οι βρυξέλλες θέλουν να τερματίσουν την πρακτική της διανομής των κονδυλίων συνοχής σχεδόν αποκλειστικά με βάση το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν ανά κεφαλή, αντικαθιστώντας το με πολύ ευρύτερα κριτήρια που καλύπτουν τα πάντα, από την ανεργία των νέων, την εκπαίδευση και το περιβάλλον μέχρι τη μετανάστευση και την καινοτομία
Του Μιχάλη Γκουντή και του Ευθύμη Μαραμή
Εισαγωγή
Σύμφωνα με τους Financial Times, οι Βρυξέλλες σχεδιάζουν να μεταφέρουν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ ευρωπαϊκής χρηματοδότησης μακριά από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, διοχετεύοντας τα από χώρες όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Τσεχική Δημοκρατία σε εκείνες που, όπως υποστηρίζουν οι Βρυξέλλες, «πλήττονται σκληρά από τη χρηματοπιστωτική κρίση, όπως η Ισπανία και η Ελλάδα.»
Ο σκοπός των μεταρρυθμίσεων
Οι μεταρρυθμίσεις θα είναι ένα από τα πιο αμφισβητούμενα σημεία του σχεδίου προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2021-2027 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής , το οποίο θα παρουσιαστεί τον επόμενο μήνα και θα επισημάνει δραματικά τον επανασχεδιασμό των «πακέτων σύγκλισης» των 350 δισ. ευρώ που στοχεύει στην υποστήριξη λιγότερο αναπτυγμένων τμημάτων της ένωσης.
Οι Βρυξέλλες ισχυρίζονται, σύμφωνα πάντα με τους Financial Times, πως θέλουν να τερματίσουν την πρακτική της διανομής των κονδυλίων σύγκλισης σχεδόν αποκλειστικά με βάση το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν ανά κεφαλή, αντικαθιστώντας το με πολύ ευρύτερα κριτήρια που καλύπτουν τα πάντα, από την ανεργία των νέων, την εκπαίδευση και το περιβάλλον μέχρι τη μετανάστευση και την καινοτομία.
Οι επιδοτήσεις το μήλον της Έριδος ανάμεσα στα κράτη της Ε.Ε.
Η αναμόρφωση θα είναι ιδιαίτερα ανησυχητική για τη Βαρσοβία και τη Βουδαπέστη, δύο μεγάλες δικαιούχους των πακέτων σύγκλισης, που συγκρούστηκαν με τις Βρυξέλλες για το κράτος δικαίου και τα δημοκρατικά πρότυπα. Η Πολωνία προειδοποίησε ότι οι σκληρές συνθήκες χρηματοδότησης της Ε.Ε. που συνδέονται με τη δικαστική ανεξαρτησία θα προκαλούσαν «τεράστια προβλήματα» και θα παρεμπόδιζαν τα κυριαρχικά δικαιώματα.
Βεβαίως, είναι πραγματικά ανησυχητικό το τι θεωρεί ως «κράτος δικαίου» το ιερατείο των Βρυξελλών, καθώς στην Ελλάδα το δίκαιο και το σύνταγμα έχουν καταπατηθεί αγρίως στα χρόνια των μνημονίων, ωστόσο δεν ιδρώνει το αυτάκι των ευρωκρατών.
Ακριβείς λεπτομέρειες σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις, συνεχίζουν οι Financial Times,εξακολουθούν να αποκαλύπτονται πίσω από τα παρασκήνια. Ωστόσο, οι διπλωμάτες και οι αξιωματούχοι αναμένουν ότι το αποτέλεσμα θα είναι μια ανακατεύθυνση κεφαλαίων από την Πολωνία, την Τσεχία και τις χώρες της Βαλτικής προς τα νότια κράτη όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Ελλάδα και ορισμένες περιοχές της Γαλλίας.
