Τί τό κρατᾶς; Γιατί παιδεύεσαι πρό κειμένου νά ἀποπληρώσῃς κάθε παλαβό καί παρανοϊκό κατασκεύασμα, εἴτε ὑπὸ τὴν μορφὴ δανείου εἴτε ὑπὸ τὴν μορφὴ χρεῶν.
Γιατί νά σέ βαραίνῃ;
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς θὰ σοῦ τὸ πάρουν, εἶτε πληρώνῃς εἶτε ὄχι.
Οἱ (ἀντισυνταγματικοί) ΕΝΦΙΑδες, καθὼς φυσικὰ καὶ οἱ λοιπὲς εἰσφορές, στὸ φορολογικὸ Νταχάου ποὺ διαβιοῦμε, ἕναν σκοπὸ ἔχουν: νὰ μᾶς ξεσπιτώσουν…
…ἤ, ἄλλως, νὰ πληρώνουμε ἐνοίκιο γιὰ νὰ διαβιοῦμε ἐντὸς τῶν δικῶν μας οἴκων.
Μὴν πληρώνετε τὸν Ἑν.Φ.Ι.Α.!!!
Μὴν δῶ σχόλιο τοῦ τύπου: «τί νά κάνουμε; Πρέπει νὰ πληρώσουμε…»…
Διότι θὰ ἐρωτήσω τὸ ἁπλό: “τί νὰ κάνουμε;;Πρέπει νὰ πληρώσουμε…”
Ἐάν δέν μπορῇς νά θυσιάσῃς τό σπίτι σου, τότε πῶς θά μπορέσης νά θυσιασθῇς γιά τήν Πατρίδα σου;
Ξεκάθαρα καὶ ἁπλᾶ:
Εἴτε θὰ πληρώσετε εἴτε δὲν θὰ πληρώσετε, τὸ σπίτι θὰ τὸ χάσετε.
Θὰ ἀνακαλύψουν τρόπους, μέσῳ ἀδίκων φόρων καὶ ἐπὶ πλέον περικοπῶν, σὲ μισθοὺς καὶ συντάξεις, ὥστὲ νὰ σᾶς φθάσουν σὲ ἐκεῖνο τὸ σημεῖον ποὺ νὰ μὴν μπορεῖτε νὰ πληρώσετε, λόγῳ χαμηλοῦ εἰσοδήματος, ὑψηλοῦ κόστους ζωῆς καὶ λοιπῶν περικοπῶν τῶν κοινωνικῶν παροχῶν.
Κάτι ποὺ βλέπουμε κάθε χρόνο ἤδη νὰ συμβαίνῃ ὅλο καὶ χειρότερα.
Ἀφῆστε δὲ ποὺ ἔχουν συσταθῆ Μ.Κ.Ο., ἐπιτροπὲς ἐπὶ ἐπιτροπῶν, ὀργανώσεις καὶ λοιπὲς βιτρίνες, πρὸ κειμένου νὰ τὸ προσφέρῃς οἰκειοθελῶς…
Ὑφαρπαγὴ (ἀκόμη καί) κατοικημένων οἰκιῶν!!!
Δίκτυον ἐγκαταστάσεως (κι ἑλληνοποιήσεως) «μεταναστῶν» σὲ κατοικίες
Ἡ ἀντικατάστασις τοῦ πληθυσμοῦ τῶν ἰθαγενῶν, σὲ ὅλην τὴν Εὐρώπη, βαίνει καλῶς καὶ καθίσταται μέσον ὑπέρ-πλουτισμοῦ γιὰ πολλὰ σαπρόφυτα, ἐφ΄ ὅσον πέραν τῶν κρατικῶν ἐπιχορηγήσεων, ὑπάρχουν οἱ ἐπιχορηγήσεις ἀπὸ τὰ δίκτυα τοῦ πSoros, ἀπὸ τὸν Ο.Η.Ε., ἀλλὰ καὶ τοὺς παγκοσμίους τοκογλύφους. Εἴπαμε, θὰ μεταλλαχθοῦμε ὅλοι, μὲ τὸ καλὸ ἢ μὲ τὸ κακό, διότι αὐτὸ θέλουν τὰ σαπρόφυτα τοῦ πλανήτου μας.
