισης πέντε ετών για την περιβόητη υπόθεση Καρούζου με το κατηγορητήριο να αφορά ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, φοροδιαφυγή, ηθική αυτουργία σε φοροδιαφυγή και έκδοση εικονικών τιμολογίων.

ΠΗΓΗ