Δὲν εἶναι πολλὲς ἡμέρες ποὺ ἔκανα ἀναφορὰ γιὰ τὴν πλαστότητα τοῦ ἀριθμοῦ τῶν νεκρῶν, ἀπὸ τὸ πρόσφατο ἔγκλημα στὸν Νέο Βουτζᾶ, στὸ Μάτι καὶ στὴν Ῥαφήνα.
Γιάννης Εὐσταθίου, ἀνταποκριτὴς τοῦ ΣΤΑΡ:
«Λίγοι λίγοι μεταφέρονται οἱ σωροὶ τῶν πνιγμένων ἀπὸ τὰ ψυγεῖα στὸ Σκιστὸ στὴν Ἀθήνα»!
Ἄρα ἤξεραν αὐτοὶ ποὺ ἔλεγαν πὼς δεκάδες πτώματα εὑρίσκονται σὲ ψυγεῖα στὸ Σκιστό, ὅπου εἶναι ἡ βάσις τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ!
Καὶ γιατί παρακαλῶ τούς ἐμάζευσαν σέ ψυγεῖα καὶ δὲν ἐδόθησαν στήν Ἰατροδικαστική ὑπηρεσία ἐξ ἀρχῆς, γιὰ νά ἀναγνωρισθοῦν ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς τους;
Γιὰ νὰ μὴν μάθουμε ἀμέσως πὼς οἱ νεκροί ξεπερνοῦν τούς διακοσίους, ὅπως ἰσχυρίζονται τά ξένα πρακτορεία εἰδήσεων;
Ἀλῆτες ΣΥΡΙΖΑΝΕΛῆτες!!!
Θά μάθουμε ἄρα γέ τόν ἀριθμό τῶν νεκρῶν;
Ὅσο γιὰ τὸν ἀριθμὸ τῶν νεκρῶν, ποὺ βάσει τῶν ἐπισήμων πηγῶν (πυροσβεστική, πολιτικὴ προστασία, κυβέρνησις, μέσα μαζικῆς ἐξαπατήσεως) δὲν ξεπερνοῦν τοὺς 92, κατέβασε τὰ μάτια στὸν δρόμο, ὅταν τὸν ἐρώτησα. «Μὴν ῥωτᾶς», μοῦ εἶπε. «Ψέμματα λέν… Μόνον ψέμματα…» Ἐπιμένοντας ἐγώ, περισσότερο ἀπὸ ὅσο συνηθίζω, ὁ πυροσβέστης μὲ κύτταξε μὲ δακρυσμένα μάτια καὶ μοῦ εἶπε πὼς ἀκόμη καὶ τὰ ξένα μέσα ἐνημερώσεως, ποὺ ἀναφέρονται σὲ διακοσίους (200) νεκρούς, ψεύδονται. Εἶναι πάρα πάρα πολὺ περισσότεροι, ἀλλὰ οὔτε γνωρίζει πόσοι, μὰ οὔτε καὶ τοῦ ἐπιτρέπεται νὰ πῇ.
Λίστες νεκρῶν καὶ ἄλλα …ἀνέκδοτα!!!
Τὰ καραγκιοζάκια, κάθε εἴδους καὶ …«χρώματος», «συμπολιτευόμενα» καὶ «ἀντιπολετευόμενα», σπεύδουν νὰ ὑπακούσουν στὶς ἀνωθεν ἐντολὲς καὶ νὰ διατηρήσουν τὸν ἀριθμὸ τῶν νεκρῶν κάτω ἀπὸ τοὺς ἑκατο, μόνον καὶ μόνον γιὰ νὰ μὴν …θιγῇ περισσότερο τὸ «προφίλ» τῶν (φερομένων ὡς) κυβερνώντων μας.
Πρὸς τοῦτον καὶ ξέχασαν διὰ παντὸς ἀκόμη καὶ τὶς στοιχειώδεις ἀριθμητικὲς πράξεις, ποὺ ἀνεβάζουν σιγά-σιγά, τὸ 94 σὲ κάτι ἄλλο, πάρα πολὺ μεγαλύτερον. Κάτι πολὺ παραπάνω τοῦ 100.
Εἴπαμε… ἔνας πνιγμένος ἐδῶ, δύο ἐκεῖ, τρεῖς παρακάτω, γιὰ αὐτοὺς δὲν συνιστοῦν ἀνάγκη προσθέσεως, ἀλλὰ …τυχαῖον γεγονός. Λὲς καὶ ὅλοι οἱ κολυμβητὲς τοῦ Σαρωνικοῦ, ποὺ ξεβράζονται ἀπὸ τὴν θάλασσα, ὡς πτώματα, ἀπεφάσισαν νὰ περάσουν ἀπὸ τὶς πυρκαϊές, νὰ ἀποκτήσουν μερικὰ ἐγκαύματα καὶ μετὰ νὰ στραφοῦν πρὸς τὴν θάλασσα, γιὰ νὰ …σβήσουν τὸν πόνο τους.
