Γράφει ὁ π. Νικόλαος Μανώλης
Ἔχουν περάσει δεκαεπτά ὁλόκληροι μῆνες ἀπό τότε πού ὁ μητροπολίτης Θεσσαλονίκης ἔθεσε παρανόμως σέ προσωρινή ἀπαγόρευση τελέσεως ἱερῶν ἀκολουθιῶν καί ἀκοινωνησίας τούς πρωτοπρεσβυτέρους π. Θεόδωρο Ζήση καί π. Νικόλαο Μανώλη, ἐπειδή γιά λόγους Πίστεως προχώρησαν στήν διακοπή τῆς πνευματικῆς κοινωνίας μαζί του, διακόπτοντας τήν μνημόνευσή του.
Ἐξαγριωμένος ὁ ἀνάλγητος δεσπότης κίνησε, ὡς γνωστόν, ΕΔΕ ἐναντίον τους, τούς δίκασε στό ἐπισκοπικό καταδικαστήσιο τῆς μοχθηρῆς του μητρόπολης καί ἔστειλε τήν ὑπόθεση στό συνοδικό δικαστήριο, γιά νά πετύχει τήν ποινή τῆς καθαίρεσης, ὥστε νά χαθοῦν “οἱ ἀντάρτες” παπάδες ἀπό τά μάτια του.
Ἐξαγριωμένος ὁ ἀνάλγητος δεσπότης κίνησε, ὡς γνωστόν, ΕΔΕ ἐναντίον τους, τούς δίκασε στό ἐπισκοπικό καταδικαστήσιο τῆς μοχθηρῆς του μητρόπολης καί ἔστειλε τήν ὑπόθεση στό συνοδικό δικαστήριο, γιά νά πετύχει τήν ποινή τῆς καθαίρεσης, ὥστε νά χαθοῦν “οἱ ἀντάρτες” παπάδες ἀπό τά μάτια του.
Τί συμβαίνει ὅμως μέχρι σήμερα μέ τήν ὑπόθεση αὐτή; Τό συνοδικό δικαστήριο ἔχει ἄραγε τή βούληση νά συναινέσει στήν παρανομία, ὥστε νά τοῦ κάνει τό χατίρι, καθώς δέχεται ἀφόρητες πιέσεις ἀπό τόν ἴδιο, ἀλλά καί ἀπό τόν φαναριώτη πατριάρχη; Μάλιστα ὁ τελευταῖος, ὅπως προκύπτει ἀπό ρεπορτάζ τῆς Κατάνυξης, στήν πρόσφατη συνάντηση στήν Εὔβοια μέ τόν ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν, ἔθεσε καί πάλι τό πάγιο αἴτημα· τήν καρατόμηση τῶν πατέρων αὐτῶν. Ποῦ βρισκόμαστε, λοιπόν, σήμερα;
Σήμερα φαίνεται πώς ὁ φάκελος τῶν ὑποθέσεων αὐτῶν τῶν πατέρων, πού περιλαμβάνουν τό ἀνακριτικό ὑλικό καί τίς ἀποφάσεις τοῦ ἐπισκοπικοῦ, γύρισαν ἀπό τή Σύνοδο πίσω στή Θεσσαλονίκη καί ξαναβρίσκονται στά χέρια τοῦ κ. Ἀνθίμου. Ὁ λόγος; Νά διορθώσει τά λάθη πού περιλαμβάνει ἡ ἐπισκοπική ἀπόφαση, λάθη τοῦ φακέλου πού ἔχει καταρτίσει καί ἀποστείλει πρός τό συνοδικό δικαστήριο!!!
Ἀπό ὅτι γνωρίζουμε δέν εἶναι ἡ πρώτη φορά πού ὁ φάκελος πηγαινοέρχεται. Διαμαρτύρεται ὁ Θεσσαλονίκης, φωνάζει καί πιέζει! “Τί λάθη βρήκατε; Ἀφῆστε τά αὐτά! Καταδικάστε τους.” Ἀπό κάτω τοῦ ἀπαντοῦν: “Ὑπάρχουν λάθη πού, ἄν δέ διορθωθοῦν, δέν μποροῦμε νά προχωρήσουμε σέ δίκη.”
Ἀπό ὅτι γνωρίζουμε δέν εἶναι ἡ πρώτη φορά πού ὁ φάκελος πηγαινοέρχεται. Διαμαρτύρεται ὁ Θεσσαλονίκης, φωνάζει καί πιέζει! “Τί λάθη βρήκατε; Ἀφῆστε τά αὐτά! Καταδικάστε τους.” Ἀπό κάτω τοῦ ἀπαντοῦν: “Ὑπάρχουν λάθη πού, ἄν δέ διορθωθοῦν, δέν μποροῦμε νά προχωρήσουμε σέ δίκη.”
