Ούτε επίσης ήταν δύσκολο να αποδείξουμε ότι κορυφαίες πολυεθνικές εταιρίες προωθούν και μάλιστα με πολύ επιθετικό τρόπο όλα αυτά τα νέα ιδεολογήματα.
Να διευκρινίσουμε ότι εδώ δεν μιλάμε για την προστασία από διακρίσεις με βάση τις σεξουαλικές προτιμήσεις. Όταν λέμε νέα ιδεολογήματα εννοούμε τον ισχυρισμό ότι το φύλο του ατόμου είναι υποκειμενικό και υπόκεινται στην προσωπική άποψη του καθενός να αποφασίζει τι φύλο είναι. Επίσης ότι τα ετερόφυλα ζευγάρια είναι το ίδιο με τα ομόφυλα και πρέπει να αντιμετωπίζονται νομικά με τον ίδιο τρόπο.
Το τι φύλο είναι το κάθε άτομο αποτελεί ένα αντικειμενικό βιολογικό γεγονός όπως αντικειμενικό γεγονός αποτελεί ότι τα ετερόφυλα ζευγάρια αποτελούν το μοναδικό κύτταρο αναπαραγωγής της ζωής. Οι σεξουαλικές προτιμήσεις και το πως αυτοπροσδιορίζεται ο καθένας και τι πιστεύει ο ίδιος για τον εαυτό του αυτά είναι υποκειμενικές εκτιμήσεις που μπορεί να απέχουν έτη φωτός από την πραγματικότητα.
Ο μαρξισμός ως γνωστόν έχει ως απαραβίαστη αρχή ότι η συνείδηση ενός ατόμου πρέπει να συμβαδίζει με τις υλικές συνθήκες μέσα στις οποίες ζει. Άρα κάποιος/α που είναι βιολογικά άνδρας ή γυναίκα πρέπει να αισθάνεται ανάλογα για να έχει αληθή συνείδηση σύμφωνα με τον μαρξισμό. Προσοχή εδώ δεν μιλάμε για σεξουαλικές προτιμήσεις, κοινωνικούς ρόλους, στερεότυπα κτλ. Εδώ μιλάμε για το γεγονός να αμφισβητεί κάποιος το αντικειμενικό γεγονός της βιολογικής του υπόστασης.
Τα άτομα που αμφισβητούν την πραγματικότητα της βιολογικής τους υπόστασης είναι δέσμια ιδεαλιστικού τρόπου σκέψης εντελώς αντίθετου με τον ιστορικό υλισμό. Εμείς δεν διαφωνούμε με την δυνατότητα των ατόμων που θέλουν να αλλάζουν φύλο να μπορούν να το κάνουν, δυνατότητα η οποία υπήρχε και πριν από όλα τα καινούργια νομοσχέδια.
Διαφωνούμε βέβαια με την άποψη δήθεν μαρξιστών αλλά και πλέον επίσημου νόμου του αστικού κράτους ότι κάποιος που απλά δηλώνει διαφορετικό φύλο από το βιολογικό του χωρίς να έχει προβεί σε οποιαδήποτε αντικειμενική αλλαγή (ορμονοθεραπεία, εγχείρηση κτλ) πρέπει να αναγνωρίζεται από το κράτος ως γεγονός.
Επίσης θεωρούμε εντελώς παράλογες και εκτός πραγματικότητας τις απαιτήσεις κάποιων να αυτοπροσδιορίζονται ως nonbinary, genderqueer, άφυλα και οτίδηποτε άλλο τους κατέβει στο κεφάλι. Υπάρχουν ιατρικές περιπτώσεις που πραγματικά υπάρχει διαταραχή φύλου αλλά αυτές είναι ελάχιστες και δεν είναι αυτά τα άτομα που θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται διαφορετικά. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία όλοι όσοι έχουν αυτές τις απαιτήσεις δεν έχουν καμία βιολογική διαταραχή πράγμα που διαπιστώνεται ιατρικά άρα δεν έχουν καμία αντικειμενική απόδειξη ότι οι ταυτότητες που κολλάνε στον εαυτό τους είναι πραγματικές.
Το να υποστηρίζεις ότι η ”αυτοαντίληψη και η εσωτερική αίσθηση” κάποιου πρέπει να υπερισχύει της αντικειμενικής πραγματικότητας και να ζητάς από το κράτος να βάλει την σφραγίδα του στην άνευ απόδειξης υποκειμενική σου δήλωση είναι παρόμοια με την απαίτηση των οπαδών της θεωρίας της επίπεδης γης να τους πιστέψουμε.
Είναι εντελώς διαφορετικό να έχεις το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και να μην υφίστασαι διακρίσεις γι’ αυτό και άλλο να απαιτείς η δική σου αντίληψη για την πραγματικότητα να θεωρείται γεγονός με κρατική βούλα.
Η μεγαλύτερη απόδειξη όμως ότι όλες αυτές οι υποτιθέμενες προοδευτικές απόψεις είναι στην πραγματικότητα αντιδραστικές πέραν από ιδεαλιστικές είναι η επιθετική προώθησή τους από το κεφάλαιο.
Δεν υπάρχει καλύτερος και αμεσότερος εκφραστής των απόψεων του κεφαλαίου από τα ίδια τα ”ευαγή” ιδρύματα των μεγαλοαστών. Στην Ελλάδα τα δύο σημαντικότερα ιδρύματα είναι το Νιάρχος και το ίδρυμα Ωνάση και τα δύο πήραν ξεκάθαρη θέση υπέρ της προώθησης της LGBTQI. Εδώ και εδώ για του λόγου το αληθές.
Μάλιστα το Νιάρχος πραγματοποίησε ολόκληρη εκδήλωση με συντονίστρια την Μπουσδούκου του ΣΚΑ’Ι’ και η Στέγη του ιδρύματος Ωνάση με την διευθύντρια πολιτισμού Αφροδίτη Παναγιωτάκου να υιοθετεί όλα τα ”αιτήματα” του ”κινήματος”.
Νομίζουμε ότι γίνεται απόλυτα κατανοητή η επαναστατικότητα αυτών των αιτημάτων της LGBTQI κοινότητας όταν τα ασπάζονται από την Μπουσδούκου μέχρι τις διευθύντριες των ιδρυμάτων των μεγαλοκαπιταλιστών.
Δύο πράγματα είναι αδιαμφισβήτητα. Πρώτον ότι όλα αυτά αποτελούν ξεκάθαρα ιδεαλιστικά ιδεολογήματα και δεύτερον τα κυρίαρχα τμήματα του κεφαλαίου στηρίζουν και προωθούν όλη αυτή τη ρητορική.
Επίσης το αστικό κράτος νομοθετεί και αποδέχεται αυτές τις λογικές την ίδια ώρα που τα εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις ισοπεδώνονται το ένα μετά το άλλο.
Παρόλα αυτά οι χρήσιμοι ηλίθιοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι υπόλοιποι αριστεριστές επιμένουν στο ίδιο τροπάρι. Το τελευταίο στάδιο ενσωμάτωσης και παρακμής μίας οργάνωσης που δηλώνει αριστερή και ανατρεπτική πόσο μάλλον μαρξιστική είναι η πλήρης ταυτισή της με το κεφάλαιο. Αυτοί οι κύριοι σε αυτό το στάδιο βρίσκονται πλέον.
