Η ΕΘΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΟΡΦΩΤΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΣΜΟΥ

Ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα της ευρωπαϊκής κουλτούρας υπήρξε η Εθνολογία, που μετά τελειοποιήθηκε στην Ανθρωπολογία και στην Πολιτισμική Ανθρωπολογία, δηλαδή την προσεκτική μελέτη των ηθών και των συμπεριφορών των διαφόρων λαών και εθνοτήτων, των θρησκειών τους, των τάξεων τους και της νοοτροπίας τους, της μαγείας κλπ. Υπήρξε ένα ωραίο άνθος, πρέπει να το παραδεχτούμε, της αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμού. Οι Άγγλοι, μαθαίνοντας, εις βάρος τους, τι κοστίζει η παραβίαση ορισμένων διατροφικών ταμπού των Sepoys, κατάλαβαν ότι δεν πρέπει  να ζητούν στους Ινδουιστές υπηρέτες να γυαλίζουν τα δερμάτινα παπούτσια τους, αλλά να δίνουν αυτή την εργασία στους μουσουλμάνους υπηρέτες.
Έμαθαν ότι εκείνο που μπορούσαν να ζητήσουν από τους Σιχ, δεν μπορούσαν να το απαιτήσουν από τους μουσουλμάνους. Εκατοντάδες εξερευνητές, διαχειριστές σε αποστολές, υπάλληλοι, Αγγλικανοί ιεραπόστολοι και οι ανύπαντρες κόρες τους, στην Αφρική, συνέτασσαν αναφορές πάνω στα έθιμα των διαφόρων φυλών, τις εχθρότητες που προκαλούσαν τις συγκρούσεις μεταξύ τους και τις έστελναν στη Royal  Society, που τις συγκέντρωνε, τις συστηματοποιούσε και τις καταλογοποιούσε. Από μία αποικιακή αναγκαιότητα  εμφανίστηκαν πονήματα όπως ο Χρυσός Κλώνος του James Frazer ή τα διαφωτιστικά έργα του Mircea Eliade. Χωρίς φυσικά να ξεχνάμε τον δικό μας μεγάλο Giuseppe Tucci.

Τώρα, όλος αυτός ο θησαυρός της κουλτούρας δεν χρειάζεται σε τίποτα. Η σημερινή ευρωπαϊκή άρχουσα τάξη προφανώς δεν έχει την ελάχιστη γνώση αυτών των επιστημών. Το αποδεικνύει το γεγονός ότι θεωρεί  δυνατόν να αναζωογονήσει την κουρασμένη δημογραφία των λαών της, πλημυρίζοντας τους με Αφρικανούς από χίλιες διαφορετικές φυλές, να αναμίξει Τούρκους με Αφγανούς, να θεωρήσει όλους τους Μαγρεμπίνους όμοιους με τους Γεμενίτες, και ότι οι Ζουλού με τους Κόσα μπορούν να κατοικήσουν ο ένας δίπλα από τον άλλο.
Προφανώς, η Μέρκελ έχει την ίδια άποψη με την Iταλίδα νεαρή που κάνει σχέση (και έμεινε έγκυος) με έναν Nιγηριανό και τελικά παντρεύεται έναν Μαροκινό: δηλαδή ότι όλοι συμμετέχουν στην παρακμιακή μας κουλτούρα, ελευθεριάζουσα και υποκειμενιστική, ψευδό-πανεπιστημιακή.
Ωσάν όλοι εκεί κάτω, στα χωριά τους και στις ψάθινες καλύβες τους, να μοιραζόντουσαν την ίδια τηλεόραση και την ίδια “δημοκρατία”, τις τυποποιημένες ιδεολογίες μας και τις “αγαπολογίες μας” (τα τελευταία απόβλητα ενός “γενικού”  απονεκρωμένου  νέο-χριστιανισμού) .

Εν  ολίγοις, πίστεψαν πραγματικά ότι ο άνθρωπος είναι ένα είδος που μπορεί να διαλυθεί μεταξύ των άλλων ανθρώπων, ότι ο δεκαοκτάχρονος Αφγανός θα είναι ευτυχισμένος να βρει μία θέση στην Volkswagen και να ζει στην υποβαθμισμένη συνοικία μαζί τους αφρικανούς ανιμιστές, τους Γουατεμαλέζους και τους Μοζαμβίκους, χωρίς κανένα πρόβλημα.

Και ακόμη, αυτοί οι αδαείς, τυφλοί και ηλίθιοι (πραγματικά χωρίς καμία γνώση της ευρωπαϊκής κουλτούρας), αποκαλούν “ρατσιστές”, “ξενοφοβικούς”, “απάνθρωπους” και “εγωιστές” όποιους  γνωρίζοντας ότι κάθε εθνότητα έχει πολιτισμό που δεν διαλύεται μέσα στον δικό μας, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το σχέδιο-ανακατέματος επεξεργασμένο από τους ιδεολόγους του  προγράμματος Erasmus.

