O φιλελευθερισμός και κατ΄ επέκταση ο καπιταλισμός αποτέλεσαν τους καρυοθρασύστες του κομμουνισμού. Έτσι, οι απανταχού κομμουνιστές είναι φυσικό και επόμενο να έχουν… προηγούμενα με το σύστημα που τους διέλυσε. Για την ακρίβεια, ο κομμουνισμός διαλύθηκε εκ των έσω από τη φτώχεια, τη μιζέρια, την αναξιοπρέπεια του ανθρώπου και τη διαφθορά των κομισάριων. Είναι γνωστό το σλόγκαν των κομμουνιστών ότι “ο καπιταλισμός είναι η εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο”. Αρκεί μια σύγκριση του δυτικού κόσμου με το πρώην ανατολικό μπλοκ για να καταλάβουν τις διαφορές…
Η μετεξέλιξη των αριστερών κομμάτων σε έναν μη κομμουνιστικό κόσμο ήταν ραγδαία. Η συντριπτική πλειονότητα προσχώρησε στη σοσιαλδημοκρατία, ενώ όσοι παρέμειναν πιστοί στο κομμουνιστικό κίνημα, προσπαθούσαν με διάφορους τρόπους να δείξουν ότι αγωνίζονται για το καλό των αδύναμων, λειτουργώντας επί της ουσίας εις βάρος αυτών.
Όλα αυτά μόνο στις φιλελεύθερες χώρες θα μπορούσαν να τα κάνουν. Οι εξαθλιωμένοι του κομμουνισμού δεν χρειάζονταν δικαιώματα. Αρκεί που είχαν τον “μεγάλο ηγέτη”. Ο ηγέτης ζούσε στη χλιδή, οι κολαούζοι του ζούσαν πλουσιοπάροχα και ο λαουτζίκος την έβγαζε μια φέτα ψωμί, μια ντομάτα και μία μπριζόλα τον μήνα. Και όποιος τολμούσε να διαφοροποιηθεί τον περίμεναν… δυσάρεστες εκπλήξεις!
Τα χρόνια πέρασαν, οι προερχόμενοι από την κομμουνιστική μήτρα δεν έβαλαν μυαλό και εξακολουθούσαν να πουλάνε “επαναστατιλίκι” για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Αυτά που δεν υπήρχαν εκεί όπου υπήρχε ο κομμουνισμός. Ο πραγματικός κόσμος, η εξέλιξη και η πρόοδος έβαλαν τον κομμουνισμό εκεί που έπρεπε, δηλαδή στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Τα απομεινάρια αυτής της άρρωστης κατάστασης προσπαθούν όπου μπορούν να ανατρέψουν ό,τι μπορούν να ανατρέψουν. Βέβαια, οι αστικές δημοκρατίες σε συνθήκες διεθνών σχηματισμών έχουν ασφαλιστικές δικλείδες που όλους αυτούς τους επίδοξους… σαμποτέρ, τους αφήνουν με το όνειρο και την όρεξη…
Στην Ελλάδα, είχαμε την ατυχία να δούμε το 2015 όχι τα απολειφάδια του κομμουνισμού, αλλά ένα περίεργο κράμα ανόητων αριστερών, ψεκασμένων λαϊκοδεξιών και αμετανόητων κρατιστών που κάποτε υπηρετούσαν τις γαλάζιες και πράσινες σημαίες.
Αυτό το πολιτικό έκτρωμα που συγκροτήθηκε στην Ελλάδα το 2015, έχει βάλει τις βάσεις της πλήρους εξαθλίωσης των αδύναμων, της φτωχοποίησης των μικρομεσαίων και του ακρωτηριασμού της πατρίδας. Δεν υπήρξε πιο… ιδανική συγκυρία για να κάνει αισθητή την παρουσία της η Αριστερά. Χωρίς φτώχεια, εξαθλίωση και υποτέλεια, αυτά τα εκτρωματικά κόμματα δεν μπορούν να υπάρχουν.
Η ελληνική αστική δημοκρατία ήταν υπέρ του δέοντος γαλαντόμα και έδωσε ζωτικό χώρο σε όλα αυτά τα πολιτικά απορρίμματα να υπονομεύσουν τις προοπτικές ενός λαού και ενός ολόκληρου έθνους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη έχει καταφέρει να απομυθοποιήσει το αριστερό τίποτα στη συνείδηση των περισσότερων Ελλήνων. Εξακολουθεί να κρατάει όλους αυτούς που λειτουργούν ως λαμόγια, τυχοδιώκτες, βολεμένοι και παρτάκηδες. Όλους αυτούς που ονειρεύονται την εποχή της πλασματικής ευημερίας και του υπερδανεισμού, που ευθύνονται για τον εκτροχιασμό της χώρας από τη δεκαετία του ΄80.
Έσπειραν τα αντιμνημονιακά ζιζάνια και τώρα τα βρίσκουν μπροστά τους. Δυστυχώς, ο λαός έκανε το λάθος και τους έδωσε την εξουσία. Σήμερα τον περιφρονούν και έχουν το απίστευτο και απύθμενο θράσος να του λένε ασύστολα ψεύδη. Τον ισοπεδώνουν και γελάνε σαν ανόητοι. Δεν έχουν καταλάβει πόσο μεγάλη ζημιά έχουν κάνει στη χώρα.
Αυτοί που κυβερνούν σήμερα συμπεριφέρονται ως καθεστωτικοί κακοποιοί που η επόμενη Βουλή πρέπει να ασχοληθεί πολύ σοβαρά με την απόδοση ευθυνών για τις πράξεις τους. Αλλιώς, στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, θα εμφανιστούν και πάλι ανάλογα πολιτικά… απορρίμματα για να οδηγήσουν τον λαό σε ακόμη χειρότερη μοίρα.
Η επιστροφή στην κανονικότητα προϋποθέτει την αυστηρή τιμωρία αυτών που ακρωτηριάζουν τη χώρα και τους πολίτες της. Και για να γυρίσει σελίδα ο τόπος θέλει επενδύσεις ώστε να ανοίξουν δουλειές και να εξαφανιστεί άπαξ δια παντός αυτό το έκτρωμα που έχει τις ρίζες του στη μήτρα του κομμουνισμού. Άθλιους νεοκομμουνιστές που εξαθλιώνουν, φτωχοποιούν και ξεπουλούν δεν μπορεί να ξαναγνωρίσει η χώρα…
