Το κυριότερο χαρακτηριστικό του λιμπεραλισμού / αριστερισμού είναι η υποκρισία*.
Από συνέντευξη:
Είναι πραγματικά ενδιαφέρον να δούμε αυτό το θέμα, γιατί ο Ομπάμα, ο οποίος μόλις αποχώρησε και πέρασε στη θέση του οTrump, είναι ένα τέλειο παράδειγμα της λίμπεραλ δικτατορίας που υπάρχει στη Δύση.
Εκλέχτηκε ως ο “νέος άνθρωπος”. Εν μέρει, επειδή ήταν νέος, αλλά και επειδή έχει μια αφρικανική-αμερικανική κληρονομιά. Αν κοιτάξουμε την κληρονομιά του σήμερα, οκτώ χρόνια αργότερα, βλέπουμε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπέρασε τον Μπους.
Υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για το 2016, όπου τεκμηριώνεται ότι ο Ομπάμα έριξε δεκάδες χιλιάδες βόμβες σε επτά διαφορετικές χώρες. Ως εκ τούτου, έχουμε εδώ ένα τέλειο παράδειγμα για το πώς η ιδεολογία του λιμπεραλισμού κυριαρχεί τους θεσμούς στην Δύση. Έχετε βασικά ένα άτομο που μοιάζει διαφορετικό, αλλά για διάφορους λόγους, τα πράγματα μένουν ακριβώς τα ίδια όπως και με τον προκάτοχό του, ο οποίος έχει μια εντελώς διαφορετική εθνοτική καταγωγή. Έτσι, είναι πολύ εύκολο να δούμε άλλα παραδείγματα και να δούμε τι ακριβώς προωθεί στην πραγματικότητα η λέξη “λιμπεραλισμός” όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και όλα αυτά τα ωραία πράγματα που στην πραγματικότητα δεν ισχύουν.
Μπορείτε να δείτε τους τρεις πολέμους που συμβαίνουν τώρα – στη Συρία, την Υεμένη και την Ουκρανία. Έχουμε όλες τις μεγάλες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως το Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights) να προωθούν αυτούς που κατ’ ευφημισμό αποκαλούν «μετριοπαθείς αντάρτες», αλλά που ουσιαστικά συνεργάζονται με τρομοκρατικές ομάδες. Ουσιαστικά χρησιμοποιούν αυτές τις τρομοκρατικές ομάδες εναντίον της νόμιμης κυβέρνησης στη Συρία, για παράδειγμα. Οι οργανώσεις αυτές αγνοούν ορισμένες μαζικές παραβιάσεις (ανθρωπίνων δικαιωμάτων) στην Υεμένη διότι η Σαουδική Αραβία είναι χορηγός του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Έτσι, μπορείτε να δείτε ξεκάθαρα εδώ τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά αυτού που παρουσιάζεται στο ευρύ κοινό, που ακούγεται εύηχα και αυτού που συμβαίνει πραγματικά. Βασικά, η έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ένα εργαλείο της εξουσίας και μια χειραγώγηση της κοινής γνώμης.
Για μένα, αυτή είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία, γιατί πρεσβεύω πολλές ιδέες που κάποιος θα περιέγραφε ως «(ακρο)δεξιές». Αλλά την ίδια στιγμή, είμαι Ρωσίδα. Γεννήθηκα στη Σοβιετική Ένωση, και πιστεύω σε πολλά θετικά πράγματα που αποτελούν μέρος της Σοβιετικής ιστορίας. Μου επιτίθενται την ίδια ώρα και ως «κομμουνίστρια» και ως «ναζί» και «ρατσίστρια».
Τα άτομα που ισχυρίζονται ότι διακατέχονται από όλες αυτές τις ευγενικές αξίες («ανθρωπισμού», υπέρ των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», κατά της «ξενοφοβίας» κλπ) χρησιμοποιούν την πιο ξενοφοβική γλώσσα εναντίον όποιου είναι εναντίον τους. Με αποκαλούν “Russian mail order bride” («Ρωσίδα νύφη που ήρθε με παραγγελία μέσω e-mail») παρ’ όλο που πήγα σχολείο, πανεπιστήμιο κλπ στον Καναδά και έχω περάσει περισσότερο από το ήμισυ της ζωής μου σε αυτήν την ήπειρο. Οι λίμπεραλ μου απευθύνουν προσβλητικές ερωτήσεις, όπως αν μου επιτρέπεται να μιλήσω ή αν είμαι αλυσοδεμένη στην κουζίνα και ούτω καθεξής. Όλες αυτές οι μισογυνικές και ξενοφοβικές δηλώσεις προέρχονται από ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι παλεύουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ότι έχουν φεμινιστικές απόψεις.
Ως εκ τούτου, μπορείτε να δείτε πραγματικά την υποκρισία που υπάρχει στη λίμπεραλ ατζέντα. Προωθούν ένα πράγμα και συμπεριφέρονται σε αυτούς που έχουν μια διαφορετική φωνή με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο.
*H Nina Kouprianova, ρωσικής καταγωγής (και ολίγον γεωργιανής) είναι σύζυγος του Αμερικάνου Richard Spencer, ηγετικής μορφής του κινήματος “Alt Right” (“Εναλλακτική Δεξιά”). Ο Spencer αν και έχει (ή είχε μέχρι πρόσφατα) ξένη γυναίκα θεωρείται από την αριστερά ιντελιγκέντσια “ξενοφοβικός” [Ξενοφοβικός = ο έχων έντονη αντιπάθεια προς τον ξένο]. Το ίδιο “ξενοφοβικός” θεωρείται και ο Trump που έχει Σλοβένα σύζυγο. Και πριν από αυτήν Τσέχα.
