1959 . Και τότε μας έλεγαν για θρίαμβο της Ελλάδος, μας έλεγαν για θρίαμβο της διπλωματίας , μας έλεγαν ότι επιτέλους ένα πρόβλημα που ταλαιπωρούσε επί δεκαετίες την Ελλάδα λύθηκε με τον καλύτερο τρόπο για την Ελλάδα.
Όσοι είχαν αντίθετη γνώμη , όσοι εξέφραζαν αμφιβολίες ή φόβους ήταν κακοί εθνικιστές , ήταν ψευτο – υπερπατριώτες ήταν ανίδεοι πολιτικά και ανιστόρητοι….
Τα αποτελέσματα των συμφωνιών της Ζυρίχης γνωστά.
Άραγε σε λίγο θα μας λεν πάλι για θρίαμβο της Ελλάδος;
Της διπλωματίας; Της λογικής;
Άραγε θα μας κατηγορούν πάλι για υπερβάλλοντα εθνικισμό;
Για ψευτο πατριωτισμό;
Μπορεί !
Αλλά αν μετά από 10 ή 20 χρόνια “ψάχνουμε” για την Θεσσαλονίκη όπως σήμερα ψάχνουμε για την Αμμόχωστο και για την Κερύνεια ποιον θα πρέπει να κρεμάσουμε ;
Αλλά και τι νόημα θα έχει εάν τιμωρήσουμε ή κρεμάσουμε κάποιον ή κάποιους όταν θα έχουμε χάσει την Μακεδονία μας ;
Το ζητούμενο λοιπόν είναι όχι σήμερα άλλη “Ζυρίχη” !
Καμία συμφωνία που θα παραχωρεί το όνομα της Μακεδονίας στους σλαύους των Σκοπίων
Θωμάς Τουσιάδης