«Προσπαθούν να το διορθώσουν εις βάρος μας», δήλωσε ένας πρεσβευτής στις Βρυξέλλες από ένα κράτος μέλος της Ε.Ε. που σκοπεύει να χάσει από τις μεταρρυθμίσεις. «Είναι ένας άλλος τρόπος να χάσουμε χρήματα».
Οι επιδοτήσεις αποτελούν, απ’ ότι φαίνεται, και μήλον της έριδος για τα κράτη μέλη της Ε.Ε. Δε θα ήταν υπερβολή να υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο θα εντείνει τις συγκρούσεις ανάμεσα στα κράτη μέλη και ίσως να έχουμε περισσότερες αποσχιστικές τάσεις ή μεγαλύτερη άνοδο του ευρωσκεπτικισμού. Τα συγκεκριμένα πακέτα ενίσχυσης δεν διαφέρουν από τα πακέτα σύγκλισης τα οποία έλαβε και η Ελλάδα την περίοδο 1983 και έπειτα (τα λεγόμενα και πακέτα ΜΟΠ και «Ντελόρ»).
Οι αλλαγές στους όρους κατανομής δεν θα αναπροσαρμόσουν μόνο τη γεωγραφία της χρηματοδότησης της Ε.Ε., αλλά θα δημιουργήσουν μια νέα λογική για την πολιτική ανακατανομής του πλούτου.
Η δημοσιονομική μάχη για τις μεταρρυθμίσεις θα καταστεί πιο δύσκολη από τις προγραμματισμένες περικοπές στα «πακέτα σύγκλισης», εν μέρει για να καλυφθεί το κενό χρηματοδότησης που σχετίζεται με το Brexit . Ο Günther Oettinger, αρμόδιος για τον προϋπολογισμό της Ε.Ε., δήλωσε ότι οι μειώσεις του «5 έως 10%» είναι «απαραίτητες».
Μπορούμε να έχουμε μια υποψία, ως εκ τούτου, για τις απανωτές κανονιστικές ρυθμίσεις που επιβάλει τελευταία το ιερατείο των Βρυξελλών για τα πλαστικά καλαμάκια, την δήθεν «προστασία δεδομένων» κλπ. Ίσως αναζητά μέσω προστίμων να καλύψει το κενό των Βρετανών, οι οποίοι κούνησαν μαντήλι στον γραφειοκρατικό οργανισμό και γλίτωσαν την λεηλασία.
Ο John Bachtler, ειδικός στην πολιτική σύγκλισης στο πανεπιστήμιο του Strathclyde, δήλωσε ότι οι διαπραγματεύσεις για τον προϋπολογισμό θα μπορούσαν να είναι «οι πιο δύσκολες εδώ και 30 χρόνια». Είπε:
«Όλες οι χώρες είναι πιθανό να χάσουν μέρος της χρηματοδότησης των πακέτων σύγκλισης. Το κύριο ερώτημα είναι πόσο μεγάλες είναι οι ζημίες για μεμονωμένες χώρες και περιοχές».
Όταν συμφωνήθηκε ο τελευταίος μακροπρόθεσμος προϋπολογισμός το 2013, οι νότιες κυβερνήσεις, όπως της Ελλάδας και της Ισπανίας, δεν τα κατάφεραν σε σχετικούς όρους, βλέποντας περικοπές περίπου 30% στα δώρα που ελάμβαναν, αυτές και οι εκλεκτοί τους.
Επιδοτούμενη μετανάστευση
Η Angela Merkel της Γερμανίας και ο Emmanuel Macron της Γαλλίας υποστήριξαν την ιδέα της χρήσης του προϋπολογισμού της Ε.Ε. για την παροχή οικονομικής στήριξης στις περιφέρειες που φιλοξενούν μεγάλο αριθμό αιτούντων άσυλο, όπως τη Γερμανία και τη Σουηδία. Εδώ λοιπόν βρίσκεται το ρεζουμέ όλης της υπόθεσης.