Κι ἐὰν κάποιος θὰ τολμήση νὰ ἀντισταθῇ σὲ αὐτὸν τὸν σαρωτικὸ φυλετικὸ ἀφανισμό, θὰ γευθῆ τὰ καλὰ τῆς …δημοκρατίας τους.
Τί λέγαμε λοιπόν;
Λέγαμε πώς ὅλοι μας θά χάσουμε τά σπίτια μας;
Λέγαμε πώς ἡ κοινή λογική, ποὺ σαφῶς ἀπολέσαμε, μᾶς καταδεικνύει τό αὐτονόητον, ἀλλά ἐμεῖς προτιμοῦμε νά ἐθελοτυφλοῦμε, νά κωφεύουμε καί, κυρίως, νά ἐλπίζουμε πώς θά …γλυτώσουμε;
Πρωτότυπον…
Σημείωσις
Αὐτὰ ὅλα τὰ παραπάνω, ποὺ στοχοποιοῦν τὸν ἄνθρωπο καὶ μεθοδεύουν τὴν ἀπόλυτο δουλεία του, θεωρῶνται ἔργα ἀνθρωποειδῶν καὶ μόνον. Μόνον.
Τὰ ὑπόλοιπα, γιὰ τὰ ὁποία οὐδεὶς ἐξ ἡμῶν προετοιμάζεται, δὲν θὰ εἶναι ἔργα ἀνθρωποειδῶν ἀλλὰ φυσικὴ ἐξέλιξις τῶν διαδικασιῶν …«καθαρισμοῦ» τοῦ πλανήτου μας.
Τὸ νὰ μείνουμε ἀνέστιοι, ἅπαντες (ποὺ θὰ μείνουμε), εἶναι τὸ λιγότερον, ἐφ΄ ὅσον ὁ …«καθαρμός» κρίνεται πλέον ἀναγκαῖος.
Καί, θεωρητικῶς, τὰ ἔργα ἀνθρωποειδῶν θὰ μποροῦσαν νὰ τύχουν κάποιας, μικρᾶς ἢ μεγάλης, καθυστερήσεως.
Τὰ γεγονότα ὅμως ποὺ ἀφοροῦν στὴν ἐπαναφορὰ τῶν παγκοσμίων ἰσοῤῤοπιῶν δὲν ἀναβάλλονται πλέον.
Κόποι μίας ζωῆς θὰ μοῦ πῆς… Ἴσως καὶ κόποι πολλῶν ζωῶν…
Ναί, εἶναι κρίμα… Μεγάλο κρίμα νὰ χάνονται κόποι δικοί μας, τῶν γονέων μας καὶ τῶν παππούδων μας.
Ὅμως, κάποιες φορές, ἀπαιτεῖται νὰ κάνουμε κάποιες ὑποχωρήσεις …τακτικῆς, πρὸ κειμένου νὰ ἐντοπίσουμε νέον σημεῖον στηρίξεως καὶ νὰ ἀντεπιτεθοῦμε.
Καὶ δὲν εἶναι θεωρητικὰ αὐτά, μὰ οὔτε κι ἀναφέρονται σὲ συγκεκριμένους χρονικοὺς ὁρίζοντες, ἐφ΄ ὅσον κατ’ οὐσίαν ἀγνοῶ τὸ πότε θὰ ὁλοκληρωθοῦν οἱ διαδικασίες, ἀλλὰ καὶ τὸ ποιὰ γεγονότα θὰ ἐπακολουθήσουν ἐπακριβῶς.
Ὅμως ὅλοι μας, κατὰ βάθος, γνωρίζουμε πολὺ καλὰ πὼς θὰ μᾶς τὰ ἁρπάξουν ὄλα, πρὶν νὰ ξεκινήσῃ ἡ ἀνάκαμψίς μας. Γυμνοὶ καὶ ξυπόλητοι θὰ πρέπη νὰ σταθοῦμε στὰ πόδια μας γιὰ νὰ ἐπαναδομήσουμε τὰ πάντα ἀπὸ τὴν ἀρχή, μὲ γερὰ θεμέλια καὶ ὅπως τοὺς πρέπει.
Ὁ,τιδήποτε ἐκ τῶν ἤδη ἀποκτηθέντων παραμείνῃ στὰ χέρια κάποιων, ἔχει μεγάλες πιθανότητες (δυστυχῶς μας) νὰ μετατραπῇ, συντόμως, σὲ μοχλὸ ἀσκήσεως πιέσεων καί, καταληκτικῶς, ἐλέγχου τῶν ὑπολοίπων. Μόνον ἐὰν ὅλοι μας (μὰ ὅλοι μας!!!) θὰ ἔχουμε τὰ ἴδια ἀκριβῶς περιουσιακὰ στοιχεία τοῦ …τίποτα, θὰ μπορέσουμε νὰ διατηρήσουμε τὴν ἀλληλεγγύη καὶ νὰ πορευθοῦμε ἐν συνοχῇ.
Ὅλα τὰ ἄλλα, τὰ περὶ ἐλπίδων, θεωριῶν καὶ ὑποθέσεων ἦσαν, εἶναι καὶ θὰ παραμείνουν στὴν σφαίρα τῆς νοσηρῆς …φαντασίας μας!!!
Καταληκτικῶς λοιπόν, ἐδῶ καὶ καιρό, ἀναρωτῶμαι γιὰ τὸ ἐὰν πρέπῃ, ἤ ὄχι, νὰ …«χαρίσουμε» τὰ σπίτια μας καὶ νὰ μετακινηθοῦμε σὲ …σπηλιές, καλῦβες, τροχόσπιτα, πρὸ κειμένου νὰ ἀποφύγουμε τὰ ἀπόνερα τῆς μεγάλης ἀνατροπῆς ποὺ ἔρχεται.
Τὸ ἐννοῶ καὶ προβληματίζομαι σοβαρά. Ἀντιλαμβάνομαι πὼς αὐτά, τὰ τερατώδη κατασκευάσματά μας, κινδυνεύουμε νὰ γίνουν καὶ οἱ …τάφοι μας, κυριολεκτικῶς καὶ μεταφορικῶς. Ἴσως πρέπῃ ἐπὶ τέλους νὰ ἀπεγκλωβισθοῦμε ἀπὸ τὶς πεποιθήσεις μας, ποὺ μᾶς κρατοῦν δεσμίους σὲ ἕνα, κατ’ ἐπίφασιν, ἀσφαλὲς περιβάλλον, πρὸ κειμένου νὰ πατήσουμε γερὰ κάπου ἀλλοῦ, πού, τοὐλάχιστον γιὰ ἀρχή, θὰ μᾶς προσφέρη, πέραν τῶν ὁποίων βαθμῶν ἐλευθερίας, πολλὰ ἄλλα πλεονεκτήματα, καθὼς φυσικὰ καὶ μεγαλύτερες πιθανότητες ἐπιβιώσεως.
Ὅσο γιὰ τὰ σπίτια μας (εἴτε τὰ …χαρίσουμε εἴτε μᾶς τὰ ἁρπάξουν), θὰ μετατραποῦν σὲ …τάφους, γιὰ κάποιους. Κυριολεκτικῶς καὶ μεταφορικῶς.
Μήπως. λέω μήπως, δέν θά πρέπη νά εὑρισκόμεθα κι ἐμεῖς μέσα σέ αὐτούς τούς …τάφους;