Για χρόνια, κατάφεραν να λογοκρίνουν και να φιμώσουν ώστε να μην γίνει γνωστό το γεγονός ότι στη Σουηδία όπως και στο Παρίσι, η αστυνομία δεν εισέρχεται πια στις συνοικίες των ξένων. Ότι οι συγκρούσεις μεταξύ ομάδων διαφορετικών εθνοτήτων συμβαίνουν κάθε ημέρα. Ότι ο δεκαοκτάχρονος Πακιστανός που έφθασε στην Γερμανία ως “μη συνοδευόμενος ανήλικος” βίασε και σκότωσε  την  13 χρονη Γερμανίδα.

Φυσικά όλοι οι δημοσιογράφοι, που ως “προοδευτικοί” δεν γνωρίζουν και απεχθάνονται την κουλτούρα και τις μελέτες του M. Eliade και του G.Tucci (ο προοδευτισμός δεν μεταδίδει την πρόοδο) συνεχίζουν να καταφέρονται ενάντια στον “ξενοφοβικό  Salvini” και τη “ρατσιστική ιταλική κυβέρνηση” που τόλμησε να αντιταχθεί στους λαθρομετακινητές των “Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων”  και στους “δημοκράτες” σαν τον Macron.

Όπως έγραφε η ανθρωπολόγος Ida Magli:«Η Ευρώπη έγινε θηλυκό, η ανικανότητα της να υπερασπίσει τον εαυτό της οφείλεται στην ολική απώλεια εκείνης της πυγμής, που στο παρελθόν την καθιστούσε μία γεωγραφική-πολιτική-πολιτισμική  οντότητα ”διεισδυτική” στον υπόλοιπο κόσμο, και όχι ”διεισδυμένη” από αυτόν. Όλα τα κοινωνικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά των ‘Λευκών’ ως κατακτητών αλλά και ως φορέων πολιτισμού, εξαφανίστηκαν.»

Ο Σχετικισμός (Σ.τ.Μ όλες οι θρησκείες είναι ισότιμες) της Εκκλησίας (Σ.τ.Μ. εννοεί του Οικουμενισμού) είναι ένα άλλο από τα στοιχεία της παρακμής. Οι κυβερνήτες, οι δημοσιογράφοι και ο ευρωπαϊκός κλήρος, σπρώχνουν κάθε ημέρα την ήπειρο τους στο να χάσει τα χαρακτηριστικά της, για να την ενοποιήσουν και να την ομολογοποιήσουν με τον υπόλοιπο κόσμο.

Σημειώσεις:

A) Ο κατάλογος των βιασμένων και σφαγμένων Ευρωπαίων από ξένους μετανάστες είναι τόσο μεγάλος, που όλη η ευρωπαϊκή άρχουσα τάξη θα έπρεπε να έχει περάσει από μία δίκη τύπου Νυρεμβέργης, της οποίας την απόφαση μπορώ να την υποθέσω: Ένοχοι εσχάτης προδοσίας.

Β) Το πιο διαφωτιστικό παράδειγμα για το πως λειτουργεί η πολιτική ορθότητα είναι το ακόλουθο: για αιώνες ολόκληρους η ανθρωπότητα έβγαζε τα συμπεράσματά της όσον αφορά τη συμπεριφορά των τσιγγάνων, βασιζόμενη στην καθημερινή εμπειρία.
Δεν τα έβγαλε διαβάζοντας βιβλία ή ακούγοντας διαλέξεις, αλλά μέσα από τα βιώματά της. Λοιπόν, όλη αυτή η εμπειρία αιώνων σβήστηκε διαμιάς όταν οι Τσιγγάνοι (ή πιο λαϊκά  γύφτοι) έπαψαν να είναι τέτοιοι και έγιναν…Ρομά. Με  άλλα λόγια, η πολιτική ορθότητα λειτουργεί σαν το βάφτισμα που αναφέρεται στην έκφραση:  ‘βαφτίζω το κρέας ψάρι’. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να ‘φάμε’ και αυτά που πάντα ήταν απαγορευμένα. Τα ‘βαφτίσια’ της εποχής στα οποία είστε όλοι προσκεκλημένοι:

Λαθρομετανάστες → Παράτυποι μετανάστες
Ομοφυλόφιλοι → Άτομα με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό
Ναρκομανείς → Εξαρτημένα άτομα
Παιδεραστές → Άτομα με αναπηρία

Λοιπόν, τι να ευχηθώ; Ασφαλώς, Καλά βαφτίσια…