Πάλι καλά που υπάρχουν και ορισμένοι καλοπροαίρετοι αναζητητές της ιστορικής αλήθειας («θείας αλήθειας», όπως λέγουν) και δεν ενδιαφέρονται για άλλα ζητήματα που ασχολούνται ορισμένοι στις διάφορες μεσημβρινές τηλεοπτικές εκπομπές!..
.jpg)
ΣΗΜΕΡΑ λέμε να έλθουμε σε ένα θέμα, που έχει να κάνει με τα ιστορικά δρώμενα της Φυλής μας, αφού μιλάμε για τις σχέσεις Ελληνισμού-Χριστιανισμού και πιο συγκεκριμένα Ελληνισμού και Ορθοδοξίας, όπου πολλοί (και τους ευχαριστώ γι’ αυτό) έχουν διαβάσει όλα τα βιβλία μου ή παρακολουθούν τα άρθρα μου στις εφημερίδες, τα περιοδικά και εσχάτως στο Διαδίκτυο με την ταπεινή αυτή ιστοσελίδα μας.
Μας ρωτούν, λοιπόν, γιατί πιστεύουμε στη σύζευξη του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας και πώς γίνεται αυτό, αφού δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ τους. Πολλώ δε μάλλον όταν έχουν διαπραχτεί πολλά εγκλήματα χριστιανών κατά του Ελληνισμού και το αντίστροφο (διωγμοί).!
Απαντώ στους φίλους μου ως Άγγελος Σακκέτος και όχι ως εκπρόσωπος της Εκκλησίας (το διευκρινίζω για να μην παρερμηνευθούν οι προσωπικές μου τοποθετήσεις), ότι ασφαλώς και δεν υπάρχει ταύτιση Ελληνισμού και Ορθοδοξίας. Εμείς με τα έργα μας αποδεικνύουμε τις ομοιότητες και όχι τις ταυτοσημίες ή ταυτοπροσωπίες μεταξύ των δύο αυτών ιστορικών μεγεθών. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι έχουμε κάνει προμετωπίδα στην μπροστινή σελίδα της ιστοσελίδας μας τη φράση:
«Ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία είναι δύο ράγες της Ιστορίας πάνω στις οποίες κινείται το όχημα του Ελληνο-Χριστιανικού Πολιτισμού σε μια ατέρμονη πορεία προς την αιωνιότητα!… Λαός που περιφρονεί τις πέτρες και τα χαρτιά του είναι καταδικασμένος ν’ αυτοκτονήσει!..»
Λαός, λοιπόν, που περιφρονεί τις πέτρες και τα χαρτιά του είναι καταδικασμένος ν’ αυτοκτονήσει! Και για να γίνουμε πιο σαφείς θα έλεγα στους καλοπροαίρετους φίλους μου, ότι οι νεότεροι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί φροντίζουμε και για τα χαρτιά μας (βλέπε, για παράδειγμα, την ελληνική γλώσσα πώς την διατηρούμε ακέραιη και σωστή στα εκκλησιαστικά μας κείμενα αλλά και στην ίδια τη Θεία Λειτουργία), αλλά και τον σεβασμό μας στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό (δείτε στην ιστοσελίδα μας την κατηγορία: «Εκκλησία και Αρχαιότητα»).
.gif)
Μιλάνε για λάθη και εγκληματικές πράξεις των χριστιανών εις βάρος του Ελληνισμού, αλλά αποσιωπούν (περιέργως) τα λάθη των εθνικών εναντίον των χριστιανών με τους φοβερούς και ανελέητους, τους φρικτούς και απάνθρωπους διωγμούς εναντίον των χριστιανών για τριακόσια ολόκληρα χρόνια, όπου θανατώθηκαν και χιλιάδες ή και εκατομμύρια (σύμφωνα με άλλους ιστορικούς) Ελλήνων πιστών, οι οποίοι σταμάτησαν με το περίφημο Διάταγμα των Μεδιολάνων (Φεβρουάριος 313 μ.Χ.).
Λάθη, όμως, έγιναν και από πλευράς χριστιανών εναντίον του Ελληνισμού με τους κάθε λογής Αλάριχους κλπ., που λεηλάτησαν ό,τι εύρισκαν μπροστά τους.
Εμείς, όμως, οι νεότεροι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν έχουμε καμία σχέση με όλους αυτούς τους «κυρίους», που εκμεταλλεύτηκαν τον Χριστό ή τον Χριστιανισμό για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους σχέδια (Σταυροφορίες, Ιερά Εξέταση, κλπ). Ο Χριστός δίδαξε την αγάπη και τίποτε άλλο. Κατά συνέπεια απορώ γιατί πρέπει να «απολογούμαστε» εμείς για τα λάθη κάποιων, που δεν ήσαν στη πράξη χριστιανοί, αφού χριστιανισμός και έγκλημα δεν συμβιβάζονται!!
Χαίρομαι, λοιπόν, που κάποιοι φίλοι μου δέχονται και υιοθετούν το παραπάνω σκεπτικό μου και με ρωτούν στη συνέχεια αν εμείς οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεχόμαστε ως προπάτορές μας τον Αβραάμ τον Ισαάκ ή τον Μωϋσή, που λέει η Εκκλησία, και όχι αυτούς που διδαχθήκαμε στην Ελληνική Ιστορία..
Φαίνεται ότι οι φίλοι μου δεν έχουν αντιληφθεί ότι άλλο πράγμα η θρησκευτική πίστη των ανθρώπων και άλλο η φυλετική καταγωγή τους, όπως εμείς οι Έλληνες οι οποίοι, είτε το θέλουμε είτε όχι, φυλετικά έχουμε για προπάτορες αυτούς που μας έχουν διδάξει οι πρόγονοί μας (Ησίοδος, Όμηρος κλπ), όπως για παράδειγμα, οι Προέλληνες Πελασγοί, ο Δευκαλίων και η Πύρρα, ο Γραικός ήρωας (= γιος της Πανδώρας και του Δία) κλπ.
Και για να τελειώνουμε μ’ αυτό το ζήτημα: Εδώ ο ίδιος ο Χριστός, στην αντιπαράθεση του με τους Ιουδαίους, διαχώρισε ανοιχτά τη θέση Του ως προς τον Αβραάμ («Αβραάμ ο πατήρ υμών», Ιω. 10, 56), την περιτομή («Μωϋσής δέδωκεν υμίν την περιτομήν», Ιω. 7, 22) τους Νόμους ή τους Προφήτες της Βίβλου, όπως αποκαλύπτουμε μέσα στα βιβλία μας και θα συνεχίσουμε με μία σειρά νέων αποκαλυπτικών άρθρων στην κατηγορία: «Ελληνισμός και Ορθοδοξία».
Αφού, λοιπόν, ο ίδιος ο Χριστός διαχωρίζει τη θέση του από τους προπάτορες των Ιουδαίων, εμείς οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν πρέπει να συμφωνήσουμε με τον Χριστό;
Με τιμή και σεβασμό
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