Η μεταναστευτική πολιτική των επιδοτήσεων, αποκαλύπτεται ξεκάθαρα σε αυτό το κομμάτι. Οι Βρυξέλλες θα δωροδοκήσουν όσους πολιτικούς είναι πρόθυμοι να εγκαταστήσουν μετανάστες στις χώρες τους και θα κόψουν τις επιδοτήσεις σε όσους δεν δέχονται μετανάστες. Αυτή είναι μια αποκαλυπτική πτυχή της πρακτικής που ακολουθεί μεθοδικά το διευθυντήριο των Βρυξελλών, χρηματοδοτώντας την μεγαλύτερη κεντρικά σχεδιασμένη μετακίνηση πληθυσμών μετά των Δεύτερο παγκόσμιο Πόλεμο.
Αποτελεί οικονομική αυτοκτονία, ειδικά για χώρες όπως η Ελλάδα. Οι πολιτικοί απατεώνες που κυβερνούν τη χώρα (κάθε απόχρωσης και προέλευσης) θα τρίβουν ήδη τα χέρια τους. Εργολαβίες, μίζες, δώρα και ό,τι άλλο μπορεί να σκαρφιστεί ο πολυμήχανος νους ενός πολιτικού απατεώνα ανάλογου του μέσου Έλληνα που «κοσμεί» το κοινοβούλιο.
Οικονομικές συνέπειες της επιδότησης των μεταναστών
Πως είναι δυνατόν να πιστεύει ένας άνθρωπος πως: δίνοντας χρήματα επιδοτήσεων στους μετανάστες, θα βοηθηθεί η οικονομία;
Πρόκειται για ανταλλαγή: «Κάτι έναντι τίποτα». Η οικονομία δεν κινείται με λεφτά, αλλά με ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών. Τα λεφτά, είναι το μέσο συναλλαγής που εξυπηρετεί την ροή των αγαθών και των υπηρεσιών ανάμεσα στους παραγωγούς. Όταν κάποιος δεν παράγει τίποτα και του δίνεις λεφτά, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αφαιρέσει πλούτο από την οικονομία χωρίς να τον αντικαταστήσει.
Αυτό με την σειρά του ανεβάζει τις τιμές (ή δεν τους επιτρέπει να πέσουν) στερώντας κέρδη (αγαθά και υπηρεσίες) από ανθρώπους που παράγουν. Οι μετανάστες, με τα χρήματα στα χέρια τους, αλλά και με τις δωρεάν παροχές και την πρόσβαση σε νοσοκομεία, σχολεία κλπ, έχουν πρόσβαση στις αποταμιεύσεις των Ελλήνων. Τις αφαιρούν χωρίς να τις αντικαθιστούν.
Αν συνεχιστεί αυτή η πρακτική, αποδυναμώνεται η δεξαμενή των πραγματικών αποταμιεύσεων (ο θετικός ρυθμός παραγωγής έναντι της κατανάλωσης) και μοιραία η οικονομία καταστρέφεται. Η Ελλάδα το έχει υποστεί ήδη αυτό με τον φτηνό δανεισμό και τις επιδοτήσεις, περίπου με τον ίδιο τρόπο δηλαδή. Τελικά αναγκάζεται η χώρα να εισαγάγει αγαθά (αν δέχονται τα χρήματα στο εξωτερικό πράγμα που ισχύει με το ευρώ) μέχρι να καταλάβουν και οι ξένοι πως εξάγεις πληθωρισμό.
Δυστυχώς, φαίνεται πως δεν καταλαβαίνει οικονομικά ο σύγχρονος «οικονομικός κόσμος» Τον πρώτο επιχειρηματία να ρωτήσει κάποιος, θα πει πως «τα λεφτά κινούν την αγορά». Αυτή τη ζημιά έκανε ο Κέϋνς και οι μονεταριστές στην οικονομική επιστήμη. Ο περισσότερος κόσμος, ικανότατος και πανέξυπνος σε άλλες περιπτώσεις, είναι σήμερα εγκλωβισμένος στις ανοησίες που δίδαξαν δυο κάκιστοι οικονομολόγοι . Ο Κέϋνς και ο Μίλτον Φρίντμαν.
