Δεν ήταν συμβολικό το γεγονός ότι στα πανηγύρια της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Παντελεήμωνος στη Δρόπολη και αλλού, φέτος δεν είχε λαϊκές ορχήστρες και συνέχεια στο γλέντι. Ήταν ένας τρόπος με τον οποίο οι Βορειοηπειρώτες συμμετείχαν στο ιδιαίτερα θλιβερό γεγονός των πυρκαγιών στην Αθήνα με την απώλεια τόσων ανθρώπινων ζωών.
Είναι η δική μας συμπαράσταση και συμμετοχή. Και έχει συνέχεια…
Η κατανόηση που έδειξαν, ιδιαίτερα οι νέοι που έχουν έρθει και απ’ την Ελλάδα για τις θερινές τους παρουσίες στα χωριά και τις ενορίες μας, αποδεικνύει με ένα τόσο συγκινητικό τρόπο το φιλότιμο του Έλληνα. Είχε προηγηθεί η δήλωση συμπόνιας και η παρότρυνση για συμπροσευχή του Προκαθημένου της Εκκλησίας μας, του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου αλλά και το Τηλεγράφημα στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας απ’ την ΟΜΟΝΟΙΑ και το ΚΕΑΔ.
Δεν είμαστε κομμάτι του Έθνους των Ελλήνων μόνο για δικαιώματα και απολαβές. Ειδικά είμαστε για τα δύσκολα και καταφέραμε άλλη μια φορά να είμαστε μαζί, έστω με τέτοιες μικρές κι ασήμαντες χειρονομίες. Είμαστε κομμάτι και το μέλος αντιλαμβάνεται τις καταστάσεις του σώματος όπως το σώμα φροντίζει το μέλος, παραφράζοντας κάπως τον Απόστολο Παύλο!
Η χαρά όταν μοιράζεται μεταξύ αδελφών πολλαπλασιάζεται και η θλίψη όταν διαιρείται μειώνεται, μας μαθαίνει ο Μακαριώτατος…
Σίγησαν τα «βιολιά» για να φανεί περισσότερο ο πόνος μας και να ακούσει καλύτερα ο Θεός την προσευχή μας για τις ψυχές των ανθρώπων που κάηκαν και για να μην επιτρέψει άλλες καταστάσεις για την Πατρίδα μας και για μας τους ίδιους.
Πέρυσι με τις φωτιές που ταλαιπώρησαν τα χωριά και τις περιοχές μας το Πυροσβεστικό απ’ την Ήπειρο και τα πυροσβεστικά αεροπλάνα άφησαν προσωρινά άλλα μέτωπα στην Ελλάδα και ήρθαν να στηρίξουν την κοινότητα μας. Ήταν όντως ότι πιο όμορφο μπορούσε να συμβεί μέσα στην πύρινη λαίλαπα που τρομοκρατούσε τους υπερήλικες για μέρες και μέρες…
Και η συνέχεια χθες, Κυριακή στις εκκλησιές και τις Λειτουργίες στις βασικές ενορίες όπου τελέστηκαν. Με την παρότρυνση του οικείου Ιεράρχη, Μητροπολίτη Αργυροκάστρου διενεργήθηκε τοπικός έρανος μεταξύ των πιστών για συμπαράσταση στις πυρόπληκτες περιοχές. Αυτό που εκτυλίχθηκε είναι επίσης συγκινητικό και αξίζει έστω να καταγραφεί.
Δεν έχει σημασία το ποσό που συγκεντρώθηκε και ούτε άλλες λεπτομέρειες. Η συμμετοχή με πολύ πρακτικό τρόπο στην επιβαλλόμενη αλληλεγγύη είναι που μένει. Και αυτό συνέβηκε. Η προσευχή θέλει και πρακτική άσκηση και η αλληλεγγύη χειρονομίες. Δεκάδες πιστοί τόσο στον Καθεδρικό στα Τίρανα, όσο και στο Αργυρόκαστρο και τους Αγίους Σαράντα και το Μουρσί, και τη Δερβιτσάνη και της Πολύτσανη, παρόλο που απροετοίμαστοι και καλώς αιφνιδιασμένοι απ’ την έκκληση των αρχιερέων και ιερέων έβαλαν τα λιγοστά τους. Είναι το δίφραγκο της χήρας… στην μεγάλη προσπάθεια του Έθνους να επουλώσει τις πληγές της φωτιάς. Για το Λύρειο ‘Ίδρυμα που κάηκε ολοσχερώς, ώστε να συνεχίσει να συμβάλει στην διαχείριση του ανθρώπινου πόνου όπως μέχρι σήμερα έχει πράξει.
Τα πανηγύρια μας ήταν βουβά απ’ τα ηπειρώτικα όργανα αλλά μίλησαν τόσο πολύ στις ψυχές και τις καρδιές μας και του Πανελληνίου!