Τόση ἀλητεία…
Αὐτὰ κι ἄλλα παρόμοια παρατηροῦμε στὰ εἰδησεογραφικὰ δελτία τῶν μεγάλων τηλεοπτικῶν σταθμῶν, στὶς ἐνημερωτικὲς (χὰ χὰ χά…!!!) ἱστοσελίδες (ποὺ ἀναπαράγουν ὅλα ὅσα τοὺς ὑπαγορεύει τὸ «Ἀθηναϊκὸν Πρακτορεῖον Εἰδήσεων», ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ὅλα ὅσα τὸ κρατικὸ μόρφωμα προπαγανδίζει), ἀλλὰ καὶ στὰ μικρότερα κανάλια. Λὲς καὶ ὅλοι τους ἔχουν συν-ἀποφασίσῃ νὰ συνδράμουν στὸν σκοταδισμὸ καὶ στὴν παραπληροφορία.
Ἤδη ὅμως τὰ περίφημα (καὶ ἐπιστρατευμένα) κλιμάκια τῶν δευτεροβαθμίων ἐπιτροπῶν, ποὺ ἔλαβαν ἐντολὴ νὰ ἐλέγξουν περισσότερες ἀπὸ 4500 κατοικίες, γιὰ νὰ ἀποφανθοῦν ἐὰν εἶναι, ἤ ὄχι, ἐπισκευάσιμες, καθημερινῶς γίνονται μάρτυρες τῆς φρίκης πού, ἀπολύτως δικτατορικά, ἀποσιωπᾶται. Καθημερινῶς σὲ ὑπόγεια, σὲ βεράντες, σὲ κτήματα, σὲ σταθμευμένα ἐντὸς οἰκοπέδων ὀχήματα, ἀλλὰ καὶ στοὺς πέριξ δρόμους, στὰ (ἀπανθρακωμένα πλέον) δάση ἀνακαλύπτονται δεκάδες πτώματα.
Μόνον τὶς πρῶτες δύο-τρεῖς ἡμέρες, μετὰ φόβου μεγάλου, φρίκης ἀπεριορίστου, ἀλλὰ καὶ ἀπολύτου μυστικότητος, ὁ ἐπίσημος ἀριθμὸς τῶν νεκρῶν ὑπερδιπλασιάσθηκε. Κάποιοι (ὄχι ἄγνωστοι κι ὄχι ἀρλουμπολόγοι) ψιθυρίζουν γιὰ περισσοτέρους ἀπὸ 150 νεκρούς, ποὺ ἀνευρέθησαν κατὰ τὴν διάρκεια τῶν ἐλέγχων τῶν ἐν λόγῳ κλιμακίων!!!
Κι αὐτὰ ἀφοροῦν μόνον στὸ πρῶτο διήμερο ἢ τριήμερον τῶν ἐλέγχων.Ἀκούσατε κάτι ἐσεῖς; Διότι ἐγὼ ὄχι, δὲν ἄκουσα.
Μόνον τὴν Τρίτη (14 Αὐγούστου) τὸ πρωΐ δεκαπέντε (ναί, δεκαπέντε -15-) πτώματα ἀνευρέθησαν σὲ ὑπόγειο.
Ἀκούσατε κάτι; Γιατί τόση σιωπή; Γιατί ὅλοι τους ὑπηρετοῦν τό ἔγκλημα τῆς λήθης;Μόνον ἀπὸ προσωπικὲς μαρτυρίες μαθαίνω…
Λὲς κι ἐὰν ἦσαν μόνον δέκα κι ὄχι …διακόσια τὰ καμμένα παιδιὰ θὰ πονούσαμε λιγότερο. Ἡ δημοσιοκαφρικὴ κοινότης ἐξυπηρετεῖται ἀπόλυτα ἀπὸ τὸ νὰ παπαγαλίζῃ τὰ ὅσα τῆς ὑπαγορεύουν οἱ (φερόμενοι ὡς) κυβερνῶντες.
Ἀπὸ καθῆκον, εὐθιξία, φιλότιμον τίποτα…
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ εἶναι Αὔγουστος…
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ οἱ περισσότεροι ἐξ αὐτῶν ποὺ ἔχουν κληθῆ (ἐπιστρατευθῆ γιὰ τὴν ἀκρίβεια) νὰ συμμετάσχουν στὰ ἐν λόγῳ κλιμάκια ἀπουσιάζουν, λόγῳ τῶν ἡμερῶν…
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ ἡ δημοσιοκαφρικὴ ἀλητεία κτυπᾶ κόκκινο…
…ἐμεῖς πρέπει νὰ τελοῦμε ὑπὸ ἄγνοια.