Καί περνᾶ ὁ καιρός, περιμένοντας ὅπως φαίνεται τήν ἀλλαγή τῆς κατάστασης στό θρόνο τῆς μητρόπολης Θεσσαλονίκης· στό μεταξύ, στίς πλάτες τῶν δυό ἱερέων ἡ μεσαιωνική δαιμονολατρεία καί ὁ ἀρχέκακος ὄφις συνωμοτοῦν. Ἡ διατήρηση στό διηνεκές τῶν δῆθεν προσωρινῶν τιμωριῶν εἶναι δεῖγμα τῶν κακόψυχων ἡγητόρων. Χαίρεται ὁ σατανᾶς πού τούς κρατᾶ ὑποχείρια, γιά νά τιμωρεῖ διά αὐτῶν τούς παπάδες πού τόν πολεμοῦν.
Νυμφεύεται ἡ κόρη τοῦ παπα-Νικόλα καί δέν ἔχει τό δικαίωμα νά τελέσει τό γάμο της· πῶς ἀλλιῶς θά ἱκανοποιηθεῖ ἡ μοχθηρία τοῦ δικτατορίσκου; Οἱ τιμητές τῆς παγκοσμιοποίησης τῶν θρησκειῶν τιμωροῦν, ἐλπίζοντας στό μαρασμό τῶν ἱερέων. Οἱ διωκόμενοι ἱερεῖς ὅμως, δέ λυποῦνται, ἀλλά χαίρονται. Ἄς τό γνωρίζουν οἱ διῶκτες, ὥστε νά μετριαστεῖ ἡ ἑωσφορική χαρά τους.
Γιατί αὐτό πού ἔχουν οἱ διωκόμενοι μέσα στήν καρδιά τους, δέν εἶναι σέ θέση νά τό προσβάλουν. Αὐτό πού εἶναι γλυκό σάν μέλι, οἱ δοῦλοι τῶν κοσμικῶν ἀπολαύσεων καί τῶν πολιτικῶν συνωμοσιῶν δέν τό γνωρίζουν καί δέν τό κατανοοῦν, γιατί δέν τό ἔχουν βιώσει.
Ἄν τό εἶχαν γευτεῖ, δέν θά τό ἀντικαθιστοῦσαν μέ τίποτα. Τό μισοῦν, ἀλλά δέν ἔχουν τόν τρόπο νά τό ἐξουδετερώσουν. Καί ἀφοῦ αὐτό δέν μποροῦν, θά βιώνουν τήν Κόλαση μέσα τους, χωρίς τήν ἱκανοποίηση τῆς νίκης.
Νυμφεύεται ἡ κόρη τοῦ παπα-Νικόλα καί δέν ἔχει τό δικαίωμα νά τελέσει τό γάμο της· πῶς ἀλλιῶς θά ἱκανοποιηθεῖ ἡ μοχθηρία τοῦ δικτατορίσκου; Οἱ τιμητές τῆς παγκοσμιοποίησης τῶν θρησκειῶν τιμωροῦν, ἐλπίζοντας στό μαρασμό τῶν ἱερέων. Οἱ διωκόμενοι ἱερεῖς ὅμως, δέ λυποῦνται, ἀλλά χαίρονται. Ἄς τό γνωρίζουν οἱ διῶκτες, ὥστε νά μετριαστεῖ ἡ ἑωσφορική χαρά τους.
Γιατί αὐτό πού ἔχουν οἱ διωκόμενοι μέσα στήν καρδιά τους, δέν εἶναι σέ θέση νά τό προσβάλουν. Αὐτό πού εἶναι γλυκό σάν μέλι, οἱ δοῦλοι τῶν κοσμικῶν ἀπολαύσεων καί τῶν πολιτικῶν συνωμοσιῶν δέν τό γνωρίζουν καί δέν τό κατανοοῦν, γιατί δέν τό ἔχουν βιώσει.
Ἄν τό εἶχαν γευτεῖ, δέν θά τό ἀντικαθιστοῦσαν μέ τίποτα. Τό μισοῦν, ἀλλά δέν ἔχουν τόν τρόπο νά τό ἐξουδετερώσουν. Καί ἀφοῦ αὐτό δέν μποροῦν, θά βιώνουν τήν Κόλαση μέσα τους, χωρίς τήν ἱκανοποίηση τῆς νίκης.
Δεῖτε σχετικά:
