Ο δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο φιλόσοφος που θεμελίωσε τις περισσότερες επιστήμες και επηρέασε ολόκληρη την Αναγέννηση αλλά παράλληλα  εκτιμήθηκε και από  τους Άραβες, ο Αριστοτέλης, ανήκει στους πιο έξυπνους ανθρώπους που γνώρισε η ανθρωπότητα και την επηρέασε όσοι λίγοι στοχαστές.

Πληροφορίες για τη ζωή του

Ο Αριστοτέλης γεννήθηκε το 384 π.Χ. στα Στάγειρα, μία μικρή πόλη της Χαλκιδικής, η οποία έμελλε για το λόγο αυτό να χαραχθεί για πάντα στο μυαλό των ανθρώπων. Γιος του ιατρού Νικόμαχου, ο Αριστοτέλης εξαιτίας αυτής της ιδιότητας του πατέρα του θα είχε την ευκαιρία από μικρός να έρθει σε επαφή και να εξερευνήσει το μαγικό κόσμο της Ιατρικής και γενικότερα της γνώσης.

Το 367 κατέφθασε στην Ακαδημία του Πλάτωνος, τον οποίο όμως δεν κατάφερε να συναντήσει εκεί. Ο λόγος ήταν πως ο σπουδαίος φιλόσοφος είχε ήδη αναχωρήσει για τη Σικελία. Ο νεαρός όμως Αριστοτέλης χαρακτηριζόταν ήδη ως ‘’ο νους’’ της σχολής και μάλιστα ο ίδιος ο Πλάτωνας δεν είχε διστάσει να του αναθέσει την ευθύνη της σχολής. Ο ίδιος, μάλιστα, τον προσφωνούσε με διάφορα παρατσούκλια όπως “ο Νους” και ο “αναγνώστης” (επειδή ο Αριστοτέλης πολλές φορές μελετούσε στο σπίτι).
Ο Αριστοτέλης είναι διάσημος και για το γεγονός πως υπήρξε ο δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου μετά από πρόσκληση του βασιλιά Φιλίππου. Η διδασκαλία γινόταν στη Μίεζα, μία μικρή πόλη κοντά στην Πέλλα, με κύριο μέσο της διδασκαλίας τα ομηρικά έπη.

Ο Αριστοτέλης, είναι κατά γενική ομολογία, το πιο οργανωμένο και μεθοδικό μυαλό της αρχαιότητας. Καλλιέργησε με εντυπωσιακή επιτυχία, μερικούς από τις σημαντικότερους φιλοσοφικούς και επιστημονικούς κλάδους (αξίζει να αναφερθεί η λογική, η φυσική, η ζωολογία, η λογοτεχνία, η ηθική, η οντολογία). Ο Αριστοτέλης απομακρύνεται από το δάσκαλό του Πλάτωνα, απορρίπτει τη θεωρία των ιδεών και ξεκινάει να διατυπώνει τις δικές του απόψεις για το λόγο και την επιστημονική απόδειξη.

Ο θάνατος του Αριστοτέλη συνέβη το 322 πΧ. Μετά το θάνατό του, το έργο του πέρασε στην ιδιοκτησία του Θεόφραστου.

Αξιοπρόσεκτα σημεία της διδασκαλίας και της ζωής του

Ο Αριστοτέλης έμεινε στην ιστορία όχι μόνο ως ένας από τους πιο ιδιοφυείς ανθρώπους όλων των εποχών, αλλά και ένα γενναιόδωρο και ευγενές πνεύμα. Ειδικοί έχουν επισημάνει το γεγονός πως ο Αριστοτέλης διέθετε ένα είδος νοημοσύνης που ονομάζεται συναισθηματική. Αυτό φαίνεται στην άποψη που χαρακτηρίζει ο ίδιος για τη φιλία, η οποία είναι ακόμα και σήμερα η αντιπροσωπευτικότερη για αυτό το συναίσθημα (μία ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα). Η μεγάλη του γενναιοδωρία όμως φαινόταν στη διαθήκη του, με την όποια όριζε να μην πωληθεί ως δούλος κανένας από όσους δούλους τον υπηρέτησαν, αλλά να αφεθούν ελεύθεροι μόλις ενηλικιωθούν.

Ο φιλόσοφος μιλώντας για την πράξη της αναπαραγωγής, την περιγράφει ως ένα “δραστήριο αρσενικό που δημιουργεί ζωή σε ένα απαθές θηλυκό”, δίνοντας πάτημα σε πολλούς να τον κατηγορήσουν ως μισογύνη και σεξιστή. Όμως, στη Ρητορική δηλώνει ξεκάθαρα πως τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες, πρέπει να έχουν πρόσβαση σε όλα όσα φέρνουν ευτυχία.

Ο Αριστοτέλης ανήκει στους «γίγαντες της ανθρωπότητας», θεωρώ πως θα χρειαζόμασταν τόμους ολόκληρους για να περιγράψουμε το μεγαλείο του και το πόσο μεγάλη είναι η συνεισφορά του στην ανθρωπότητα. Αυτή όμως είναι και η προσωπική χαρά και κατάκτηση του κάθε μελετητή των έργων του.

ΠΗΓΗ