Σημειώσεις
Καὶ μέσα σὲ ὅλα αὐτά, στελεχώνουν ὑπηρεσίες «διαχειρίσεως» τῶν προσφορῶν…
Τόση φρίκη καὶ ἀν τί, ἀκόμη καὶ τώρα, νὰ σπεύσουν νὰ τὴν ἁπαλύνουν, αὐτοὶ ἀγωνίζονται μόνον γιὰ νὰ περιορίσουν τὸ μέγεθός της στὰ δελτία εἰδήσεων. Ὄχι τὸ μέγεθος τῆς φρίκης, τὸ ὁποῖον ὁ καθεὶς καλεῖται νὰ ἀντιμετωπίσῃ μόνος του… Ὄχι, αὐτὸ τοὺς εἶναι ἀδιάφορον. Γιὰ τὸ μόνον ποὺ ἐνδιαφέρονται εἶναι νὰ κουκουλώσουν, ὅπως ὅπως, τὸ ἔγκλημά τους, πρὸ κειμένου νὰ πέσουν ἀνενόχλητοι στὸ νὰ ξεκοκκαλίσουν τὶς προσφορές. Ὅσο πιὸ γρήγορα «κλείσῃ» ἡ ὑπόθεσις, τόσο πιὸ πολλὰ θὰ ἁρπάξουν.
Ξέρω… ξέρω… αὐτὴ ἡ χώρα πρέπει νὰ πεθάνῃ. Κι ὅταν λέω χώρα ἐννοῶ ὅλο αὐτὸ τὸ κρατικὸ μόρφωμα, μὲ τὶς τρεῖς ἐξουσίες του (νομοθετική, δικαστική, ἐκτελεστική), ὑποστηριζόμενον ἐκ τῆς τρίτου (ἀτύπου) ἐξουσίας τοῦ Τύπου.
Πρέπει νὰ τελειώσῃ ὁριστικῶς καὶ νὰ βάλουμε ὅλοι μας ἔνα χεράκι, γιὰ νὰ τελειώσῃ ὅσο τὸ δυνατὸν ταχύτερα.
Πρέπει, τέλος πάντων, νὰ παύσουμε νὰ ἐλπίζουμε σὲ κάτι ἄτοπον. Αὐτὸ τὸ πρᾶγμα, ποὺ καταχρηστικῶς ἀπεκάλεσαν «Ἑλλάς» καὶ ποὺ ἀκόμη πιὸ καταχρηστικῶς τὸ χρησιμοποιοῦν γιὰ νὰ μᾶς παραπλανοῦν, ἔχουμε χρέος νὰ τὸ ἀποτελειώσουμε.
Κι ἂς μείνουμε γιὰ λίγο ἀνέστιοι… Ἀρκεῖ μόνον νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ κάθε λογῆς σαπρόφυτο καὶ ἀπὸ ὅλα του τὰ παράγωγα.
Ἄλλοι μεταξύ τους ἀγκαλιασμένοι καὶ ἄλλοι μόνοι τους…
Ἕνα κοριτσάκι ἐδῶ, ἀγκαλιὰ μὲ τὸ γατάκι του…
Ἕνα ἡλικιωμένο ζευγάρι λίγο παρακάτω, μὲ τὸν σκῦλο τους ἀγκαλιά. Βάσει τῶν μαρτυριῶν ἡ κυρία εἶχε ἄνοια καὶ ὁ κύριος, μαζὺ μὲ τὸν σκύλο τους, ἔμειναν ἔως τὸ τέλος μαζύ.
Τρία παιδιὰ μὲ τὴν μητέρα τους, μισό-ἀπανθρακωμένοι…
Ἀκόμη δύο παιδάκια, μὲ τοὺς παπποῦδες τους…
Ἕνας μόνος του, ἀποτεφρωμένος, ἀγνώστου ταὐτότητος, στὴν εἴσοδο μίας μᾶλλον ἀθίκτου κατοικίας…
Ἕξι ἄτομα μέσα σὲ ἕνα αὐτοκίνητο, σὲ κλειστὸ χῶρο σταθμεύσεως, ποὺ δὲν ἐπρόλαβαν νὰ διαφύγουν, νεκροὶ ἀπὸ ἀναθυμιάσεις…
Κι ἄλλοι… κι ἄλλοι… Πάρα πάρα πολλοὶ ἀκόμη…
Νεκροί, εἴτε ἀπὸ ἀναθυμιάσεις, εἴτε ἀπὸ τὶς ἴδιες τὶς φλόγες, διάσπαρτοι μέσα σὲ 4.500 κατοικίες, ποὺ ἀκόμη δὲν ἔχουν ἀνοιχθῆ…
Κλιμάκια ποὺ θὰ τοὺς καταγράψουν καὶ θὰ τοὺς μετακινήσουν, γιὰ νὰ μὴν μάθουμε τὸν τρόπο ποὺ ἀπωλέσθησαν, μὰ κυρίως τὸν τρόμο ποὺ ἐβίωσαν…
Καὶ οἱ δημοσιοκάφροι ἀπόντες στρέφουν τὸ βλέμμα τους σὲ ἀντίθετο πλευρά, γιὰ νὰ ἐπισφραγίσουν τὴν συνενοχή τους.
