του Γεωργίου Β. Κασσαβέτη
Επισμηναγού (Ι) ε.α. – τ. Κυβερνήτου Ο.Α.
Έχει ποτέ διερωτηθεί κανείς γιατί το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος ζητεί διαρκώς τη λήθη; Είναι πολύ απλό. Διότι λήθη σημαίνει λησμονιά, λησμοσύνη, ξεχασιά, διαγραφή ενός γεγονότος, ή μιας χρονικής περιόδου του παρελθόντος από τη μνήμη και κατ’ επέκταση από την ιστορία. Πλανώνται όμως πλάνην οικτράν όσοι νομίζουν ότι με νόμους ή με υπουργικές αποφάσεις σβήνεται η ιστορία.
Στα πλαίσια αυτής της πρακτικής το πρώιμο ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 80, όταν ερωτοτροπούσε με τις κομμουνιστικές «δημοκρατίες» του Κάστρο, του Γιαρουζέλσκι και των Σαντινίστας και όταν κατά τον ευφυέστατο χαρακτηρισμό “απ’ έξω ήταν πράσινο κι από μέσα κόκκινο”, προέβη στην πολτοποίση των βιβλίων της στρατιωτικής ιστορίας του Γενικού Επιτελείου Στρατού, που αφορούσαν στην ιστορία του Συμμοριτοπολέμου.
Το ΚΚΕ γνωρίζει όσο κανείς άλλος σ’ αυτή τη χώρα, ότι ευθύνεται αποκλειστικά για τα Δεκεμβριανά του 1944, το αιματοκύλισμα της χώρας την περίοδο 1946-49, το παιδομάζωμα κ.α. Γνωρίζει ακόμη ότι η λήθη είναι ο εχθρός της αλήθειας και η αλήθεια είναι ότι το Κόμμα αυτό είναι “το κόμμα της προδοσίας και του εγκλήματος”, όπως προσφυέστατα το είχε χαρακτηρίσει ο Γεώργιος Παπανδρέου. Αυτή την ιστορική αλήθεια, για την εγκληματική του δράση, επιζητεί να διαγράψει το ΚΚΕ.
Με αφορμή τις διεξαγόμενες αυτή την περίοδο συνομιλίες για το λεγόμενο «Μακεδονικό Ζήτημα» από το ανιψάκι του ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ, υπενθυμίζουμε την προδοτική απόφαση της ολομέλειας του ΚΚΕ, τον Ιανουάριο του 1949, με την οποία παραχωρούσε την ελληνική Μακεδονία στους Σλάβους.
Υπενθυμίζουμε ακόμη ότι στο φύλλο της εφημερίδος « Μπορές», οργάνου της 18ης Ταξιαρχίας του « Δημοκρατικού Στρατού», της 2ας Αυγούστου του 1949, όταν ο χρόνος μετρούσε αντίστροφα για τους Συμμορίτες του Νίκου Ζαχαριάδη στο Γράμμο και στο Βίτσι, εγράφοντο τα εξής. « Το Ίλιντεν είναι το ορμητήριο για την τελική συντριβή του μοναρχοφασισμού στο Βίτσι-Γράμμο». Όσοι λοιπόν σήμερα συζητούν το Ίλιντεν ως ονομασία του Γυφτοσκοπιανού Μορφώματος δεν είναι μόνο αφελείς και ανιστόρητοι, αλλά ενσυνείδητοι προδότες του ελληνισμού.
