ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ έχει την Ημέρα του. Η οποία είναι πολύ χρήσιμη. Σύμφωνοι, κατακλύζεται από για φθηνούς χαιρετισμούς και πρωτοβουλίες επιδερμικές ή και υποκριτικές και πάντως μιας χρήσεως. Δίνεται όμως η ευκαιρία να τίθενται μικρά και μεγάλα ζητήματα. Να απαιτούνται λύσεις. Να πιέζεται η εξουσία. Να ευαισθητοποιείται ο νεόκοσμος, κάνοντας βήματα προς την οικολογική κουλτούρα, που είχε ιδιαιτέρως λείψει από την Ελλάδα του 20ού αιώνα, που έμαθε να ξεφορτώνεται σκουπίδια στους δρόμους και στα λαγκάδια. Αλλά και να φυτεύεται και κανένα δέντρο ή να συγυρίζονται ακτές, μέσα από εθελοντικές πρωτοβουλίες.
Η ΕΛΛΑΔΑ του 2018 έχει προοδεύσει. Καπνίζει λιγότερο, καταργεί το πλαστικό, προστατεύει ζωικά είδη που απειλούνται, σκλήρυνε την φιλοζωική της νομοθεσία, φτιάχνει δασικούς χάρτες, καταγγέλλει καταπατήσεις, διαθέτει οικολογικούς συλλόγους, φτιάχνει αποχετεύσεις.
ΔΕΝ ισοπεδώνουμε. Δεν φτάσαμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα, ασφαλώς. Μιλώντας για τη δική μας μικροκλίμακα, είναι περιττό να επαναλάβουμε πασίγνωστα ζητήματα διάφορης βαθμίδας. Αυτό που ίσως πρέπει να εξετάσουμε είναι η διαμόρφωση μιας λίστας στόχων, τους οποίους μπορούμε να στρώνουμε στο κυνήγι με κάτι τέτοιες αφορμές. Σκοπός, να κεφαλαιοποιούμε κέρδη και κατακτήσεις κάθε χρόνο. Να μη μας βρίσκει κάθε Παγκόσμια Ημέρα, εκεί όπου μας βρήκε η προηγούμενη.
Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ δεν μπορεί να αναλάβει τέτοιο ρόλο, καθώς πελαγοδρομεί ανάμεσα σε διάφορα μέτωπα. Ισως το οικολογικό κίνημα θα μπορούσε να κάνει ένα τέτοιο βήμα μπροστά. Εχουμε οργανώσεις με ιστορία, θεμέλια, ενεργό κοίτασμα, εμπειρία και ψύχραιμο λόγο. Με αποδειγμένη δυνατότητα να ενεργοποιούν κοινωνικά δίκτυα. Ηδη παίρνουν πρωτοβουλίες, εδώ και χρόνια. Μπορεί η βάση και η έκτασή τους να διευρυνθεί. Και κάθε χρόνος που περνάει να είναι ένας χρόνος με κέρδη.
Πηγή: http://www.pelop.gr
